Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Petrus Johannes Wijlen (1865-1936)
| Petrus Johannes Wijlen (1865-1936) | ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Petrus Johannes Wijlen | |
| Roepnaam | Hannes | |
| Geboorteplaats | Liessel | |
| Geboortedatum | 26 augustus 1865 | |
| Overl.plaats | Deurne | |
| Overl.datum | 10 juli 1936 | |
| Partner(s) | [[PersoonPartner(s)::Johanna Maria van de Mortel]] | |
| Beroep(en) | schaapsherder, veenarbeider, landbouwer, magazijnmeester, kassier, directeur | |
Petrus Johannes (Hannes) Wijlen (1865-1936) werkte zich op van schaapsherder tot directeur van de Boerenbond Deurne.
Gezin
Hij werd op Hutten geboren als oudste zoon uit het tweede huwelijk van Joannis Wijlen (1822-1883) met Dorothea Maria Manders (1827-1908). Hij begon zijn werkzame leven als schaapsherder bij Hendrik Bellemakers in Neerkant. Toen zijn vader in 1883 overleed keerde Hannes terug naar zijn moeder en verdiende de kost als veenarbeider en met werkzaamheden op de boerderij. Later verhuisde hij naar het Vloeieind. Bij zijn aanstelling als directeur van de Boerenbond Deurne woonde hij in de Spoorstraat, de latere Stationsstraat.
Te Deurne op 12 februari 1898 huwde hij met Johanna Maria (Mie) van de Mortel (1873-1956), een dochter van Hendricus van de Mortel (1841-1891) en Anna Maria van der Linden (1847-1875) en dus een zus van Martinus van de Mortel (1871-1935), de schrijver van Peellanders.
Raadslid
Evenals zijn zwager was ook Hannes Wijlen lid van de Deurnese gemeenteraad. Op 18 april 1918 werd hij beëdigd als raadslid. Bij zijn aantreden werd in de raadsnotulen vermeld:
- Nadat door het nieuw gekozen lid, den heer Wijlen, de vereischte eeden zijn afgelegd, wenscht de voorzitter de gemeente en ook de kiezers geluk met de gedane keuze. Als kenner op landbouwgebied kan de heer Wijlen de gemeente goede diensten bewijzen, doch ook als kassier der boerenleenbank kan hij een kijk hebben op het geldwezen en zoodoende ook de belangen van de middenstand behartigen. Verder twijfelt de voorzitter er niet aan of de heer Wijlen zal ook een open oog hebben op de belangen van de arbeiders en hij spreekt den wensch uit, dat Wijlen nog lange jaren zijn krachten zal geven voor de belangen der gemeente Deurne.
De heer Wijlen bedankt den voorzitter voor het gesprokene en belooft zijn beste krachten te zullen geven in het belang van alle standen, hij hoopt in het belang der gemeente in goede harmonie te zullen leven met den burgemeester, de wethouders en overige raadsleden om zoodoende de gemeente Deurne in de toekomst nog grooter bloei te kunnen brengen.
In feburari 1921 nam hij zijn ontslag als raadslid.
Directeur van de Boerenbond
Wanneer Wijlen bij de Boerenbond is gaan werken is onbekend, maar dat zal geweest zijn ergens tussen 1902, toen hij wat landbouwwerktuigen, kippen, een kalf en een koe verkocht, en 1905 toen hij genoemd werd als magazijnmeester. In laatstgenoemd jaar verkocht hij ook zijn boerderijtje aan Lenard van Loon.
Na zijn afscheid in 1921 als directeur van de Boerenbond Deurne, waar hij werd opgevolgd door Peer Jegerings en verhuisde hij met zijn vrouw naar Gemert. Hij werd directeur van de NV Janssens Kunstmesthandel. In 1923 kwam hij terug naar Deurne en vestigden zich in de Zeilberg. Hij bezat daar een vergunning om alcoholvrije dranken te verkopen als beheerder van zaal Sobriëtas aan het Kerkplein.
Kassier van de Boerenleenbank Deurne
Op 12 februari 1905 werd Wijlen tijdens de jaarvergadering door de 58 aanwezige leden met grote meerderheid van stemmen gekozen tot kassier van de Boerenleenbank Deurne. Hij nam de benoeming staande de vergadering aan maar stelde wel als voorwaarde dat de bank voortaan alle werkdagen geopend zou zijn om geld te brengen.
Over-in-kas
Op 10 februari 1921 informeerde voorzitter Van de Vranden het Bestuur van de Boerenleenbank Deurne over het feit, dat door de gewezen kassier, P. Wijlen, aan de bank een bedrag van ruim 272 gulden was afgedragen. Dit bedrag had hij in de loop van het voorafgaande boekjaar 1920 als te veel in kas bevonden. Naar de herkomst kon hij slechts gissen. Het bestuur besloot het bedrag te boeken op naam van N.N. en af te wachten of er nog enige opheldering te krijgen was. Zeven jaar later, op 3 juli 1927, nam het bestuur een definitief besluit over wat was gaan heten het over-in-kas, inmiddels gegroeid tot 331,73 gulden. Tot die datum had zich nog steeds niemand gemeld. Bij bestuursbesluit van 6 juni 1927 was aan de geestelijk adviseur gevraagd een gesprek te hebben met Wijlen. Deze ging akkoord, zo deelde pastoor Roes mee, met het voornemen van het bestuur om hem, Wijlen, van het bedrag over-in-kas met de daarop gekweekte rente een kwart terug te betalen. De overige gelden gingen naar goede doelen. De kerk van de St.-Jozefparochie, de Sint-Vincentiusvereniging Deurne en de Sint-Vincentiusvereniging Zeilberg ontvingen ieder ongeveer 83 gulden.[1]
Vrije tijd
In 1900 was Hannes Wijlen een van de 19 Deurnenaren met een jachtvergunning.
Referenties
|