Christiaan Leonhardi

Op deze militaire kaart van Tranchot circa 1803 wordt het huis van kolonel Leonhardi met naamaanduiding weergegeven.

Christiaan Leonhardi was militair en woonde vanaf 1779 tot zijn overlijden op 1 augustus 1809 in Deurne.

Gezin

Leonhardi was kolonel en later majoor bij het regiment van de prins van Waldeck. Hij was gehuwd met Catharina Höhlin, rond 1752 geboren in Arolsen in het vorstendom Waldeck. Uit dat huwelijk werd op 19 september 1779 dochter Carolina geboren. Zij huwde later met de Deurnese notaris en burgemeester Gerrit van Riet.

Woning

Leonhardi woonde aanvankelijk in het huis Martinetstraat 32-34, eigendom van de Deurnese secretaris Albertus Adrianus van Noort. In 1789 kocht hij in flinke lap grond in de Helleman en bouwde daarop zijn nieuwe huis op de hoek Helmondseweg-Heuvelstraat, op het huidige adres Heuvelstraat 29.

Plundering wijnkelder

Op 15 maart 1793 kwamen een aantal franse soldaten aan zijn huis met de bedoeling hem te arresteren. Toen de huishoudster meedeelde dat hij niet thuis was, werd het hele huis en de stroschuur doorzocht. Toen inderdaad bleek hij niet thuis was, plunderden zij de wijnkelder. De Deurnese chirurgijn Hendrik Bolsius, die de soldaten als tolk begeleidde, werd later van medeplichtigheid beschuldigd.

Jachtincidenten

Leonhardi was een groot jachtliefhebber en pachtte regelmatig jachtterreinen in Deurne. Op 11 december 1797 gebeurde er een vreselijk incident bij de woning van Leonardi. Enkele Deurnenaren hadden een weddenschap afgesloten over het door een hoed kunnen schieten en waren daarvoor samengekomen op het veld bij Leonhardi. Op een gegeven moment kwam een kind van Leonhardi aandragen met het geladen jachtgeweer van zijn vader. Toen die het geweer wilde overhandigen aan Albertus Gerardus Groeneman ging het plotseling af. Daarbij werd de naast hen staande Johannes Munsters (1764-1797) in de hartstreek geraakt en stierf onmiddellijk.

Een ander jachtincident, waarbij eveneens een zoon van Christiaan Leonhardi, mogelijk dezelfde, een hoofdrol speelde, vond 18 jaar later plaats op 23 december 1815 in de Helleman. Het had gesneeuwd en men vermoedde dat die avond stropers op konijnenjacht zouden gaan. De veldwachter stelde zich daarom 's avonds, samen met Christiaan Leonhardi junior en Leonard Jozef Corman, verdekt op om de stropers op heterdaad te kunnen betrappen. Rond 11 uur hadden ze succes maar de twee stropers namen de benen. Leonhardi schoot op een van hen en raakte daarbij Pieter Jan Adriaans, die daarbij levensgevaarlijk gewond werd maar wel genas. Later zou Leonhardi verklaren dat hij stuikelde en dat daarbij zijn geweer per ongeluk afging.