Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Wehrmachtshuisje: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
Tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]] | [[Bestand:1944_Wehrmachtshuisje_Padbrugseweg.jpg|300px|thumb|Voormalig Wehrmachtshuisje aan de [[Padbrugseweg]] in 1944]][[Bestand:2008_wehrmachtshuisje_Padbrugseweg.jpg|300px|thumb|Voormalig Wehrmachtshuisje aan de [[Padbrugseweg]] in 2008]] | ||
[[Bestand:25.431.jpg|thumb|300px|Wagen tijdens de eerste bevrijdingsoptocht in Liessel. De tekst ''De moffe oit 't Hool Strötje'' slaat op de inmiddels verdwenen [[Holstraat]], die van de [[Mgr. Berkvensstraat]] naar de [[Aa]] liep en waar een Wehrmachthuisje stond.]] | |||
Tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]] werden er in de [[gemeente Deurne]] door de bezetter diverse '''Wehrmachthuisjes''' gebouwd. | |||
==inleiding== | ==inleiding== | ||
In maart 1941 begon er een luchtstrijd boven Zuid Nederland. Er werd door de Duitsers een zoeklichtzone ("Scheinwerferbatterie") ingericht om het Ruhrgebied in Duitsland te beschermen tegen aanvallende geallieerde vliegtuigen. Met behulp van luistertoestellen bepaalde de Duitse militairen hoe men de zoeklichten moest richten. De zoeklichten stonden in een kuil die omgeven was door een aarden wal. Deze zoeklichten kwamen ’s nachts in actie als de geallieerde vliegtuigen over vlogen op hun heen- en terugreis. Hierdoor kon de Luftwaffe nog meer vliegtuigen neerhalen. Voor het militaire bedieningspersoneel van de schijnwerpers werd in de directe nabijheid van de stelling een zogenaamd “Wehrmachtshuisje” gebouwd. Zo’n huisje bestond uit één grote kamer, een keukentje en een apart vertrek voor de stafleden. Doorgaans werden er zo'n dertig militairen in zo’n Wehrmachtshuisje gelegerd. | |||
==Gemeente Deurne== | ==Gemeente Deurne== | ||
| Regel 19: | Regel 21: | ||
Uiteindelijk werden alle zoeklichten in de zomer van 1942 naar Duitsland afgevoerd. Toen de Wehrmachtshuisjes niet meer gebruikt werden raakten ze al snel in verval. Al tijdens de oorlog was er vanwege de woningnood een grote vraag naar Wehrmachtshuisjes en werden er diverse, met goedkeuring van de ortskommandant, als [[noodwoning]] aan particulieren verhuurd. | Uiteindelijk werden alle zoeklichten in de zomer van 1942 naar Duitsland afgevoerd. Toen de Wehrmachtshuisjes niet meer gebruikt werden raakten ze al snel in verval. Al tijdens de oorlog was er vanwege de woningnood een grote vraag naar Wehrmachtshuisjes en werden er diverse, met goedkeuring van de ortskommandant, als [[noodwoning]] aan particulieren verhuurd. | ||
==Literatuur== | ==Literatuur== | ||
| Regel 26: | Regel 26: | ||
*[[R.J. Jansen]] - [[Weekblad voor Deurne]], 6 en 13 september 1984 | *[[R.J. Jansen]] - [[Weekblad voor Deurne]], 6 en 13 september 1984 | ||
{{ | {{Appendix}} | ||
[[Categorie:Gebouw]] | [[Categorie:Gebouw]] | ||
[[categorie:Tweede Wereldoorlog]] | [[categorie:Tweede Wereldoorlog]] | ||
Versie van 5 jun 2014 20:28
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden er in de gemeente Deurne door de bezetter diverse Wehrmachthuisjes gebouwd.
inleiding
In maart 1941 begon er een luchtstrijd boven Zuid Nederland. Er werd door de Duitsers een zoeklichtzone ("Scheinwerferbatterie") ingericht om het Ruhrgebied in Duitsland te beschermen tegen aanvallende geallieerde vliegtuigen. Met behulp van luistertoestellen bepaalde de Duitse militairen hoe men de zoeklichten moest richten. De zoeklichten stonden in een kuil die omgeven was door een aarden wal. Deze zoeklichten kwamen ’s nachts in actie als de geallieerde vliegtuigen over vlogen op hun heen- en terugreis. Hierdoor kon de Luftwaffe nog meer vliegtuigen neerhalen. Voor het militaire bedieningspersoneel van de schijnwerpers werd in de directe nabijheid van de stelling een zogenaamd “Wehrmachtshuisje” gebouwd. Zo’n huisje bestond uit één grote kamer, een keukentje en een apart vertrek voor de stafleden. Doorgaans werden er zo'n dertig militairen in zo’n Wehrmachtshuisje gelegerd.
Gemeente Deurne
Toen de Tweede Wereldoorlog vorderde werden er ook op afgelegen plekken in de gemeente Deurne Wehrmachtshuisjes gebouwd. Voor zover bekend was dat op of nabij:
- De Helmondsingel 42 in het Zandbos
- Achter het huis van de familie Crommentuyn in Helenaveen (Koolweg 40).
- Bij De Clarinet in Zeilberg
- Vreekwijk
- Bij de Nachtegaal in de Peel
- Aan de Leensel te Liessel[1]
- Aan de ”Snoerts” en Sloot in Liessel
- Aan de Padbrugseweg in de Walsberg.[2] [3]
- In Neerkant
- Bij de Beersdonk in Vlierden
Uiteindelijk werden alle zoeklichten in de zomer van 1942 naar Duitsland afgevoerd. Toen de Wehrmachtshuisjes niet meer gebruikt werden raakten ze al snel in verval. Al tijdens de oorlog was er vanwege de woningnood een grote vraag naar Wehrmachtshuisjes en werden er diverse, met goedkeuring van de ortskommandant, als noodwoning aan particulieren verhuurd.
Literatuur
- Toon Hoefnagels - Oorlogsjaren 1940 – 1945 Gemeente Deurne - Op de grens van vergeten Deurne 1986, pagina 47 en 48.
- R.J. Jansen - Weekblad voor Deurne, 6 en 13 september 1984
Bronnen, noten en/of referenties
|