Peter Johannes Matheij (1879-1952)
| Peter Johannes Matheij | ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Peter Johannes Matheij | |
| Geboorteplaats | Deurne | |
| Geboortedatum | 2 juni 1879 | |
| Overl.plaats | Deurne | |
| Overl.datum | 15 september 1952 | |
| Partner(s) | [[PersoonPartner(s)::Catharina Hermans]] | |
| Beroep(en) | spoorwegwerker | |
| Bidprentje | NBA | |
Peter Johannes Matheij (1879-1952) was spoorwegarbeider. Hij woonde met zijn gezin enige tijd in Wachtpost 27 op het adres Rakt B.122, later Blokpostweg 3.
Peter was het negende kind uit het gezin van zijn uit Horst afkomstige ouders, de spoorwegwachter Hendrik Matheij en Wilhelmina Willems. Hij huwde op 17 februari 1906 te Deurne met Catharina Hermans (Deurne 1 april 1878 - Deurne 12 maart 1969), dochter van Hendricus Hermans en Mechelina Wijnands. Uit dit huwelijk werden de volgende kinderen geboren:
- Wilhelmina, (Deurne 8 januari 1907 - Deurne 10 april 1985), huwde Johannes Josephus Verbakel.
- Henricus (Harrie), (Deurne 8 april 1908 - Helmond 16 februari 1997), huwde Johanna (Anna) Knapen.
- Leonardus Josephus, (Deurne 1 maart 1910 - Helmond 15 maart 1925), was student bij de Paters van de H. Geest te Gemert.
- Henricus Wilhelmus, (Deurne 7 januari 1911 - Deurne 7 januari 1911), vijfeneenhalf uur oud.
- Willibrordus Hendricus Matheij, (Deurne 22 september 1913)
- Maria Henrica (Drica), (Deurne 3 juni 1918 - Deurne 24 juli 1973), huwde Cornelis Johannes Vriens.
Hij woonde met zijn gezin op de volgende adressen: Kleine Bottel B.436 en B.96, Rakt B.122, Helmondschedijk C.45, later Helmondseweg 86.
Terwijl Peter zijn beste krachten gaf aan Weg en Werken, zorgde zijn vrouw voor de overwegbomen aan de Blokpostweg, de bosweg die de Helmondseweg verbond met Vlierden en de verbindingsweg met Bakel vormde. Veel verkeer was er niet. Daarom hield men de bomen gemakshalve maar steeds gesloten tot er een boer, die naar zijn land ging of die hei kwam maaien voor mestvorming, over wilde steken.
Voordat de overweg vanuit Vlierden gepasseerd kon worden moest men eerst een waterstap doorwaden. Als de familie zondags in Deurne naar de kerk ging liep men gemakshalve langs de spoorlijn tot aan de Barrière. Daar had vader Matheij een bruggetje over de greppel geslagen. Als er in de winter een dik pak sneeuw lag, stond hij tijdig op om een vrij pad te vegen van de wachtpost tot aan de eigen brug.
Hij was lid van de r.-k Bond van Spoor- en Tramwegpersoneel Sint Raphaël.