Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Friso Wiegersma (1925-2006)
| Friso Wiegersma | ||
 foto Studio Gerry Hurkmans | ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Friso Wiegersma | |
| Geboorteplaats | Deurne | |
| Geboortedatum | 14 oktober 1925 | |
| Overl.plaats | Amsterdam | |
| Overl.datum | 5 juni 2006 | |
| Partner(s) | Wim Sonneveld
Hans van der Woude | |
| Beroep(en) | tekstschrijver, kunstschilder,decorontwerper | |
Friso Wiegersma (1925-2006), zoon van Hendrik Wiegersma, was tekstschrijver en kunstschilder in Amsterdam en levenspartner van Wim Sonneveld.
Gezin
Wiegersma werd geboren in het huis De Wieger, adres Liesselscheweg F.60, als vierde zoon van medicus-pictor Hendrik Wiegersma en Petronella Johanna Antonia Maria Daniëls (1892-1962). Zijn bekendste broers waren de huisarts Jaap Wiegersma (1918-1991) en de glazenier Piet (Pieter) Wiegersma (1920-2009).
Levensloop
Op 16 september 1937 vertrok hij voor zijn middelbare schoolopleiding naar Eindhoven. Na zijn opleiding aan een kostschool in Eindhoven kwam hij kort terug naar Deurne, van 5 juli 1943 tot 13 oktober 1943. Formeel zat hij van 1941 tot juni 1944 hij op de Kunstnijverheidsschool in Arnhem, waar hij in oktober 1943 ging wonen op Frombergstraat 23 en op 9 december 1943 op Nijhoffstraat 191. Na de Tweede Wereldoorlog studeerde hij kunstgeschiedenis in Amsterdam, waar hij vanaf 24 september 1945 op Van Eeghenstraat 68 woonde. Daarna woonde hij achtereenvolgens op Leidscheplein 33 bov (vanaf 27 januari 1948), Prinsengracht 1041 hs (vanaf 15 november 1949) en Lijnbaansgracht 295 hs (vanaf 10 mei 1952).
Toen hij Wim Sonneveld zag optreden werd hij meteen een fan - én verliefd op Sonneveld. Hij besloot bij elk optreden aanwezig te zijn op de voorste rij. Omdat hij een opvallend persoon was werd dat al snel opgemerkt. Na de achtste keer nodigde Sonneveld hem uit voor een ontmoeting. Sonneveld werd daarna zijn levenspartner. Op 2 juli 1964 trok Sonneveld bij Friso in op de Lijnbaansgracht.
Via Sonneveld kreeg Wiegersma al snel werk als decorontwerper (onder andere My Fair Lady). Hij gaf zijn studie op, maar hij kon zichzelf nu wel bedruipen. Hij schreef een aantal liedjes voor het eerste soloprogramma van Sonneveld in 1964. Hierna schreef Wiegersma meer teksten, zoals het lied van de straatzanger Nikkelen Nelis, gemodelleerd naar Koperen Ko ("zij kon het lonken niet laten") en voor "De Kleine Parade" schreef hij alle negentien liedjes. Ook voor anderen, zoals Leen Jongewaard en Willy Alberti. Wiegersma gebruikte hierbij het pseudoniem Hugo Verhage.
Hij werkte ook mee aan films van Fons Rademaker. Daarnaast maakte hij een aantal schilderijen, en in 1970 had hij een tentoonstelling in New York. Wiegersma en Sonneveld woonden officieel vanaf 20 november 1972 in Roquefort-les-Pins in Zuid-Frankrijk. Sonneveld overleed op 8 maart 1974 aan een hartaanval. Friso was op 28 september 1973 weer met Sonneveld in Amsterdam gaan wonen, en wel op Pieter Cornelisz Hooftstraat 144 hs + I, later 144 hs, direct naast het Vondelpark. Daar bleef Friso ook wonen nadat Sonneveld was overleden. Vanaf 1 oktober 1984 woonde Friso op Pieter de Hoochstraat 30 in Amsterdam-Oud Zuid.
Wiegersma bleef liedjes schrijven, onder meer Telkens weer voor de film "Rooie Sien". Hij vond ook een nieuwe partner, de jonge kleinkunstenaar Hans van der Woude, met wie hij op 31 juli 2001 trouwde.
Hoewel hij zichzelf vooral als schilder zag, bleef hij ook gevraagd worden als tekstschrijver. In 2000 werden zijn teksten, met hun ontstaansgeschiedenis, gebundeld in het boek Telkens weer het dorp -genoemd naar twee van zijn liedjes, Telkens weer (vertolkt door Willeke Alberti) en Het Dorp (door Wim Sonneveld). Dit laatstgenoemde lied, een tekst van hem onder een van zijn pseudoniemen, Hugo Verhage op de muziek van Jean Ferrat (La montagne), is een neerslag van de emotie bij het weerzien van het door de vooruitgang gehavende Deurne. Op 11 mei 2008 kreeg het pad naast zijn ouderlijk huis officieel de naam Het tuinpad van mijn vader.
Vanaf mei 2006 was er een overzichtstentoonstelling in Amstelveen van de schilderijen van Friso. Wiegersma overleed op ruim 80-jarige leeftijd aan de gevolgen van lymfklierkanker.
Onderscheiding
In januari 2005 werd Wiegersma een Gouden Harp toegekend, wegens zijn verdienste voor de Nederlandse lichte muziek.
Bronnen, noten en/of referenties
|