Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
De Acht van Liessel
De Acht van Liessel was een in de periode 1968 tot en met 1974 jaarlijks terugkerende wegrace die onder auspiciën van de Nederlandse Motorsport Bond (NMB) in Liessel gehouden werd.
De NMB, vanaf 1949 de tweede Nederlandse motorsportorganisatie, organiseerde tot 1967 enkel cross-, grasbaan- en sintelbaanwedstrijden. Vanaf 1967 kwam daar verandering in en konden ook wegracers bij de NMB van start gaan. De meeste races werden gehouden op stratencircuits in het zuiden van het land. Liessel stond zeven keer op de NMB wedstrijdkalender. MAC Liessel organiseerde, in de beginjaren samen met voetbalvereniging RKSV Liessel, vanaf 1968 tot en met 1974 de snelheidswedstrijden op een parcours dat de vorm van een acht had, vandaar ook de naam "De Acht van Liessel". Vanuit de bond NMB kwamen er mensen die de taak als wedstrijdleiding en baancommissaris op zich namen, al het andere, denk aan kassa, parkeren en toiletten, werd verzorgd door vrijwilligers. Er moest veel geregeld worden. Bij de boeren langs het traject moest toestemming worden gevraagd voor het gebruik van de weilanden. En er waren elk jaar 700 strobalen nodig om in de bochten te plaatsen. Maar ook de EHBO, bloemen en geluidsinstallatie moest worden verzorgd.
Afgezien van de eerste twee jaren stond Liessel in jaren daarna op Tweede Paasdag als een van de eerste races op het programma. Meestal was dat de eerste wedstrijd van het seizoen en daar kwamen veel renners op af nadat ze een hele winter stilgezeten hadden. Ook wegrenners uit West-Duitsland en België reisden naar Liessel af om hun krachten met de Nederlanders te meten. En tien keer wist een buitenlandse renner of zijspancombinatie de lauwerkrans mee naar huis te nemen.
De start en finish van de wegrace lagen aan de Snoertsebaan. Het traject van 4 km. bestond verder uit Berktsedijk, Binnenweg, Zonnewende, Hanenbergweg, Veghelsedijk en terug over Snoertsebaan.
De NMB wegraces in Liessel waren niet alleen bij de renners in trek; er was een grote publieke belangstelling. In 1973 stonden circa 13.000 toeschouwers langs het parcours. Het publiek stond toentertijd nog dicht op de baan en kon als het ware de coureurs aanraken en de geur van de raceolie opsnuiven. Het rennerskwartier was vrij toegankelijk zodat na afloop van de wedstrijd de vele toeschouwers daar een kijkje konden nemen om hun helden en de motoren te bewonderen.
In 1974 werden de laatste wedstrijden op de Liesselse omloop gehouden. Dit ondanks dat er in Liessel in al die jaren geen ernstige ongelukken te noteren waren. En zo werd op 15 april 1974 de zijspancombinatie Swinnen/Van Dis de laatste winnaar op het circuit in de Peel, wat jarenlang zoveel toeschouwers en renners naar Liessel had getrokken. Vanaf 1975 werd het circuit in Liessel niet meer goedgekeurd. Dat had te maken met de steeds sneller wordende motoren.
MAC Liessel, onder voorzitterschap van Harrie van den Berkmortel, kon terugzien op een succesvolle bijdrage in de vaderlandse motorsportgeschiedenis.
Op zondag 16 februari 2020 werd een tentoonstelling gehouden in het Toon Kortoomspark over MAC Liessel en de Nederlandse Motorsport Bond (NMB). Spullen van de vroegere wegraces, twee bijzondere motoren en veel foto- en informatiemateriaal werden tentoongesteld. De NMB ging per 1 januari 1983 op in de KNMV (Koninklijke Nederlandse Motorrijders Vereniging).
Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]
- Mari van Kasteren uit Son en Breugel presenteerde in 2014 het boek N.M.B. wegraces 1967-1981 over de geschiedenis van de NMB met daarin een hoofdstuk over de geschiedenis van De Acht van Liessel.
- Weekblad voor Deurne donderdag 21 mei 2015, pagina 13