Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Maurice Hendricus Johanna Maria Vosmeer (1978-1994)
| Maurice Vosmeer | ||
| ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Maurice Hendricus Johanna Maria Vosmeer | |
| Roepnaam | Maurice | |
| Geboorteplaats | Deurne | |
| Geboortedatum | 11 juli 1978 | |
| Overl.plaats | Helmond | |
| Overl.datum | 17 januari 1994 | |
| Beroep(en) | scholier | |
| Bidprentje | NBA | |
Maurice Hendricus Johanna Maria (Maurice) Vosmeer (1978-1994) was een sportieve, energieke en levenslustige tiener, scholier en talentvol basketballer uit Deurne die veel te jong overleed.
Levensloop
Maurice werd in 1978 geboren in het Sint-Willibrordusziekenhuis in Deurne. Hij groeide op, samen met zijn oudere broer Jean-Paul en bij zijn ouders Theo Vosmeer (1948) en Maria Gertruda Leonarda Slijpen (1949), aan het Willibrordusplantsoen 44 in de Heilige Geestparochie in Deurne-West.
Hij bezocht kleuterschool De Peelrakkertjes, de parochieschool van de Heilige Geest en ging vervolgens naar het Peellandcollege. Tegelijkertijd had Maurice een grote passie voor sport. Hij hield van zwemmen, voetbalde enige tijd bij SV-Deurne maar bleek uiteindelijk een basketballer in hart en nieren en ontwikkelde zich bij basketbalvereniging Deurne Pioniers tot een veelbelovend talent.
Zoals zo vaak ging het sporten bij Maurice ook ten koste van studie en moest hij uiteindelijk een stapje terug doen en verhuisde hij van het Peellandcollege naar de Bernard Alfrink Mavo (BAM).
Maurice was een leuke levenslustige tiener. Zijn grondstemming / humeur was altijd vrolijk, hij kon wel boos worden maar dat ging dan meestal weer snel over. Voor zijn leeftijd beschikte hij over een gezonde dosis verantwoordelijkheidsgevoel en normbesef. Hij was een muziekliefhebber, hield van moderne pop maar had op het Peellandcollege ook van klassieke muziek leren houden. “Morgenstimmung” van de Noorse componist Edvard Grieg was een van zijn favorieten.
Ziek
Maurice was altijd een gezonde jongen maar vanaf november 1993 kreeg hij last van koorts, moeheid en lymfekliervergroting en dat duidde op de ziekte van Pfeiffer. Begin januari 1994 werd hij genezen verklaard. Kort daarna kreeg hij echter weer last van koorts. In de loop van de vrijdagmiddag 14 januari werd hij toenemend suf. Bij bezoek die middag aan de huisarts werden er geen duidelijk meningeale prikkelingsverschijnselen geconstateerd. Amper 6 uur later steeg zijn lichaamstemperatuur naar 42 graden en lag hij in zijn bed te ijlen. Op het moment dat de dienstdoende weekendarts aan zijn bed zat wist Maurice op verzoek zich zijn voornaam niet meer te herinneren en noemde toen de voornaam van zijn broer. De situatie was ernstig en er leken meningeale prikkelingsverschijnselen aanwezig.
Samenloop van omstandigheden
Maurice had de pech dat er op hetzelfde moment, ergens in een horecagelegenheid in Deurne, een jong meisje zich zodanig met alcohol had laten vollopen dat ook daar dringend medische hulp gewenst was. Onder druk van deze situatie negeerde de dienstdoende weekendarts alle ernstige signalen en adviseerde de ouders van Maurice om hem warm in te pakken en met de privéauto naar de Eerste Hulp afdeling van het Elkerliek Ziekenhuis in Helmond te brengen.
De dienstdoende weekendarts was nauwelijks met zijn motor richting “comazuipster” vertrokken toen Maurice helemaal verkrampte, trekkingen en strekkingen kreeg waardoor hij in coma raakte. Via het alarmnummer werd er alsnog een ambulance opgeroepen. Zonder deskundige hulp, en waarschijnlijk omdat er op dat moment twee ambulances in Deurne nodig waren, duurde het meer dan twintig lange minuten voordat de ambulance arriveerde. Op zaterdagnacht 15 januari 1994 om 4 uur ’s nachts werd Maurice meer dood dan levend bij de Eerste Hulpafdeling van het ziekenhuis in Helmond binnengebracht. Na grondig onderzoek en toediening van een antibiotica-cocktail werd hij op de afdeling kindergeneeskunde opgenomen. Op maandag 17 januari 1994 om 19:25 uur overleed hij zonder nog bij kennis geweest te zijn als gevolg van een ernstige acute meningitis (hersenvliesontsteking) in het Elkerliek-ziekenhuis in Helmond.
Afscheid en Begrafenis
Op vrijdag 21 januari 1994 werd om twee uur 's middags onder zeer grote belangstelling in de Sint-Willibrorduskerk op een waardige manier afscheid van Maurice genomen.
Leerkrachten en klasgenoten van de Bernard Alfrink Mavo, leiders en teamgenoten van BC Deurne Pioniers en vrienden van Maurice zorgden, samen met pastoor Hasselman, voor een indrukwekkend dienst en eerbetoon.
Later op de dag werd Maurice naar zijn laatste rustplaats gebracht en begraven op begraafplaats Jacobshof in Deurne.