Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Hotel De Zwaan: verschil tussen versies
(van een lijst anekdotes naar een artikel) |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 59: | Regel 59: | ||
*[[SV Deurne|Voetbalvereniging Deurne]] | *[[SV Deurne|Voetbalvereniging Deurne]] | ||
*[[Mixed Hockeyclub Deurne|Hockeyvereniging Deurne]] | *[[Mixed Hockeyclub Deurne|Hockeyvereniging Deurne]] | ||
*[[ | *[[Hengelsportvereniging De Rietvoorn]] | ||
* Toneelclub [[De Peelcomedianten]] | * Toneelclub [[De Peelcomedianten]] | ||
*[[R.K. Kerkkoor Deurne]] | *[[R.K. Kerkkoor Deurne]] | ||
Versie van 29 aug 2016 13:34
| Voormalige Hotel De Zwaan | ||
| ||
| Locatie | De volgende coördinaat is niet herkend: Geocoding failed.De volgende coördinaat is niet herkend: Geocoding failed. | |
| Gebruik | Thans in gebruik als restaurant | |
| Start bouw | 1888, in 1914 en 1999 ingrijpend verbouwd | |
| Monument status | Gemeentelijk monument | |
Hotel de Zwaan aan de Markt 8 in Deurne, op de plek waar nu Grand Café Beekman & Beekman gevestigd is, was in Deurne eeuwenlang als herberg en hotel in gebruik met het front naar de Markt en met de zijgevel aan de Visser. Links naast het hotel stond het bijbehorende koetshuis. Eind 19e begin 20e eeuw werden hotelgasten met paard en koets aan het treinstation van Deurne afgehaald.
Ontwikkelingsgeschiedenis en eigenaren
Op 6 januari 1605 kreeg Seger Hansen herberg de Zwaan, waarin hij herbergier is, ten geschenke van de heer van Deurne vanwege de trouwe dienst van hemzelf en van zijn vader als vorster van Deurne en als dank voor de goede diensten die Michiel Hurkmans, de grootvader van moederszijde van Evert Zegers, als schout van Deurne aan de plaatselijke gemeenschap had bewezen. Hij ontving
- dat huys metter schueren daer sy tegenwoordig syn woenende, gelegen aen den hulle omtrent der kerken aen den lyntboom metten camp daer achter aen gelegen, streckend met beyde syden aen de gemeyn straet, van den eenen syde opwaert nae de hoeven aen de erffenis Peter opten Heytrack ende voirts nae het huys, gecoemen ende gecocht van den kapelaan Heer Goessen Petersz. zaliger.
Bij de brand van 25 mei 1706 in de jeneverstokerij, die destijds bij de herberg hoorde, brandde het geheel tot op de grond toe af en werd de eigenaresse Margriet Box, de weduwe van Evert Goloffs, zwaar gedupeerd.
In 1720 was Dirk van der Bloemen, gehuwd met Margareta Golofs, voor de helft eigenaar van het bij de Zwaan horende huis en brouwerij. Hij wilde in dat jaar zijn deel verkopen aan Willem Cornelis van de Mortel voor 230 gulden en een ton bier gulden. Zijn broer Adriaan van der Bloemen gooide daarbij echter roet in het eten. Er was namelijk destijds een wettelijke bepaling dat iemand die nauwer verwant was aan de verkoper dan de koper binnen een bepaalde tijd zijn voorkeursrecht op de koop kon doen gelden. Men noemt dat "vernaderen". De bloedverwant gaf de aanvankelijke koper zijn kooppenningen terug en mocht zich de nieuwe eigenaar noemen. Van dit vernaderrecht maakte Adriaan gebruik. In de praktijk kwam het verkochte goed, na flinke onderhandelingen achter een potje bier, meestal toch wel terecht bij degene die in eerste instantie gekocht had. In dit geval ontving Dirk de kooppenningen rechtstreeks van zijn broer omdat hij die nog niet ontvangen bleek te hebben van de eerste koper.
Ruim een maand later, op 24 januari 1721, verwisselde de Zwaan zelf van eigenaar. Louis Hurkmans, de zwager van Willem Cornelis van de Mortel, was deze keer de koper. Hij betaalde 806 gulden voor huis en stalling, genaamd de Zwaan, en twee stukken land op de Wolfsberg. Hurkmans pakte de zaak voortvarend aan en liet meteen na de koop een deskundig rapport opmaken over de te repareren gebreken aan het huis. Het geeft ons een mooie blik op de toenmalige toestand van het gebouw. In de voorkamer moesten 16 ruiten worden vernieuwd en het houten venster moest worden gerepareerd, in de keuken zat een groot gat in de vloer dat met nieuwe plavuizen moest worden gedicht, op de goot ontbraken meerdere ruiten en bovendien moest en nieuw lood tussen de ruiten worden aangebracht, het dak moest op verschillende plaatsen worden gerepareerd, van de bovenrand van de stenen waterput waren veel stenen los en verdwenen, van de schaapskooi moesten dak en deuren worden gerepareerd, evenals de deuren tussen huis en brouwhuis. In de voorkamer bleken drie bedsteden te zijn en in de kamer één. Over deze bedsteden ontstond nog even een flinke ruzie. De verkoper beweerde namelijk dat die niet onder de koop vielen omdat ze niet nagelvast waren. De taxateurs stelden, helaas voor de verkoper, vast dat de bedsteden wel degelijk nagelvast en dus mee verkocht waren. De reparatiekosten voor alle gevonden gebreken zouden tenminste 15 gulden bedragen.
Op 2 maart 1726 verkocht Louis Hurkmans herberg de Zwaan, gelegen naast de straat (hiermee is de Visser bedoeld) en aan het marktveld, samen met de daarnaast gelegen brouwerij, aan Joost de Veth. Het geheel moest 1700 gulden kosten, een flink kapitaal als we bedenken dat een dagloon één gulden was. Blijkbaar heeft er tussen 1721 en 1726 een stevige renovatie plaatsgevonden.
Op 16 januari 1768 vond de boedeldeling plaats tussen de kinderen van wijlen Joost de Veth en Anna van den Bogaard. Behalve Peter en Willem de Veth erfde ook Antoni Willem van de Mortel, die gehuwd was met hun zuster Johanna de Veth. Antoni kreeg de brouwerij met het bijhorende huis. Vrij snel daarna overleed hij en verhuurde zijn weduwe het huis aan een hoogbejaarde en blinde vrouw. Omdat het niet langer verantwoord was dat deze vrouw alleen in huis was vanwege brandgevaar, niet alleen voor haar eigen huis, maar ook voor omliggende gebouwen, zoals de kerk, de pastorie (huidige adres Markt 12) en de kosterswoning, werd in 1769 door de schepenen van Deurne bepaald dat zij binnen drie dagen gehouden zal weesen, een bequaam vrouwspersoon, die ons aangenaam is, bij haar in huys zal moeten neemen dag en nagt.
Op 17 april 1797 deelden de kinderen en erfgenamen van Antonie Willem van de Mortel en Johanna de Veth het onroerend goed. Willem Antonie van de Mortel kreeg de bierbrouwerij met het aanliggende huis, gaande half door met de hof en de boomgaard. De brouwerij met al zijn vaten gereserveerd de oxhoofden en wat koperen ketels met de helft van de waterput bij "De Zwaan". Herberg De Zwaan zelf ging naar Antonie Goossens en hij moest de waterput delen met de brouwerij van Willem Antonie. Deze Willem Antonie van de Mortel, eigenaar van herberg De Roode Leeuw, was getrouwd met Catharina Antonie Janse van de Mortel. Het brouwershuis werd na de koop tot minimaal 1803 door Arnold Vlerks bewoond. Rond 1791 woonde er Johannes Peter Nooijen, daarvoor vanaf 1736 tot na 1786 Johannes Aerts.
Op 29 augustus 1827 kocht Antonie Truijen van Antonetta van de Mortel, Adriaan Corstiaans, Antonij Goossens, Johanna Goossens en Maria Anna Goossens, allen wonende te Deurne, en Hendrik Goossens te Vlierden herberg De Zwaan met een schuur, stalling en hof en vijftien percelen akkerland, grasland en bos te Deurne en een perceel hooiland onder Helmond, samen ruim zeven en ene halve hectare groot, voor 2.500 gulden.
Op 8 oktober 1832 veranderde het gebouw, dat stond tussen herberg De Zwaan, bakkerij Jan van Dijk en Antonie Truijen, van eigenaar. De erfgenamen van Willem Antonie van de Mortel diens vrouw vrouw Maria Catharina van de Mortel, hun huwelijk bleef kinderloos, verkochten het voor 145 gulden aan neef Antonie Truijen. In de verkoopakte wordt vermeld dat het gebouw in gebruik vroeger in gebruik was als brouwerij. Deurne telde in die tijd vier brouwerijen, waarvan er toen nog maar twee in gebruik waren. Dit was dus één van de twee die sedert jaren niet meer in gebruik waren. De Liesselse bierbrouwerij De Haas van de weduwe Van Griensven en de brouwerij op Vreekwijk van de familie Van den Boomen waren nog wel actief. Antonie Truijen brak de brouwerij, met een oppervlakte van 60 m², af en voegde het perceel bij het erf van logement De Zwaan.
In 1914 nam Henricus van der Heijden (1870-1950) de oude herberg "De Zwaan" over van de familie Truijen. Later zouden de kinderen Dien en Hub het bedrijf van hun ouders overnemen terwijl zoon Ties in 1924 de sigarenfabriek Van Griensven aan de Markt 5 zou overnemen en ombouwen tot café met lunchroom onder de naam De Peelpoort.
Op 20 mei 1960 stuurde Dien van der Heijden een brief aan Burgemeester en Wethouders van Deurne met het verzoek om de op haar naam staande volledige vergunning over te schrijven op naam van Hein Smeets. Het betrof het hotel, café en restaurant dat via een porte-brisée verbonden was met de doelkamer elders op het perceel. Hotel De Zwaan vormde op dat moment de zetel voor de navolgende cooperatieve verenigingen:
- Voetbalvereniging Deurne
- Hockeyvereniging Deurne
- Hengelsportvereniging De Rietvoorn
- Toneelclub De Peelcomedianten
- R.K. Kerkkoor Deurne
- Coop. Zuivelfabriek Sint Isidorus
- A.R.K.A.-subgroep Deurne
- K.A.B.O. Deurne
- Boerenbond Deurne
- Eiervereniging Deurne
- Bestuur Varkensfokdag Deurne
- Aardappelselectievereniging Deurne
In 1987 vestigde het Chinees restaurant China Garden zich in het pand. Het betekende een ingrijpende verandering voor de geschiedenis van het pand, waar voor het eerst in meer dan 400 jaar geen traditioneel Nederlands hotel-restaurant meer gevestigd was. Feitelijk was hiermee het tijdperk van het meest prominente oude dorpscafé voorbij.
Na het vertrek van China Garden werd in 1999-2000 het pand intern vrijwel geheel uitgebroken en werden er binnen de historische buitenmuren een nieuw interieur en een nieuwe ruimtelijke indeling gebouwd. Sinds 2000 is er een grand café met de naam Beekman & Beekman (naar de streekroman Beekman en Beekman van Toon Kortooms) in gehuisvest. De dubbele deur links van het pand (niet goed zichtbaar) gaf toegang tot de ruimte die achter het pand lag.
Verenigingen en andere functies met een thuis
In herberg De Zwaan werd in 1784, geïnspireerd door de landelijke patriotttenbeweging, de Sint Hubrechtsschutterij opgericht. Met de Oranje-restauratie werd de schutterij, die ook duidelijk een militaire functie had, door de overheid verboden.
Na de nederlaag van Napoleon in 1814 besloten de Europese leiders dat België en Nederland voortaan samen zouden gaan. Dit gedwongen huwelijk hield geen stand en in 1830 scheidde België zich af, met Limburg aan hun kant. Koning Willem I wilde met militair machtsvertoon orde op zaken stellen en daarom werden er hier destijds veel soldaten gelegerd. De gewone soldaten werden bij de Deurnese gezinnen ingekwartierd en de hogere rangen vonden hun plaatsje bij de dominee, de burgemeester of de pastoor. Ook de wat belangrijkere herbergen, zoals De Zwaan, boden onderdak aan de de officieren en onderofficieren. Van één van hen, de tweede luitenant Kikkert, weten we dat omdat hij herberg De Zwaan met name noemde in zijn bewaard gebleven dagboek. Hij verbleef er van 16 tot 19 juni 1832.
De herbergen rond de kerk waren na het uitgaan van de hoogmis op zondagochtend stampvol. Tijdens de Frans-Duitse oorlog in 1870-’71 las Frans van Baar, toen nog een jonge gymnasiast en later Deurnese bierbrouwer in De Pelikaan, tijdens zijn vakantie zondags na de hoogmis in De Zwaan de Katholieke Illustratie voor aan het gretige mannelijke en grotendeels nog ongeletterde publiek.
In de tweede helft van de 19de eeuw werd de handboogschutterij in Deurne enorm populair. De handboogvereniging Willem Tell werd opgericht in 1852 en had haar clubhuis in Hotel de Zwaan. Achter De Zwaan werd in de zomer van 1879 een doele met de bijhorende doelkamer opgericht.
In het zaaltje van café De Zwaan werd op zaterdag 1 maart 1892 de eerste uitvoering gegeven van de Deurnese toneelvereniging Oefening kweekt Kennis.
Rond 1900 waren er in Deurne verschillende boterfabriekjes gevestigd. Deze waren in 1893 en 1894 gesticht. Voor deze tijd werd er bij de boeren aan huis boter gemaakt die men dan op de botermijn, die door de raad van de gemeente Deurne en Liessel in 1870 was opgericht, kon laten verkopen. Deze botermijn was gevestigd in Hotel De Zwaan. Eigenaar was Pieter Truijen.
Voordat Jan Berkvens zich in 1939 als eerste tandarts in Deurne vestigde, konden mensen met kiespijn in Hotel De Zwaan terecht waar tandarts Jos Vullinghs uit Venray twee keer per week spreekuur hield.
Ook tijdens de mobilisatie 1939-1940 was De Zwaan de officiersmess van de hogere officieren van het 27e Regiment Infanterie. Op 9 oktober 1939 bezocht Prins Bernhard de troepen en gebruikte Prins Bernhard, samen met een groot aantal officieren, de lunch in De Zwaan.
DeurneWiki TR Plekke: DeurneWiki_TR_Plekke_POI
De informatie die hier staat wordt gebruikt om over te hevelen naar WikiTude. Dit is onderdeel van het DeurneWiki TR Plekke project dat als doel heeft geselekteerde artikelen uit DeurneWiki over te brengen naar WikiTude, een nlwikipedia:Toegevoegde realiteit. Zie hier onder hoe WikiTude te installeren. Voor meer informatie, zie artikel DeurneWiki TR Plekke.
| DeurneWiki TR Plekke: DeurneWiki_TR_Plekke_POI | |
|---|---|
| Naam | Hotel De Zwaan |
| Wereld | DeurneWiki_TR_Plekke_POI |
| Korte WikiTude text van object | Beekman&Beekman heette eeuwenlang herberg De Zwaan. In 1605 werd de herberg door de heer van Deurne geschonken aan zijn stadhouder Seger Hansen voor zijn trouwe diensten. De herberg, lange tijd met brouwerij, was van welgestelde Deurnese families als Hurkmans, Van de Mortel, De Veth en Truijen. Hier werd in 1784 ook de patriottische Deurnese St.-Hubrechtsschutterij opgericht. Ongetwijfeld had Antoon Coolen deze herberg in gedachte toen hij zijn roman Herberg In 't Misverstand schreef. |
| Bestandsnaam van plaatje bij object voor WikiTude | Zwaan, hotel de pj truijen restaurant 1895.jpg |
| Getoond plaatje | 
|
| Coordinaten van het object in WikiTude | 51.464150° N, 5.794421° E |
| Lokatie op kaart | |
Installeren van WikiTude op uw android of iPhone mobiel
Installeer WikiTude voor uw android toestel:
of WikiTude voor uw iPhone: 
door op de links te klikken of via de app-market van uw toestel.