Heeft u correcties, aanvullingen of foto's bij een artikel dan kunt u die hier mailen.
Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank!
Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis

Heieindseweg: verschil tussen versies

Uit DeurneWiki, de historische encyclopedie voor groot-Deurne.
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
 
(4 tussenliggende versies door 3 gebruikers niet weergegeven)
Regel 13: Regel 13:
Het [[Sint-Willibrordkapelletje aan de Heieindseweg|Willibrordkapelletje]] aan de Heieindseweg was een voortvloeisel van het  twaalfde eeuwfeest van Sint-[[Willibrord]]us dat in 1939 landelijk werd gevierd. Het kapelletje werd in het eerste  zondag van september 1941 ingezegend door [[Henricus Eduardus van Abeelen (1895-1975)|pastoor Van Abeelen]] en [[Antonius Johannes Munsters (1906-1993)|pater Munsters]] hield nog een korte toespraak. De plechtigheid werd gesloten met een [[Willibrorduslied]] dat door de schooljeugd van de Sint-Jozefparochie werd gezongen. Het Heieind was de bakermat van genoemde pater Munsters, een verzamelaar van veel archeologische voorwerpen en oprichter van het archeologiemuseum in Stein.  
Het [[Sint-Willibrordkapelletje aan de Heieindseweg|Willibrordkapelletje]] aan de Heieindseweg was een voortvloeisel van het  twaalfde eeuwfeest van Sint-[[Willibrord]]us dat in 1939 landelijk werd gevierd. Het kapelletje werd in het eerste  zondag van september 1941 ingezegend door [[Henricus Eduardus van Abeelen (1895-1975)|pastoor Van Abeelen]] en [[Antonius Johannes Munsters (1906-1993)|pater Munsters]] hield nog een korte toespraak. De plechtigheid werd gesloten met een [[Willibrorduslied]] dat door de schooljeugd van de Sint-Jozefparochie werd gezongen. Het Heieind was de bakermat van genoemde pater Munsters, een verzamelaar van veel archeologische voorwerpen en oprichter van het archeologiemuseum in Stein.  


In de eerste helft van de 19e eeuw concentreerde de bewoning op het Heieind zich rond de plek waar nu het Willibrordkapelletje staat en rond het geboortehuis van pater Munsters. Behalve wat kleine boertjes woonden er peelwerkers die na hun zware werk in de [[Peel]] met de ontginning van een lapje heidegrond het hoofd boven water probeerden te houden.  
In de eerste helft van de 19e eeuw concentreerde de bewoning op het Heieind zich rond de plek waar nu het Willibrordkapelletje staat en rond het geboortehuis van pater Munsters. Behalve wat kleine boertjes woonden er peelwerkers die na hun zware werk in de [[Peel]] met de ontginning van een lapje heidegrond het hoofd boven water probeerden te houden. Zo werd er rond 1880 in opdracht van de gemeente een ontginning uitgevoerd, waarbij 5 arbeidershuisjes met een lapje grond tot stand kwamen: [[Heieindseweg 8]], [[Heieindseweg 10]], [[Heieindseweg 12]], [[Heieindseweg 11]] en een vroeg verdwenen huisje. Rond 1888 verkocht de gemeente deze huisjes aan individuele arbeiders.


Huub en Trudy Haazen startten er in 1976 hun [[dierenpension Heidelust]].  
In de [[Eerste Wereldoorlog]] woonde bij [[Peter Leonardus van Bree (1865-1954)|Peer van Bree]] op het Heieind de jonge Belgische vluchtelinge Julia Seberechts uit Antwerpen. Het leven beviel haar hier zo goed dat ze er na de oorlog bleef wonen. [[Hendricus Johannes van de Westerlo (1908-2009)|Driek van de Westerlo]] had nog enige tijd verkering met haar. Tijdens die oorlog was Nederland gemobiliseerd en moesten drie broers van Driek, allen kostwinners, onder de wapenen. Toen de vergoeding, waarop ze recht hadden, maar steeds niet werd uitbetaald, ging vader [[Johannes van de Westerlo (1865-1948)|Hannes]], samen met zijn lotgenoot de [[Boekelse Bert|Boekelse Bert  (Timmers)]], die ook twaalf kinderen had waaronder drie dienstplichtigen, met succes reclameren bij de Geldropse burgemeester.


In de [[Eerste Wereldoorlog]] woonde bij [[Peter Leonardus van Bree (1865-1954)|Peer van Bree]] op het Heieind jonge Belgische vluchtelinge Julia Seberechts uit Antwerpen. Het leven beviel haar hier zo goed dat ze er na de oorlog bleef wonen. [[Hendricus Johannes van de Westerlo (1908-2009)|Driek van de Westerlo]] had nog enige tijd verkering met haar. Tijdens die oorlog was Nederland gemobiliseerd en moesten drie broers van Driek, allen kostwinners, onder de wapenen. Toen de vergoeding, waarop ze recht hadden, maar steeds niet werd uitbetaald, ging vader [[Johannes van de Westerlo (1865-1948)|Hannes]], samen met zijn lotgenoot de [[Boekelse Bert|Boekelse Bert  (Timmers)]], die ook twaalf kinderen had waaronder drie dienstplichtigen, met succes reclameren bij de Geldropse burgemeester.
Huub en Trudy Haazen startten er in 1976 hun [[dierenpension Heidelust]]. Tot de recentere geschiedenis hoort ook de totstandkoming van het woonwagenkamp.
 
==Familierelaties tussen de bewoners van de Heieindseweg==
 
Tussen de bewoners van rond 1880 gebouwde voormalige gemeentewoningen aan de Heieindseweg bestonden verschillende familiebanden:
* Twee van de vier huizen werden gekocht door (aangetrouwde) leden van de familie Verhagen.
* De latere eigenaren Francis Verhagen en Hendrica van Stiphout indirect aan elkaar verwant: de vrouw van Francis en de schoonzoon van Hendrica waren broer en zus, beiden afkomstig uit de Astense familie Van de Waarsenburg.
* De kleinzoon van Hendrica van Stiphout, [[Isidorus van de Westerlo (1893-1978)|Isidorus van de Westerlo]], die in 1953 op Heieindseweg 8 woonde (werd later [[huisnummer 8a]]), en een dochter van Francis Verhagen, die op [[Heieindseweg 11]] woonde, waren gehuwd met een broer en zus Van de Kerkhof uit de Walsberg.
* [[Heieindseweg 8]] en [[Heieindseweg 10]] werden in 1953 bewoond door moeder en zoon Van de Westerlo.


==Adressenlijst==
==Adressenlijst==
Regel 28: Regel 36:
! in 1960
! in 1960
|-
|-
|[[Theodorus Kortooms|Kortooms, Theodorus]]||-||-||[[Heieindseweg 5]]
|[[Theodorus Kortooms (1929-2008)|Kortooms, Theodorus]]||-||-||[[Heieindseweg 5]]
|-
|-
|[[Antonius Johannes Manders (1909-1995)|Manders, Antonius J.]]||Heieind  7||[[Heieindseweg 7]]||Heieindseweg 7
|[[Antonius Johannes Manders (1909-1995)|Manders, Antonius J.]]||Heieind  7||[[Heieindseweg 7]]||Heieindseweg 7

Huidige versie van 8 dec 2020 om 08:36

v.l.n.r. Lena van der Steen-van Bree, Tony van Bree-van den Berg, Harrie van Bree, NN, Dorus van Bree, Ties van Bree. De foto is rond 1964 genomen bij de toenmalige ingang van het huis aan de Dolstraat. (foto beschikbaar gesteld door Harrie van Bree)
Harrie en Tony van Bree-van den Berg in 2007. Inmiddels is deze ingang vervallen en is de ingang aan de andere kant van het huis, en daarmee aan de Heieindseweg.
Dierenpension Heide-lust
Foto: collectie Peter Vink

De Heieindseweg is de kern van het oude gehucht het Heieind.


Het Heieind heeft een geschiedenis die tenminste teruggaat tot 1504 toen Goyard Jan Snijders, namens zijn vrouw Elisabeth, een gefortuneerde dochter van Jan Pegs, een stuk land verkocht aan Goyaard van de Beersdonk. Die akker lag op Vreekwijk aan ‘t Heieind nabij de hoeve van Esp.

Daarbij moet wel worden aangetekend dat met het Heieind vroeger wel een ruimer gebied werd aangeduid dan tegenwoordig, zo werd bijvoorbeeld bij het aanvragen van de bouwvergunning voor de kerk in de Sint-Jozefparochie als bouwplaats het Heieind genoemd. Op het Heieind was tussen 1941 en 1950 een stuk grond aangewezen als algemene begraafplaats. In 1950 werd het bewuste perceel in gebruik genomen als bouwland wat zonder enig bezwaar kon gebeuren want er was nooit iemand begraven. In die tijd kwam iedereen nog vroeg of laat op een katholiek of protestants kerkhof terecht.

Het Willibrordkapelletje aan de Heieindseweg was een voortvloeisel van het twaalfde eeuwfeest van Sint-Willibrordus dat in 1939 landelijk werd gevierd. Het kapelletje werd in het eerste zondag van september 1941 ingezegend door pastoor Van Abeelen en pater Munsters hield nog een korte toespraak. De plechtigheid werd gesloten met een Willibrorduslied dat door de schooljeugd van de Sint-Jozefparochie werd gezongen. Het Heieind was de bakermat van genoemde pater Munsters, een verzamelaar van veel archeologische voorwerpen en oprichter van het archeologiemuseum in Stein.

In de eerste helft van de 19e eeuw concentreerde de bewoning op het Heieind zich rond de plek waar nu het Willibrordkapelletje staat en rond het geboortehuis van pater Munsters. Behalve wat kleine boertjes woonden er peelwerkers die na hun zware werk in de Peel met de ontginning van een lapje heidegrond het hoofd boven water probeerden te houden. Zo werd er rond 1880 in opdracht van de gemeente een ontginning uitgevoerd, waarbij 5 arbeidershuisjes met een lapje grond tot stand kwamen: Heieindseweg 8, Heieindseweg 10, Heieindseweg 12, Heieindseweg 11 en een vroeg verdwenen huisje. Rond 1888 verkocht de gemeente deze huisjes aan individuele arbeiders.

In de Eerste Wereldoorlog woonde bij Peer van Bree op het Heieind de jonge Belgische vluchtelinge Julia Seberechts uit Antwerpen. Het leven beviel haar hier zo goed dat ze er na de oorlog bleef wonen. Driek van de Westerlo had nog enige tijd verkering met haar. Tijdens die oorlog was Nederland gemobiliseerd en moesten drie broers van Driek, allen kostwinners, onder de wapenen. Toen de vergoeding, waarop ze recht hadden, maar steeds niet werd uitbetaald, ging vader Hannes, samen met zijn lotgenoot de Boekelse Bert (Timmers), die ook twaalf kinderen had waaronder drie dienstplichtigen, met succes reclameren bij de Geldropse burgemeester.

Huub en Trudy Haazen startten er in 1976 hun dierenpension Heidelust. Tot de recentere geschiedenis hoort ook de totstandkoming van het woonwagenkamp.

Familierelaties tussen de bewoners van de Heieindseweg[bewerken | brontekst bewerken]

Tussen de bewoners van rond 1880 gebouwde voormalige gemeentewoningen aan de Heieindseweg bestonden verschillende familiebanden:

  • Twee van de vier huizen werden gekocht door (aangetrouwde) leden van de familie Verhagen.
  • De latere eigenaren Francis Verhagen en Hendrica van Stiphout indirect aan elkaar verwant: de vrouw van Francis en de schoonzoon van Hendrica waren broer en zus, beiden afkomstig uit de Astense familie Van de Waarsenburg.
  • De kleinzoon van Hendrica van Stiphout, Isidorus van de Westerlo, die in 1953 op Heieindseweg 8 woonde (werd later huisnummer 8a), en een dochter van Francis Verhagen, die op Heieindseweg 11 woonde, waren gehuwd met een broer en zus Van de Kerkhof uit de Walsberg.
  • Heieindseweg 8 en Heieindseweg 10 werden in 1953 bewoond door moeder en zoon Van de Westerlo.

Adressenlijst[bewerken | brontekst bewerken]

Hoofdbewoner Voor 1953 In 1953 in 1960
Kortooms, Theodorus - - Heieindseweg 5
Manders, Antonius J. Heieind 7 Heieindseweg 7 Heieindseweg 7
Kuunders, Wilhelmus Heieind 11 Heieindseweg 11 Heieindseweg 11
Maris,van Joachem Heieind 12 Heieindseweg 15 Heieindseweg 15
Westerlo,van de Marinus H. - - Heieindseweg 8
Westerlo,van de Isidorus Heieind 13 Heieindseweg 8 Heieindseweg 8a
Horst-van de Westerlo,van der wed. Joh. Heieind 14 Heieindseweg 10 -
Horst,van der Wilhelmus - - Heieindseweg 10
Nouwen, Marinus Heieind 15 Heieindseweg 12 Heieindseweg 12
Wetten,van Martinus Heieind 16 Heieindseweg 16 Heieindseweg 16
Roijakkers, Michiel Lambertus Heieind 17 Heieindseweg 20 Heieindseweg 20
Bronnen, noten en/of referenties