Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Oude Liesselseweg 17-19 en 21
Oude Liesselseweg 17-19 en 21 zijn drie adressen in Deurne met een gedeelde geschiedenis.
Bouwland en een tiendschuur[bewerken | brontekst bewerken]
Rond 1885 liet de winkelier Jan Mathijs Goossens op het perceel bouwland, kadastraal bekend als E 173 en gelegen aan de oostzijde van de tegenwoordige Oude Liesselseweg, een grote tiendschuur bouwen. De langgerekte schuur met de korte zijde naar de weg stond op de plek van het huidige adres Oude Liesselseweg 21. Daarbij werd het perceel gesplitst in E 1647 (tiendschuur en erf) en E 1646 (bouwland). Rond 1895 verkocht Goossens de schuur en het bouwland.[1] Koper was de Helmondse koopman Petrus Christianus Pius de Louw, die direct de tiendschuur liet afbreken en het perceel met het omliggende bouwland liet verenigen. Kadastraal werd het perceel daardoor bekend als E 1757, en had weer dezelfde omvang als vóór 1885. Vermoedelijk direct daarna werd ter plaatse van het latere Oude Liesselseweg 21 een huis gebouwd. Rond 1901 verkocht De Louw het land met dit huis.[2]
Het huis met land werd gekocht door Martinus van Doorne (1870-1912), die het perceel rond 1906 liet splitsen en een deel ervan verkocht. Hij behield het bouwland links van het oude huis, dat kadastraal bekend werd als E 1846. Hij verkocht dus het oude huis ter plaatse van het huidige Oude Liesselseweg 21, dat in twee woningen opgedeeld werd en daarna als E 1847 (links) en E 1848 (rechts) bekend werd.[3]
Oude Liesselseweg 17-19[bewerken | brontekst bewerken]
Het pand als bakkerij en café[bewerken | brontekst bewerken]
Rond 1907 liet Van Doorne op het perceel dat hij behield een nieuw huis stichten, te weten een huis met bakkerij. Na zijn dood werd het pand in 1916 verkocht.[4] Op 29 december 1916 kocht de brouwer Joachim Swinkels, in de herberg van de weduwe van Henricus Arnoldus Hubertus van Griensven aan de Markt, tijdens een openbare verkoop van de onroerende goederen van Petronella Vervoort (weduwe van Martinus van Doorne) en haar kinderen (onder wie Hub van Doorne) en onder regie van notaris Eugène de Leeuw, voor 2610 gulden dit huis met werkplaats en tuin. De provisionele verkoop had 14 dagen eerder reeds plaatsgevonden in de herberg van Godefridus Kuijten aan de Visser in Deurne. Op 11 april 1917 verzocht Joachim Swinkels verlof tot de verkoop van alcoholhoudende drank, andere dan sterke drank, in de lokaliteit onmiddellijk aan de hoofdingang gelegen van perceel sectie E no 1846, plaatselijk gemerkt A.486 en gelegen aan den "Liesselschen" weg. Op 10 mei 1917 bracht gemeentearchitect Cor Roffelsen rapport uit:
- het lokaal is gelegen rechts in het gebouw en onmiddellijk door de hoofdingang te bereiken, oppervlak is 40,30 m2, hoogte is 2,99 m, het lokaal heeft één buitenwand aan de zijde van de openbare weg, gedeeltelijk uit lichtramen bestaande, het glasoppervlak is 6,9 m2, de ventillatie geschiedt door beweegbare ramen met een gezamelijke doorlaatruimte van 2,052 m2. Op 10-5-1917 wordt het verlof verleend.
In de avond van 25 april 1920 deed zich in het café een pijnlijk voorval voor waarbij meyselaar Raijmundus Theodorus Swinkels (1868-1948) betrokken was. Blijkbaar was Joachim Swinkels een redelijk goede handboogschutter, want bij een zogenaamd hazenconcours in 1924, georganiseerd door handboogschutterij "Doel onder de boompjes", gevestigd bij Jean Goossens nabij 't station, haalde hij een tweede prijs met de meeste rozen. Op 1 mei 1928 werd het café opgeheven.
Splitsing in twee woningen onder één eigenaar[bewerken | brontekst bewerken]
Rond 1929 liet Swinkels het pand tot twee woningen verbouwen, en verhuurde het erna. De linker helft bewoonde hij zelf. Die helft wijzigde in 1930 van A.142 naar Liesselscheweg F.66 als huisadres. De rechter helft verhuurde hij aan Heinz Holtappels. Die helft wijzigde in 1930 van A.141 naar Liesselscheweg F.65.
Toen in 1938-1939 het gemeentehuis verbouwd werd, moest ook het GEB het gemeentehuis verlaten. Deze dienst vond toen tijdelijk onderdak in het rechter woonhuis, terwijl een naastgelegen magazijn van Guillaume Keijzers ook tijdelijk in gebruik werd genomen. Gedurende de Mobilisatie 1939-1940 was er een aantal soldaten van het 27 RI in het rechter huis gehuisvest, terwijl er ook de schoenmakerij en kleermakerij van het regiment gevestigd was.[5]
Op 27 juli 1940 kwamen Johan Vosmeer en Nella van Dam met hun twee kinderen Jozef en Nico op F.65 wonen. Johan en Nella woonden tot dat moment in Rotterdam, maar de vader van Nella vond dat, na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, het gezin beter in Deurne kon komen wonen. Hij had dit onderdak voor hen verzorgd. Op dit adres werden nog vier kinderen geboren (Joop, Nellie, Theo en Maria). Op 27 december 1954 is de familie Vosmeer naar de Hellemanstraat 23 verhuisd, en betrok Joachim Swinkels zelf de woning, terwijl hij eerder in de linker woning woonde.
Rond 1954 werd het pand in eigendom gesplitst en gedeeltelijk door Swinkels verkocht. Op dat moment bewoonde Swinkels dus de rechter helft, en verhuurde de linker helft aan Johannes Petrus Kroezen (1895-1966). Op dat moment veranderden de huisadressen naar Liesselseweg 17 (links) en Liesselseweg 19 (rechts).
De linker woning verkocht: Oude Liesselseweg 17[bewerken | brontekst bewerken]
Kroezen kocht de woning, die hij bewoonde als huurder, van Swinkels. Bij de hermeting rond 1956 werd het perceel kadastraal bekend als L 963. Rond 1965 werd het huis door verkoop van wat grond bekend als L 1731. Rond 1980 werd ook het huis verkocht.[6] Koper was P.J.M. van Dierendonck, die het huis direct doorverkocht.[7] De nieuwe eigenaar was de onderwijzer P.J.A.M. Arts, die het huis tot na 1989 behield.[8] Rond die tijd wijzigde het huisadres naar Oude Liesselseweg 17.
De rechter woning verkocht: Oude Liesselseweg 19[bewerken | brontekst bewerken]
Swinkels behield zelf alleen de rechter helft, Liesselseweg 19. Rond 1956 werd dat perceel hermeten en voortaan kadastraal als L 962 aangeduid. Rond 1961 verkocht hij wat grond aan de gemeente Deurne, waardoor de aanduiding naar L 1366 veranderde. In 1964 werd het huis verkocht.[9]
In het voorjaar van 1964 kocht Sjef van Goch de woning op nummer 19 van Joachim Swinkels. Hij heeft daar gewoond tot zijn dood in april 1975. Kadastraal was het toen bekend als L 1732. Rond 1966 liet hij er een garage en berging bijbouwen. Rond 1976 werd zijn nagelaten boedel verdeeld.[10] Twee van zijn kinderen verkochten het pand daarna.[11] Koper was Wim van Maasbommel, die eerder op Liesselseweg 32 woonde. Hij woonde in 2020 nog altijd op Oude Liesselseweg 19. Rond 1988 was het adres naar Oude Liesselseweg 19 gewijzigd.[12]
Ondanks enkele wijzigingen in de voorgevel, zoals de raampartijen en het bovenlicht van de voordeur op huisnummer 17, is het blok Oude Liesselseweg 17-19 nog goed als blok van vroeg-20e-eeuwse woningen herkenbaar. De asymmetrie van de voorgevel verraadt nog, dat het een gesplitst pand is dat ooit één geheel was.
Oude Liesselseweg 21 (en 23)[bewerken | brontekst bewerken]
Het huizenblokje met de kadastrale aanduidingen E 1847 en E 1848 werd rond 1906 gekocht door de weduwe van Johannes Jacobus Keijzers. Rond 1910 verkocht ze beide huishelften door.[13] Koper was Jan Berkers, vanaf 1921 samen met zijn minderjarige kinderen, onder wie Jasper Berkers. In 1930 woonde Jan Berkers er zelf ook; het adres wijzigde in dat jaar van A.140 naar Liesselscheweg F.64. Kennelijk was er maar één woning, alhoewel het kadastraal twee huisjes waren. Zij lieten het huizenblokje rond 1932 veilen.[14]
Jan Berkers had hier zijn timmerfabriek De Lindeboom. Die fabriek werd in 1933 failliet verklaard. De kleinzoon van de weduwe Keijzers, Guillaume Keijzers, bracht het blokje in zijn familie terug. Guillaume verhuurde de grond en bijbehorende opstallen, die bestonden uit een woonhuis met aangebouwde bedrijfsruimte, een grote houten loods en een uit steen opgetrokken timmerwerkplaats. Het woongedeelte werd verhuurd aan het gezin van Driek Maas. In de bedrijfsruimte vestigde Harrie van der Zanden zijn sigarenfabriekje.[15] In het gebouw waar voorheen de timmerwerkplaats gevestigd was vestigde zich Gerrit Koppens met een reparatie-inrichting. Toon Swinkels huurde een deel van de houten loods die hij gebruikte als kolenmagazijn.
Rond 1952 verkocht Keijzers het blokje.[16] De nieuwe eigenaar was Piet Coolen, die zelf de linker woning bewoonde. In 1955 veranderde het huisnummer van Liesselscheweg F.64 naar Liesselseweg 21. Het rechter huisje, dat het huisadres Liesselscheweg F.63a had en dus ná 1930 pas voor het eerst betrokken was, werd omgenummerd naar Liesselseweg 23. Daar zou in 1955 Johannes P. Berkhout (vader of zoon?) hebben gewoond, maar door de buren wordt dat betwijfeld.[17] Rond 1956 werd beide percelen hermeten, en daarna samen kadastraal bekend als L 961 (2 huizen, schuur, tuin). Rond 1967 verkocht hij het blokje aan de gemeente Deurne.[18] Rond 1970 liet de gemeente Deurne het perceel met de achterliggende grond verenigen, tot het grote perceel L 2069 van bijna 6 hectare met ook omliggende straten. Daartoe behoorde ook het perceel waarop Liesselseweg 3 had gestaan. Het perceel met het pand Oude Liesselseweg 21-23 werd daarna onderdeel van het grote kavel L 2232 waarop de huizen aan de Anton van Duinkerkenstraat werden gebouwd.
Rond 1973 kocht de tandarts Petrus Cornelis Maria van de Kar (1935) een bouwperceel ter plaatse van het afgebroken blokje [19] en liet daarop in 1973 zijn nieuwe tandartsenpraktijk, wat verder van de weg, bouwen. Kadastraal was het toen bekend als L 2420 (huis, tuin, praktijkruimte). Hierbij werd alleen het huisnummer 21 gebruikt, het huisnummer 23 was vervallen. Van de Kar behield zijn huis tot na 1989.[20] Tussen 2010 en 2015 werd het woonhuis van Van de Kar vervangen door een nieuw, naar verluidt met behoud van enig ouder muurwerk van het huis uit 1973.
Bronnen, noten en/of referenties
|