Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Martinus Cornelis Aarts (1910-1995): verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
(Een tussenliggende versie door dezelfde gebruiker niet weergegeven) | |||
Regel 23: | Regel 23: | ||
Vanwege de oorlog kon hij niet naar de missie en werd eerst assistent in Baarle-Nassau, in 1942 directeur van de broeders in Gennep en Gemert en van 1945 tot 1946 aalmoezenier van de Duitse zusters van het H. Bloed in Aarle-Rixtel. In maart 1946 ging hij naar Parijs voor de taalopleiding en kon eindelijk in juli van dat jaar met de boot vertrekken naar Kameroen. | Vanwege de oorlog kon hij niet naar de missie en werd eerst assistent in Baarle-Nassau, in 1942 directeur van de broeders in Gennep en Gemert en van 1945 tot 1946 aalmoezenier van de Duitse zusters van het H. Bloed in Aarle-Rixtel. In maart 1946 ging hij naar Parijs voor de taalopleiding en kon eindelijk in juli van dat jaar met de boot vertrekken naar Kameroen. | ||
Hij werd vicaris in Mbalmayo. Kort na zijn aankomst werd hij ernstig ziek maar genas. [[Petrus Martinus van Hout (1912-1942)|Piet van Hout | Hij werd vicaris in Mbalmayo. Kort na zijn aankomst werd hij ernstig ziek maar genas. [[Petrus Martinus van Hout (1912-1942)|Piet van Hout]], ook een Deurnese pater stierf daar kort na de aankomst van Tinus. In 1949 werd hij overgeplaatst naar Abong Mbang waar hij een nieuwe missiepost opzette. | ||
In 1952 vertrok hij naar Yokadouma, diep in het oerwoud van zuid-oost Kameroen. Hij werkte daar samen met zijn dorpsgenoot [[Henricus Leonardus Maria van Loon (1938-2010)|Harrie van Loon (1938-2010)]]. Zijn voorkeur ging uit naar het bezoeken van parochianen ver het oerwoud in. Een bron van inkomsten was het opzetten van een steenfabriekje. Voor zijn goede werk kreeg hij op 15 januari 1960 een onderscheiding van de president van Kameroen. | In 1952 vertrok hij naar Yokadouma, diep in het oerwoud van zuid-oost Kameroen. Hij werkte daar samen met zijn dorpsgenoot [[Henricus Leonardus Maria van Loon (1938-2010)|Harrie van Loon (1938-2010)]]. Zijn voorkeur ging uit naar het bezoeken van parochianen ver het oerwoud in. Een bron van inkomsten was het opzetten van een steenfabriekje. Voor zijn goede werk kreeg hij op 15 januari 1960 een onderscheiding van de president van Kameroen. | ||
Regel 29: | Regel 29: | ||
In mei 1962 aanvaardde hij een post als aalmoezenier in de leprozerie van Abong Mbang. Hij werkte daar de eerste jaren samen met zusters. Hij zette een koffieplantage op om geld te genereren voor het werk met de melaatsen. Het werk werd steeds moeilijker en de geldzorgen groeiden. Ook hulp nam af. In 1981 vertrokken tenslotte de zusters en bleef hij alleen achter. De melaatsen vertrokken ook en zijn gezondheid nam sterk af. | In mei 1962 aanvaardde hij een post als aalmoezenier in de leprozerie van Abong Mbang. Hij werkte daar de eerste jaren samen met zusters. Hij zette een koffieplantage op om geld te genereren voor het werk met de melaatsen. Het werk werd steeds moeilijker en de geldzorgen groeiden. Ook hulp nam af. In 1981 vertrokken tenslotte de zusters en bleef hij alleen achter. De melaatsen vertrokken ook en zijn gezondheid nam sterk af. | ||
Hij vertrok naar Nederland en ging in mei 1983 in Liessel wonen. Hij knapte op en nam deel aan veel activiteiten in zijn geboortedorp. Hij werd in 1986 onderscheiden met de titel [[n'en Echte Lijsselse Mens]]. | Hij vertrok naar Nederland en ging in mei 1983 in Liessel wonen. Hij woonde in een apart huisje op het erf van [[Johanna Dielissen (1894-1998)|Hanneke Meelis-Dielissen]], [[Zandstraat 11]]. Hij knapte op en nam deel aan veel activiteiten in zijn geboortedorp. Hij werd in 1986 onderscheiden met de titel [[n'en Echte Lijsselse Mens]]. | ||
Op 21 mei 1995 kreeg hij een hersenbloeding en werd opgenomen in het ziekenhuis van Helmond waar hij op 30 mei 1995 stierf. | Op 21 mei 1995 kreeg hij een hersenbloeding en werd opgenomen in het ziekenhuis van Helmond waar hij op 30 mei 1995 stierf. | ||
Pater Tinus Aarts stond in Liessel destijds | Pater Tinus Aarts stond in Liessel destijds bekend als (Hèèmkes Tinus). | ||
Ondertussen is er in Liessel ook een [[Pater Aartsplein]]. Dit plein is gelegen | Ondertussen is er in Liessel ook een [[Pater Aartsplein]]. Dit plein is gelegen bij de gebouwen met galerijflats [[Dorpssteunpunt De Gasterij|De Gasterij]] en [[Appartementencomplex De Hovenier|De Hovenier]], opzij van de [[Oude Molen]]. | ||
Zie ook de lijst van [[priesters uit Deurne]]. | Zie ook de lijst van [[priesters uit Deurne]]. |
Huidige versie van 29 sep 2020 om 15:20
Martinus Cornelis Aarts | ||
Persoonsinformatie | ||
Volledige naam | Martinus Cornelis Aarts | |
Roepnaam | Tinus, Ties | |
Geboorteplaats | Liessel | |
Geboortedatum | 15 september 1910 | |
Overl.plaats | Helmond | |
Overl.datum | 30 mei 1995 | |
Beroep(en) | geestelijke, missionaris | |
Bidprentje | NBA |
Martinus Cornelis (Tinus, Ties) Aarts (1910-1995) werd geboren op het Sloot in Liessel en was evenals zijn broer Henricus (Driek) pater van de H. Geest te Gemert.
Tinus was het derde kind uit een gezin van vier zonen van Wilhelmus Aarts (1870-1939) en Antonetta Maria Janssen (1872-1931).
Evenals zijn oudere broer Henricus ging hij in september 1926 in opleiding te Gemert. De professie was op 22 augustus 1934 in Gennep en de priesterwijding vond plaats op 16 juli 1939 in Gemert.
Vanwege de oorlog kon hij niet naar de missie en werd eerst assistent in Baarle-Nassau, in 1942 directeur van de broeders in Gennep en Gemert en van 1945 tot 1946 aalmoezenier van de Duitse zusters van het H. Bloed in Aarle-Rixtel. In maart 1946 ging hij naar Parijs voor de taalopleiding en kon eindelijk in juli van dat jaar met de boot vertrekken naar Kameroen.
Hij werd vicaris in Mbalmayo. Kort na zijn aankomst werd hij ernstig ziek maar genas. Piet van Hout, ook een Deurnese pater stierf daar kort na de aankomst van Tinus. In 1949 werd hij overgeplaatst naar Abong Mbang waar hij een nieuwe missiepost opzette.
In 1952 vertrok hij naar Yokadouma, diep in het oerwoud van zuid-oost Kameroen. Hij werkte daar samen met zijn dorpsgenoot Harrie van Loon (1938-2010). Zijn voorkeur ging uit naar het bezoeken van parochianen ver het oerwoud in. Een bron van inkomsten was het opzetten van een steenfabriekje. Voor zijn goede werk kreeg hij op 15 januari 1960 een onderscheiding van de president van Kameroen.
In mei 1962 aanvaardde hij een post als aalmoezenier in de leprozerie van Abong Mbang. Hij werkte daar de eerste jaren samen met zusters. Hij zette een koffieplantage op om geld te genereren voor het werk met de melaatsen. Het werk werd steeds moeilijker en de geldzorgen groeiden. Ook hulp nam af. In 1981 vertrokken tenslotte de zusters en bleef hij alleen achter. De melaatsen vertrokken ook en zijn gezondheid nam sterk af.
Hij vertrok naar Nederland en ging in mei 1983 in Liessel wonen. Hij woonde in een apart huisje op het erf van Hanneke Meelis-Dielissen, Zandstraat 11. Hij knapte op en nam deel aan veel activiteiten in zijn geboortedorp. Hij werd in 1986 onderscheiden met de titel n'en Echte Lijsselse Mens.
Op 21 mei 1995 kreeg hij een hersenbloeding en werd opgenomen in het ziekenhuis van Helmond waar hij op 30 mei 1995 stierf.
Pater Tinus Aarts stond in Liessel destijds bekend als (Hèèmkes Tinus).
Ondertussen is er in Liessel ook een Pater Aartsplein. Dit plein is gelegen bij de gebouwen met galerijflats De Gasterij en De Hovenier, opzij van de Oude Molen.
Zie ook de lijst van priesters uit Deurne.