Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Adrianus Everardus Godfried Marie Weijenborg (1921-1972): verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 39: | Regel 39: | ||
Weijenborg was in Utrecht studie- en jaargenoot van [[Janus Oomen]]. Zij startten er hun studie in 1939 maar door de oorlog gingen enkele studiejaren verloren waardoor ze pas in 1948 afstudeerden. Beiden gingen gelijktijdig als dienstplichtige artsen naar Nederlands-Indië waar in Batavia hun wegen scheidden. | Weijenborg was in Utrecht studie- en jaargenoot van [[Janus Oomen]]. Zij startten er hun studie in 1939 maar door de oorlog gingen enkele studiejaren verloren waardoor ze pas in 1948 afstudeerden. Beiden gingen gelijktijdig als dienstplichtige artsen naar Nederlands-Indië waar in Batavia hun wegen scheidden. | ||
==Maatschappelijke functies== | |||
Zonder zich op de voorgrond te dringen leverde dokter Weijenborg ook een niet onbelangrijke bijdrage aan het Deurnese verenigingsleven. Van 1951-1953 en van 1959-1961 was hij voorzitter van [[SV Deurne (Voetbalvereniging)| Voetbalvereniging SV Deurne]] en hij werd koning van het Deurnese St. Anthoniusgilde: graag placht hij de „[[Groene Schut]]" 's zomers in zijn ruime woning aan de Derpsestraat te ontvangen. Hij leefde mee met de Kerk, bij haar vernieuwing en nam in zijn parochie deel aan de pastorale gesprekken. Dokter Weijenborg speelde voorts een leidende rol in de landelijke artsenorganisatie, o.a. tijdens onderhandelingsgesprekken met de ziekenfondsen, en was tot januari 1969 ondervoorzitter van de Landelijke Huisartsenvereniging LHV | Zonder zich op de voorgrond te dringen leverde dokter Weijenborg ook een niet onbelangrijke bijdrage aan het Deurnese verenigingsleven. Van 1951-1953 en van 1959-1961 was hij voorzitter van [[SV Deurne (Voetbalvereniging)| Voetbalvereniging SV Deurne]] en hij werd koning van het Deurnese St. Anthoniusgilde: graag placht hij de „[[Groene Schut]]" 's zomers in zijn ruime woning aan de Derpsestraat te ontvangen. Hij leefde mee met de Kerk, bij haar vernieuwing en nam in zijn parochie deel aan de pastorale gesprekken. Dokter Weijenborg speelde voorts een leidende rol in de landelijke artsenorganisatie, o.a. tijdens onderhandelingsgesprekken met de ziekenfondsen, en was tot januari 1969 ondervoorzitter van de Landelijke Huisartsenvereniging LHV | ||
==Hartinfarct== | |||
In 1965 kreeg dokter Weijenborg een ernstig hartinfarct en besloot zijn grote praktijk in maatschap met dokter [[Wim Gerrits|Gerrits]] voort te zetten. In 1970 werd de praktijk gesplitst. | In 1965 kreeg dokter Weijenborg een ernstig hartinfarct en besloot zijn grote praktijk in maatschap met dokter [[Wim Gerrits|Gerrits]] voort te zetten. In 1970 werd de praktijk gesplitst. | ||
Regel 49: | Regel 49: | ||
Lang mocht dokter Weijenborg niet genieten van zijn nieuwe functie en woonomgeving want al op 17 januari 1972 overleed hij. | Lang mocht dokter Weijenborg niet genieten van zijn nieuwe functie en woonomgeving want al op 17 januari 1972 overleed hij. | ||
Hij ligt, evenals zijn echtgenote, dochter Els en zoon Theo, begraven op algemene begraafplaats [[Jacobshof (begraafplaats)|Jacobshof]] | Hij ligt, evenals zijn echtgenote, dochter Els en zoon Theo, begraven op algemene begraafplaats [[Jacobshof (begraafplaats)|Jacobshof]]. | ||
{{Appendix|2= | {{Appendix|2= |
Versie van 29 jul 2024 10:39
Adrianus Everardus Godfried Marie (Adriaan) Weijenborg (1921-1972) was huisarts in Deurne van 1951 tot 1971 en vervolgens, tot aan zijn dood in 1972, geneesheer-directeur in het St. Lambertusziekenhuis te Helmond.
Familie en gezin
Hij was een zoon van Johannes Hendrikus Weijenborg (Lichtenvoorde 1884-1949 Lichtenvoorde) en Maria Mathilda Adriana Noijons (Utrecht 1892-1984 Breda). Zijn vader was borstelfabrikant en herbergier. Zijn zus huwde met de Liesselse huisarts Janus Oomen.
Adriaan huwde op 30 april 1952 in Utrecht met de juriste Philomena Maria Pot (1927-2012).
Uit dit huwelijk werden de volgende kinderen geboren:
- Philomena Theodora Maria (Philomeen), (Deurne 27 januari 1953).
- Johannes Henricus Maria (Jan), (Deurne 7 december 1953 - Helmond 9 december 1953).
- Maria Johanna (Marijke), (Deurne 7 december 1954).
- Petronella Antonia Angelica M. (Els), (Deurne 18 november 1955 - Amsterdam 18 mei 1983).
- Johannes Henricus Antonius (Jan), (Deurne 22 november 1956).
- Theodor Leo Adriaan Marie (Theo), (Deurne 15 juni 1958 - Amsterdam 19 april 1974).
- Anthonius Hendricus Reinoud M. (Toon), (Deurne 18 mei 1959).
- Johanna Petronella Wilhelmina (Anke), (Deurne 25 april 1963).
Hij vestigde zich als apotheekhoudend huisarts per 1januari 1951 als jonge huisarts in Deurne in het pand van zijn voorganger dokter Van Noord aan de Molenstraat. In 1952 deed hij zijn apotheek over aan apotheker Motké, die zich aan de Stationsstraat vestigde.[1]
Lang zou dokter Weijenborg niet blijven wonen aan de Molenstraat, hij liet door architect Jos Deltrap een nieuw pand bouwen aan de Derpsestraat 14.
Weijenborg was in Utrecht studie- en jaargenoot van Janus Oomen. Zij startten er hun studie in 1939 maar door de oorlog gingen enkele studiejaren verloren waardoor ze pas in 1948 afstudeerden. Beiden gingen gelijktijdig als dienstplichtige artsen naar Nederlands-Indië waar in Batavia hun wegen scheidden.
Maatschappelijke functies
Zonder zich op de voorgrond te dringen leverde dokter Weijenborg ook een niet onbelangrijke bijdrage aan het Deurnese verenigingsleven. Van 1951-1953 en van 1959-1961 was hij voorzitter van Voetbalvereniging SV Deurne en hij werd koning van het Deurnese St. Anthoniusgilde: graag placht hij de „Groene Schut" 's zomers in zijn ruime woning aan de Derpsestraat te ontvangen. Hij leefde mee met de Kerk, bij haar vernieuwing en nam in zijn parochie deel aan de pastorale gesprekken. Dokter Weijenborg speelde voorts een leidende rol in de landelijke artsenorganisatie, o.a. tijdens onderhandelingsgesprekken met de ziekenfondsen, en was tot januari 1969 ondervoorzitter van de Landelijke Huisartsenvereniging LHV
Hartinfarct
In 1965 kreeg dokter Weijenborg een ernstig hartinfarct en besloot zijn grote praktijk in maatschap met dokter Gerrits voort te zetten. In 1970 werd de praktijk gesplitst.
In augustus 1971 werd dokter Weijenborg benoemd tot medisch directeur van het Sint-Lambertusziekenhuis in Helmond, waar hij dokter Beaumont opvolgde. Hij droeg zijn Deurnese huisartsenpraktijk over aan dokter Hoogma en woonde daarna nog enige tijd in huize De Wieger aan de (inmiddels Oude) Liesselseweg. Zijn afscheidsreceptie als huisarts in de zomer van 1971 in De Vierspan werd druk bezocht.
Lang mocht dokter Weijenborg niet genieten van zijn nieuwe functie en woonomgeving want al op 17 januari 1972 overleed hij. Hij ligt, evenals zijn echtgenote, dochter Els en zoon Theo, begraven op algemene begraafplaats Jacobshof.
Bronnen, noten en/of referenties
|