Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Museum De Wieger: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
[[Bestand:55. Museum de Wieger in Deurne 17-3-'06 HT foto.jpg|thumb|300px|Museum de Wieger. Foto uit 2006]] | [[Bestand:55. Museum de Wieger in Deurne 17-3-'06 HT foto.jpg|thumb|300px|Museum de Wieger. Foto uit 2006]] | ||
[[Bestand:29.293.jpg|thumb|300px|Zicht op de binnenplaats.<br>Foto: collectie Nellie van Wetten]] | [[Bestand:29.293.jpg|thumb|300px|Zicht op de binnenplaats.<br>Foto: collectie Nellie van Wetten]] | ||
[[Bestand:32.250.jpg|400px|thumb|Tekening gemaakt door Piet Hohmann <br> Foto: collectie Leo Coolen]] | [[Bestand:32.250.jpg|400px|thumb|Tekening gemaakt door [[Piet Hohmann]] <br> Foto: collectie Leo Coolen]] | ||
De voormalige artsen- en kunstenaarswoning aan de [[Oude Liesselseweg 29]] in [[Deurne]] werd, nadat het een grondige verbouwing had ondergaan, op vrijdagmiddag 6 augustus 1976 als '''Museum De Wieger''', toen nog een gemeentemuseum, officieel door commissaris van de koningin van Noord-Brabant Jan van der Harten geopend. | De voormalige artsen- en kunstenaarswoning aan de [[Oude Liesselseweg 29]] in [[Deurne]] werd, nadat het een grondige verbouwing had ondergaan, op vrijdagmiddag 6 augustus 1976 als '''Museum De Wieger''', toen nog een gemeentemuseum, officieel door commissaris van de koningin van Noord-Brabant Jan van der Harten geopend. | ||
Huidige versie van 8 jul 2024 om 15:53
De voormalige artsen- en kunstenaarswoning aan de Oude Liesselseweg 29 in Deurne werd, nadat het een grondige verbouwing had ondergaan, op vrijdagmiddag 6 augustus 1976 als Museum De Wieger, toen nog een gemeentemuseum, officieel door commissaris van de koningin van Noord-Brabant Jan van der Harten geopend.
Huize De Wieger in gebruik als museum[bewerken | brontekst bewerken]
Na de dood van Wiegersma in 1969 is de voormalige artsen- en kunstenaarswoning, ook wel huize "De Wieger" genoemd, vanaf 1971 nog even bewoond geweest door de Deurnese (ex) huisarts Weijenborg met zijn gezin.
Na het overlijden van Weijenborg in 1972 kocht de gemeente Deurne het pand. Na een verbouwing door bureau Premsela / Vonk in 1976, bijna elf jaar na de feestelijke opening van museum Het Dinghuis aan het Haageind 39-41 op 11 oktober 1965, werd museum De Wieger als opvolger aan het publiek opengesteld. Op 7 en 8 augustus was er uitsluitend voor de inwoners van Deurne "open huis" om kennis te maken met Wiegersma's werk als kunstenaar.
Het gemeentemuseum exposeerde al tijdens het leven van Hendrik Wiegersma diens verzamelde kunst. De eerste artistiek directeur van museum De Wieger werd Pieter Wiegersma, de tweede zoon van Hendrik. Hij was al sinds 1965 directeur van museum Het Dinghuis. In 1988 nam hij afscheid als directeur.
Hendrik Wiegersma als kunstenaar[bewerken | brontekst bewerken]
Begin jaren twintig van de twintigste eeuw maakte Wiegersma kennis met Moissy Kogan en Otto van Rees. Zij gaven Wiegersma de impuls tot zijn carrière als kunstenaar. De artsenpraktijk bleef hij ook vanuit De Wieger uitoefenen. In de loop van het interbellum groeide De Wieger uit tot een ontmoetingsplaats voor kunstenaars. Beeldhouwer Ossip Zadkine was er kind aan huis. Ook Piet Wiegman en Constant Permeke waren er regelmatig te vinden. De inspiratie voor Zadkine's beeld dat het verwoeste Rotterdam symboliseert, deed hij op toen hij, op weg naar Wiegersma, met de trein door Rotterdam reed.
Collectie[bewerken | brontekst bewerken]
Een groot aantal afbeeldingen van kunstwerken uit de collectie van Museum De Wieger is hier te bekijken
Openingsfoto's[bewerken | brontekst bewerken]
- Opening van het museum in 1976, klik op de foto’s voor meer informatie
Behoud De Wieger[bewerken | brontekst bewerken]
Het voortbestaan van museum De Wieger werd/wordt om reden van bezuiniging regelmatig ter discussie gesteld. De stichting Behoud De Wieger probeert daar weerstand aan te bieden en strijdt voor behoud van het museum.