Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Huize St. Joseph (Kruisstraat)
Huize St. Joseph is een voormalig (klooster)gebouw dat gelegen was in het oude centrum van Deurne, nabij de Sint-Willibrorduskerk, en dat omsloten werd door de Kruisstraat, Kerkstraat en de Visser. Het was een onderdeel van het Klooster- en scholencomplex aan de Visser.
Verzorgingshuis[bewerken | brontekst bewerken]
Huize St. Joseph was een (klooster)gebouw waarin oorspronkelijk alleen een verzorgingstehuis was ondergebracht. Het beheer en de exploitatie van het verzorgingstehuis lag bij de zusters Franciscanessen. In navolging van het verlaten Liefdehuis aan de Visser, werd dit verzorgingshuis in het begin ook een “Liefde-Gesticht” genoemd. Weer later is het in de volksmond “Bejaardenhuis” gaan heten.
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
In 1923 werden er plannen gesmeed om het oude Huize St. Joseph aan de Visser te verbouwen. Uiteindelijk werd besloten om een compleet nieuw gebouw aan de Kruisstraat te realiseren om beter de armen- en ziekenzorg te kunnen beoefenen. Voorafgaand aan de bouw, maar ook erna, werden hiervoor huisjes aan de Kruisstraat gesloopt. Het ging om een huizenblokje recht voor de latere entree van het nieuwe gebouw (afgebroken rond 1924, kadastraal voorheen bekend als C 2121) [1] en om een woonhuis westelijk hiervan, naast het latere Kruisstraat 5 (afgebroken rond 1932, kadastraal voorheen bekend als eerst C 1295 en daarna C 1720).[2] Zie voor de voorgeschiedenis van beide huisjes onder Kruisstraat 3.
De bouw van het nieuwe klooster werd aan de laagste inschrijver, de gebroeders Van Grunsven te Oss, gegund voor een som van 298.700 gulden. De eerste steen werd op 12 augustus 1924 door pastoor Roes gelegd. Op 23 december 1925 werd de bejaardenzorg / armenzorg van de zusters Franciscanessen verplaatst van het klooster aan de Visser naar het nieuwe gebouw aan de Kruisstraat 3 en kwam Mgr. Pompen het huis inzegenen.
Tijdens de mobilisatie 1939-1940 werd er door het 27e Regiment Infanterie een lazaret in dit gebouw gevestigd. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden er Duitse militairen ingekwartierd en werd het gebouw door de Engelsen beschoten. Later werd er door het Militair Gezag een noodziekenhuis ingericht. In 1946 volgde de erkenning als ziekenhuis, in 1948 gevolgd door een erkenning als tbc instelling. Hierdoor kon het ziekenhuis uitgroeien tot een volwaardig ziekenhuis. In 1963 werden aan de west-zijde (kant Visser) twee verdiepingen bijgebouwd.
Nieuw ziekenhuis[bewerken | brontekst bewerken]
In 1969 werd het ziekenhuisgedeelte, het Sint-Jozefziekenhuis, verhuisd naar een nieuwe locatie aan de Bakelseweg en kreeg het de naam Sint-Willibrordusziekenhuis.
Verzorgingstehuis en verpleeghuis[bewerken | brontekst bewerken]
Na het vertrek van het ziekenhuis werd Huize St. Joseph verbouwd tot verzorgingstehuis en verpleeghuis met een capaciteit van 50 bedden. In 1976 werd het beheer en de exploitatie van Huize St. Joseph overgedragen aan de lekenStichting Katholiek Verzorgings- en Verpleeghuis St. Joseph.
Bijgebouwen[bewerken | brontekst bewerken]
Onderdeel van het complex waren onder andere een kloosterkapel (Sint-Jozefkapel), een kloosterboerderij, een broeikas en een draaibaar sanatoriumhuisje.
Nieuwbouw[bewerken | brontekst bewerken]
In 1978 voerde de Stichting Katholiek Verzorgings- en Verpleeghuis St. Joseph eerste gesprekken met de provinciale overheid over eventuele nieuwbouw. Alhoewel toestemming reeds in 1981 werd verkregen hebben de bouwstop bejaardenoorden en de jaarlijks toegenomen bezuinigingen de realisatie aanzienlijk vertraagd. In 1985 werd het beheer en de exploitatie overgedragen aan de Stichting Verpleeghuizen Gewest Helmond. In maart 1989 verkregen zowel het Verpleeghuis als het Verzorgingshuis toestemming om de bouwplannen uit te werken en de nieuwbouw aan de Visser te realiseren dat later de naam Zorgboogcentrum De Nieuwenhof zou krijgen. In 1993 startte de nieuwbouw van De Nieuwenhof en een jaar later werd het oude bejaardenhuis gesloopt. Op deze locatie verrezen appartementen.
Bron[bewerken | brontekst bewerken]
- Archief van Zrs Franciscanessen S.F.I.C in Veghel
- Persoonlijk archief zuster Reginalda Daamen
| Bronnen, noten en/of referenties |