Slagerij Van Baars-Giesbers

Slagerij van Baars - Giesbers.
Foto's: collectie Nelly Hermans-van den Eijnde.

Medewerkers van Keurslagerij Van Baars-Keuten op het adres Stationsstraat 20. Foto: collectie Peter Aarts

Grondlegger van Slagerij Van Baars-Giesbers is Johan van Baars, het zevende kind uit het gezin van Johannes Antonius van Baars.

Naast hotelhouder (hotel Van Baars) was zijn vader onder andere steenkolenhandelaar, koopman en bouwmaterialenhandelaar. De belangstelling van Johan voor het slagersvak ontstond in een bedrijfsruimte die aan hotel Van Baars grensde en die dienst deed als exportslagerij voor varkens. Zijn opleiding tot slager heeft hij gevolgd aan de slagersvakschool in Utrecht en verder als leerling bij diverse slagerijen in Nederland en Duitsland.

Nadat hij voldoende praktijkervaring had opgedaan kwam hij op 17 december 1932 definitief terug naar Deurne, huurde een woning aan de toenmalige Tramstraat, huwde op 16 januari 1933 te Herten (L) met Elisabeth Hubertina Aldegonda (Lies) Giesbers en opende zijn "slagerij Van Baars-Giesbers".

Het pand met het huidige adres Spoorlaan 19 lag tegenover het station van Deurne. Deze plaats was vooral gekozen om aandacht te trekken van de mensen die buiten Deurne werkzaam waren en dagelijks met de trein reisden. Ook werd omzet gezocht in de Sint-Jozefparochie die toen nog in ontwikkeling was, met nog weinig voorzieningen. In de Tramstraat lag de nadruk van de productie op het drogen en zouten van worst en het drogen en roken van hammen. Na zes jaar voldeed het pand niet meer aan eisen van die tijd en werd er aan de Stationsstraat 99 door aannemer / buurman Hendricus van den Acker (1904-1976) een nieuwe moderne slagerij met winkel / woonhuis gebouwd naar een ontwerp van architect Joseph Frans Marie Deltrap (1909-1973).

Nadat de Tweede Wereldoorlog uitgebroken was ging alles op de bon en werd het vlees centraal gedistribueerd en geslacht. De nieuwe slagerij van Johan van Baars voldeed op dat moment aan alle gestelde eisen en ging als centrale slachtplaats (abattoir) voor de gemeente Deurne gelden. Het toegewezen slachtvee was bestemd voor de negen (9) slagerijen die toen in Deurne actief waren. Het slachtvee bestond uit runderen, kalveren, varkens, schapen en het vee dat slachtoffer was van de oorlog. De paarden werden elders geslacht. De aanvoer was wisselvallig, het maximale was 12 koeien in een week terwijl er ook weken bij waren dat er helemaal niets geslacht werd. Nadat het vlees niet meer via Distributiekring Deurne, met een kantoor aan de Heuvel, werd gedistribueerd konden de andere slagerijen weer zelf gaan slachten.

Het gezin bestond inmiddels uit 11 personen, ouders plus 9 kinderen. Samen met de hulp in de huishouding en het personeel in de slagerij dat intern was, werd het druk aan de eettafel. In de loop der tijd werden de oudste kinderen bij het bedrijf betrokken, werd er flink aan de weg getimmerd en is bedrijf lid geworden van de "Keurslager organisatie". Van de 9 kinderen zijn er uiteindelijk 7 in de vleessector actief geworden.

De oudste zoon Jo zette de slagerij voort.

Maria, de oudste dochter, huwde Jan Goossens die bij slagerij Keuten aan de Stationsstraat 21 werkte. Samen namen ze later de slagerij van de kinderen Keuten over. Maria en Jan bouwden aan de overzijde aan de Stationsstraat 20 een nieuwe slagerij cq woon- winkelpand. Na enkele jaren werden de twee slagerijen samengevoegd en het fusiebedrijf "Keurslagerij Van Baars-Keuten" werd voortgezet op het adres Stationsstraat 20 waar deze tot 2016 bleef bestaan.

• 

  Foto Ton Hartjens

• 

  Foto Ton Hartjens

• 

  Foto Jan van den Eijnde