Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Kerk van de Heilige Geestparochie (Deurne-West)
Foto Jas Berkers, beschikbaar gesteld door Jan Joosten
(foto coll. Nel van Kessel)
Foto: collectie Nellie Hermans-van den Eijnde
De nieuwe parochiekerk van de Heilige Geestparochie verrees op de hoek van de Helmondseweg en het Sint Willibrordusplantsoen in Deurne-West.
Noodkerk
Na de oprichting van de Heilige Geestparochie werd eind 1965 begin 1966 door de firma Van Leeuwen uit Oirschot een noodkerk geplaatst aan het Sint-Willibrordusplantsoen op een terrein, gelegen tussen de Helmondseweg en de Pastoor Jacobsstraat. Na plaatsing van de ruwbouw werd de verdere afwerking en inrichting geheel belangeloos verzorgd door de parochiële aannemers, in samenwerking met allerlei vaklieden en "doe het zelvers" uit de nieuwe gemeenschap onder coördinatie van Martien van den Broek.
De benodigde paramenten, togen enz. werden vervaardigd door een 25-tal dames terwijl de doopvont, het altaar, de kandelaars en zelfs een wierookvat en andere benodigdheden gemaakt werden door eigen parochianen, o.a. door leerlingen en oud-leerlingen van de Lagere Technische School, voornamelijk onder leiding van Noud Hendriks. De artistieke begeleiding werd verzorgd door Lou Manche uit Veldhoven.
Het resultaat van de geweldige inspanningen vond zijn bekroning in de paaswake op 9 april 1966 waarin men voor het eerst gebruik maakte van de noodkerk.[1]. De eerste dopelinge in deze noodkerk van de Heilige Geestparochie was Yolanda, geboren op 29 april 1966, dochter van Hans Timmers en Tonny Timmers-Pijnenborgh.
Na de ingebruikname van de nieuwe kerk werd de noodkerk verkocht naar Milheeze en deed daar nog jarenlang dienst als gemeenschapshuis.
Nieuwe kerk
Als architect werd aangetrokken de heer A. van Heugten uit Someren. Op 24 april 1969 werd de voorlopige koopakte getekend voor de aankoop van een perceel grond van de gemeente Deurne op de hoek Willibrordusplantsoen-Helmondseweg[2]. Hiermee was de definitieve plaats bepaald.
In april 1970 werd door het Bouwbureau van het bisdom machtiging verleend om het bouwplan voor de nieuwe kerk bestekklaar te maken. Op 20 juni d.a.v. verleende het bisdom toestemming om tot aanbesteding over te gaan. Deze vond plaats op 23 oktober 1970. De bouw werd uiteindelijk opgedragen aan aannemersbedrijf Frans van Nunen voor de som van 275.621 gulden.
De werkzaamheden begonnen in januari 1971, nadat bij een grondonderzoek was gebleken dat eerst nog geheid moest worden. 3 april 1971 werd een feestdag voor de Heilige Geestparochie. Op die dag werd onder grote belangstelling van de parochianen de eerste steen gelegd voor de nieuwe kerk. Dit geschiedde door mevrouw Van Dinter, de oudste parochiaan, en Hans van Helmond, de jongste bezoeker van de kleuterschool.
Op 15 mei 1971 kwam Mgr. Bluijssen naar Deurne om, samen met pastoor Brummelhuis, een koker in de spouwmuur van de in aanbouw zijnde kerk in te metselen. Deze koker bevat naast een tot dan toe bijgewerkte parochiekroniek tevens vele lijsten met handtekeningen van parochianen. Begin 1972 werd de nieuwe kerk opgeleverd en op 1 maart 1972 werd de kerk geconsacreerd door Mgr. J. van Laarhoven, vicaris van het bisdom ’s-Hertogenbosch. De parochie werd onder bescherming geplaatst van de Heilige Geest.
Pelsorgel
Nadat het Pelsorgel een kwart eeuw in de Sint-Jozefkapel van Huize St. Joseph dienst gedaan had werd het orgel in 1994 door het kerkbestuur van de Heilige Geestparochie aangekocht. Met een grote groep vrijwilligers werd het orgel in de Heilige Geestkerk geïnstalleerd.[3]
Klokkenstoel
Ter gelegenheid van haar 75ste verjaardag schonk mevrouw Van Doorne-Reijnders een klokkenstoel met luidklok (gewicht 285 kg) aan de parochie. Op 29 juni 1980 werd de klok tijdens een speciale liturgieviering gewijd. Na plaatsing in de klokkenstoel werd op 6 juli de officiële ingebruikname gevierd tijdens een speciale liturgieviering in de kerk. Na de sluiting van Kerk is de klokkenstoel met klok overgeplaatst naar de algemene begraafplaats Jacobshof
Glas-in-loodramen
De zes doorzichtige glasramen in de kerk van de Heilige Geestparochie werden vervangen door met religieuze motieven gebrandschilderde glas-in-lood ramen waardoor het interieur een nog warmer en vriendelijker karakter kreeg.
De eerste twee ramen werden in september 1984 geschonken naar aanleiding van het koperen bestaansfeest van de kerk . In maart van 1985 werden de overige vier ramen, ook geschonken, vervangen. De ramen beelden achtereenvolgens uit: de Schepping, de Verlossing, de Ontmoeting van het Oude en het Nieuwe Testament (Doopsel), Pinksteren (vormsel), het Laatste Avondmaal met onder meer ziekenzalving en biecht en tenslotte de bruiloft van Kanaän (huwelijk).
De ramen werden vervaardigd door glazeniersbedrijf atelier Flos in Steyl (Tegelen) naar ontwerpen van kunstenaar L. Reijs.
Na de sluiting van de kerk in 2005 werden op 4 juli 2006 twee gebrandschilderde glas-in-lood ramen (de Schepping en Maria Boodschap) in roestvrijstalen frames in een wand van de absouteplaats van begraafplaats Jacobshof verwerkt. De overige vier ramen werden in de kerk aan de Markt geplaatst.
Foto's: collectie H. van Hoek - Goossens
Nieuwe bestemming
Door de ontkerkelijking werd de Heilige Geestparochie opgeheven. Zonder er nog een nieuwe bestemming voor te hebben besloot de gemeente Deurne op 8 november 2005 over te gaan tot aankoop van het kerkgebouw en ondergrond (722 m²) tegen een bedrag van € 275.000,00. Zondag 6 november 2005 werd in de kerk voor het laatst de H. Mis opgedragen.
Het gebouw was nog enige jaren in gebruik als repetitieruimte voor onder anderen het Deurnes Gemengd Koor en een religieuze groepering. Ook had een buurtbrigadier hier kantoor.
Sinds de zomer van 2012 staat het gebouw leeg.
De wijk maakt nu deel uit van de fusieparochie Parochie van de Heilige Willibrord. Naar een nieuwe bestemming voor het pand wordt nog gezocht.
Zie ook
Literatuur
- Samenvatting “25 jaar parochie van de H.Geest” door J.F. Blommaert
Referenties
|