Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Wachtpost 27: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 7: | Regel 7: | ||
==Familie Matheij== | ==Familie Matheij== | ||
[[Henricus Matheij (1908-1997)|Henricus (Harrie) Matheij (1908-1997)]], zoon van [[Peter Johannes Matheij (1879-1952)]] en Catharina Hermans (1878–1969), is geboren en getogen in Wachtpost 27. Door het houden van kippen en geiten en het telen van eigen groenten was het leven er goedkoop. Terwijl vader zijn beste krachten gaf aan ''Weg en Werken'', zorgde moeder voor de overwegbomen aan de Blokpostweg, de bosweg die de [[Helmondseweg]] verbond met [[Vlierden]] en de verbindingsweg met Bakel vormde. Veel verkeer was er niet. Daarom hield men de bomen gemakshalve maar steeds gesloten tot er een boer over wilde, die naar zijn land ging of die hei kwam maaien voor mestvorming. Voordat je de overweg vanuit Vlierden kon passeren moest je eerst een “loop” doorwaden in een gebied dat “[[ | [[Henricus Matheij (1908-1997)|Henricus (Harrie) Matheij (1908-1997)]], zoon van [[Peter Johannes Matheij (1879-1952)]] en Catharina Hermans (1878–1969), is geboren en getogen in Wachtpost 27. Door het houden van kippen en geiten en het telen van eigen groenten was het leven er goedkoop. Terwijl vader zijn beste krachten gaf aan ''Weg en Werken'', zorgde moeder voor de overwegbomen aan de Blokpostweg, de bosweg die de [[Helmondseweg]] verbond met [[Vlierden]] en de verbindingsweg met Bakel vormde. Veel verkeer was er niet. Daarom hield men de bomen gemakshalve maar steeds gesloten tot er een boer over wilde, die naar zijn land ging of die hei kwam maaien voor mestvorming. Voordat je de overweg vanuit Vlierden kon passeren moest je eerst een “loop” doorwaden in een gebied dat de “[[Waterstap]]” genoemd werd. | ||
Als de familie zondags naar de kerk ging, liep men gemakshalve langs de spoorlijn tot aan de [[Barrière]]. Daar had vader Matheij een bruggetje over de greppel geslagen. Als er in de winter een dik pak sneeuw lag, stond hij tijdig op om een vrij pad te vegen van de wachtpost tot aan de eigen brug. | Als de familie zondags naar de kerk ging, liep men gemakshalve langs de spoorlijn tot aan de [[Barrière]]. Daar had vader Matheij een bruggetje over de greppel geslagen. Als er in de winter een dik pak sneeuw lag, stond hij tijdig op om een vrij pad te vegen van de wachtpost tot aan de eigen brug. | ||
Regel 18: | Regel 18: | ||
:“''Mijn man werkte niet bij de spoorwegen maar bij de kalkzandsteenfabriek in [[Liessel]]. We hebben er heerlijk gewoond, we hadden een pomp in de keuken, licht van petroleumlampen en een houtkachel als verwarming en kookvoorziening. In de tuin hadden we een regenput waar ik het water uithaalde om de was te doen. In het schuurtje naast de wachtpost stond een houtgestookte koperen wasketel waar ik de was in kookte. Hout kochten we bij boswachter [[Johannes Mertens (1918-1979)|Johannes (Jan) Mertens (1918-1979)]] die ook bij ons in de buurt woonde. Eens in de maand kwam de heer Leegwater van de spoorwegen bij ons de huur ophalen (was toen vijf gulden per week). In 1965 kochten we een stroomaggregaat zodat mijn man in de schuur kon knutselen. Ook kochten we een televisietoestel, en als we dan twee uur naar de TV gekeken hadden moest mijn man naar de schuur rennen om de aggregaat bij te vullen. Bij de wachtpost hadden we een stukje grond waar wij groente en fruit teelde. We hadden ook twee geiten, een paar kippen en twee honden. Toen de kinderen naar school gingen bracht ik ze ’s morgens naar de harde weg waar ze door [[Joseph Johannes Hubertus Guffens (1906-1989)|Josephus (Sjef) Johannes Guffens (1906-1989)]] met een busje opgehaald werden. | :“''Mijn man werkte niet bij de spoorwegen maar bij de kalkzandsteenfabriek in [[Liessel]]. We hebben er heerlijk gewoond, we hadden een pomp in de keuken, licht van petroleumlampen en een houtkachel als verwarming en kookvoorziening. In de tuin hadden we een regenput waar ik het water uithaalde om de was te doen. In het schuurtje naast de wachtpost stond een houtgestookte koperen wasketel waar ik de was in kookte. Hout kochten we bij boswachter [[Johannes Mertens (1918-1979)|Johannes (Jan) Mertens (1918-1979)]] die ook bij ons in de buurt woonde. Eens in de maand kwam de heer Leegwater van de spoorwegen bij ons de huur ophalen (was toen vijf gulden per week). In 1965 kochten we een stroomaggregaat zodat mijn man in de schuur kon knutselen. Ook kochten we een televisietoestel, en als we dan twee uur naar de TV gekeken hadden moest mijn man naar de schuur rennen om de aggregaat bij te vullen. Bij de wachtpost hadden we een stukje grond waar wij groente en fruit teelde. We hadden ook twee geiten, een paar kippen en twee honden. Toen de kinderen naar school gingen bracht ik ze ’s morgens naar de harde weg waar ze door [[Joseph Johannes Hubertus Guffens (1906-1989)|Josephus (Sjef) Johannes Guffens (1906-1989)]] met een busje opgehaald werden. | ||
:''In 1965 is er in het [[Zandbos]] een [[Starfighter neergestort|vliegtuig neergestort]], wij zijn daar destijds gaan kijken. Niet ver uit de buurt in het Zandbos stond nog een huisje met het opschrift “God heeft U de vrede gegeven, bewaar hem”. In dat huisje woonde een vrouw die zich voorstelde als [[Anna Cornelia Helena Lemmens (1907-1970)|mevrouw Barten-Lemmens]] en als vrouw van een ambtenaar. Velen in Deurne kende haar echter onder de naam [[ | :''In 1965 is er in het [[Zandbos]] een [[Starfighter neergestort|vliegtuig neergestort]], wij zijn daar destijds gaan kijken. Niet ver uit de buurt in het Zandbos stond nog een huisje met het opschrift “God heeft U de vrede gegeven, bewaar hem”. In dat huisje woonde een vrouw die zich voorstelde als [[Anna Cornelia Helena Lemmens (1907-1970)|mevrouw Barten-Lemmens]] en als vrouw van een ambtenaar. Velen in Deurne kende haar echter onder de naam [[juffrouw Kip]]. Ze kwam af en toe naar de wachtpost gewandeld en bracht dan snoepjes voor de kinderen mee, ze was altijd heel vriendelijk. | ||
:''Tot onze schrik vertelde de heer Leegwater, toen hij in 1970 weer eens de huur kwam ophalen, dat de NS besloten had om op korte termijn enkele wachtposten af te breken en dat we andere woonruimte moesten zoeken. We kochten het huis aan de [[Milhezerweg]] 65 van spoorwerker [[Johannes van Gog (1895-1980)]]. Nog geen twee maanden later werd wachtpost 27 afgebroken.”'''''' | :''Tot onze schrik vertelde de heer Leegwater, toen hij in 1970 weer eens de huur kwam ophalen, dat de NS besloten had om op korte termijn enkele wachtposten af te breken en dat we andere woonruimte moesten zoeken. We kochten het huis aan de [[Milhezerweg]] 65 van spoorwerker [[Johannes van Gog (1895-1980)]]. Nog geen twee maanden later werd wachtpost 27 afgebroken.”'''''' |
Versie van 29 okt 2014 15:48
Wachtpost 27, ook wel "De Blokpost" genoemd was een wachtpost aan de spoorweg Eindhoven-Venlo en bevond zich nabij de eveneens verdwenen spoorwegovergang aan de Blokpostweg.
Algemeen
De Blokpostweg zelf verdween officieel in 1953. Kennelijk bleef er na die tijd nog een pad en een overweg voor fietsers en wandelaars die rond 1960 werd gewijzigd in een onbewaakte overweg. Dit merkteken uit het verleden was gelegen in een open ruimte in de bossen, met de blik op dennen, brem en akkers en er was geen elektrisch licht en geen stromend water aanwezig. Het huisje had eerst adres Rakt B.122 en later Blokpostweg 3.
Familie Matheij
Henricus (Harrie) Matheij (1908-1997), zoon van Peter Johannes Matheij (1879-1952) en Catharina Hermans (1878–1969), is geboren en getogen in Wachtpost 27. Door het houden van kippen en geiten en het telen van eigen groenten was het leven er goedkoop. Terwijl vader zijn beste krachten gaf aan Weg en Werken, zorgde moeder voor de overwegbomen aan de Blokpostweg, de bosweg die de Helmondseweg verbond met Vlierden en de verbindingsweg met Bakel vormde. Veel verkeer was er niet. Daarom hield men de bomen gemakshalve maar steeds gesloten tot er een boer over wilde, die naar zijn land ging of die hei kwam maaien voor mestvorming. Voordat je de overweg vanuit Vlierden kon passeren moest je eerst een “loop” doorwaden in een gebied dat de “Waterstap” genoemd werd. Als de familie zondags naar de kerk ging, liep men gemakshalve langs de spoorlijn tot aan de Barrière. Daar had vader Matheij een bruggetje over de greppel geslagen. Als er in de winter een dik pak sneeuw lag, stond hij tijdig op om een vrij pad te vegen van de wachtpost tot aan de eigen brug.
Dirk Schreuder
In 1937 kwam de protestantse mandenmaker Dirk Schreuder (1885) (Ammerzoden, 1 november 1885) er wonen met zijn dochter Bertha Wilhelmina Schreuder (1925). Volgens Tineke Segers was er in die periode nog steeds een zandpad en een bewaakte en handbediende spoorwegovergang voor fietsers en voetgangers aanwezig en werd die vooral benut door bezoekers van Bungalowpark De Bikkels.
Familie Verbiest-Segers
De familie Verbiest-Segers verhuisde in 1960 van Helmond naar Wachtpost 27 in Deurne. Zoon Willy leed aan zware astma en hun huisarts meende dat de boslucht hem goed zou doen. Zoon Alex is in 1962 in wachtpost 27 geboren. Tineke Segers:
- “Mijn man werkte niet bij de spoorwegen maar bij de kalkzandsteenfabriek in Liessel. We hebben er heerlijk gewoond, we hadden een pomp in de keuken, licht van petroleumlampen en een houtkachel als verwarming en kookvoorziening. In de tuin hadden we een regenput waar ik het water uithaalde om de was te doen. In het schuurtje naast de wachtpost stond een houtgestookte koperen wasketel waar ik de was in kookte. Hout kochten we bij boswachter Johannes (Jan) Mertens (1918-1979) die ook bij ons in de buurt woonde. Eens in de maand kwam de heer Leegwater van de spoorwegen bij ons de huur ophalen (was toen vijf gulden per week). In 1965 kochten we een stroomaggregaat zodat mijn man in de schuur kon knutselen. Ook kochten we een televisietoestel, en als we dan twee uur naar de TV gekeken hadden moest mijn man naar de schuur rennen om de aggregaat bij te vullen. Bij de wachtpost hadden we een stukje grond waar wij groente en fruit teelde. We hadden ook twee geiten, een paar kippen en twee honden. Toen de kinderen naar school gingen bracht ik ze ’s morgens naar de harde weg waar ze door Josephus (Sjef) Johannes Guffens (1906-1989) met een busje opgehaald werden.
- In 1965 is er in het Zandbos een vliegtuig neergestort, wij zijn daar destijds gaan kijken. Niet ver uit de buurt in het Zandbos stond nog een huisje met het opschrift “God heeft U de vrede gegeven, bewaar hem”. In dat huisje woonde een vrouw die zich voorstelde als mevrouw Barten-Lemmens en als vrouw van een ambtenaar. Velen in Deurne kende haar echter onder de naam juffrouw Kip. Ze kwam af en toe naar de wachtpost gewandeld en bracht dan snoepjes voor de kinderen mee, ze was altijd heel vriendelijk.
- Tot onze schrik vertelde de heer Leegwater, toen hij in 1970 weer eens de huur kwam ophalen, dat de NS besloten had om op korte termijn enkele wachtposten af te breken en dat we andere woonruimte moesten zoeken. We kochten het huis aan de Milhezerweg 65 van spoorwerker Johannes van Gog (1895-1980). Nog geen twee maanden later werd wachtpost 27 afgebroken.”'
Diversen
- De familie Strijbosch, woonachtig Esdonk 16, was enige tijd de buurman van "De Blokpost". Volgens Hans Strijbosch heeft zijn vader hem verteld dat Heinrich Cerfontaine tijdens de Tweede Wereldoorlog enige tijd in wachtpost 27 gewoond zou hebben.
- Wachtpost 27 was in 1968 nog het enige bewoonde pand in het verzorgingsgebied van het Gemeentelijk Electriciteitsbedrijf dat niet op haar elektriciteitsnet was aangesloten.
Situering
Andere wachtposten in Deurne
Op de Lijst van objecten aan de spoorweg in de gemeente Deurne is meer gedetailleerd te zien hoe wachtpost 27 gesitueerd was ten opzichte van de andere wachtposten en objecten die langs de spoorlijn in de gemeente Deurne aanwezig waren.
Bron
- 12-6-1980 Traverse Documentatie HKK 10.13.01 “Dit Deurne van ons” door Peter Vink
- Verhaal over wachtpost 27 opgetekend september 2011 door Tineke Segers (4-6-1937)
Referenties |