Michiel van Schaijk (1772-1830)

Michiel van Schaijk
Persoonsinformatie
Volledige naam	Michiel van Schaijk
Roepnaam	Michiel
Geboorteplaats	Deurne
Doopdatum	8 oktober 1772
Overl.plaats	Deurne
Overl.datum	29 november 1830
Partner(s)	Anna Maria van Lendt (1771-1824)
Beroep(en)	schepen, vorster, ijkmeester, herbergier, commies, kerkmeester

Michiel van Schaijk (1772-1830) hoorde in de Franse Tijd tot de elite van Deurne en bekleedde veel openbare functies.

Michiel was een zoon van de Deurnese vorster Baltus van Schaik (1731-1792) en Helena van Riet (1737-1814). Hij werd als protestant gedoopt, werd op 3 mei 1790 door zijn belijdenis nog aangenomen als lid van de hervormde kerk maar ging nog vóór zijn huwelijk over naar het katholicisme. Later werd hij zelfs kerkmeester.

Hij huwde op 26 november 1797 in Deurne met de uit Venray afkomstige Anna Maria (Maria Anna) van Lendt, (Venray 23 januari 1771 - Deurne 1 juli 1824), dochter van Gerardus Francis van Lendt (overleden 1783) en Alexandrina Antonetta van Douveren (Horst circa 1743-1813 Wanssum).

Uit het huwelijk werden in Deurne de volgende kinderen geboren, allen rooms-katholiek gedoopt:

1. Carolina Antonia, (Deurne 16 september 1798 - Wanssum 5 januari 1872). Zij huwde met Michael Raemackers (Wanssum 1794-1867 Wanssum).
2. Balthasar, (Deurne 31 juli 1799).
3. Balthasar, (Deurne 23 augustus 1800).
4. Gerardina, (Deurne 26 januari 1802 - Deurne 21 januari 1873). Zij huwde met Johannes Smits (1805-1862).
5. Maria Helena, (Deurne 21 maart 1803 - Horst 18 maart 1882). Zij huwde met Frans Albert Janssen (Venray 1803-1853 Horst).
6. Dorothea Maria, (Deurne 2 februari 1805).
7. Dorothea, (Deurne 29 maart 1806).
8. Dorothea, (Deurne 3 augustus 1807).
9. Joanna, (Deurne 23 juni 1809 - Sevenum 30 april 1849). Zij huwde met Pieter Arnold Joosten (1803-1869).
10. Marie Anne (Maria Anna), (Deurne 19 maart 1811 - Deurne 8 juni 1882). Zij huwde met Gerardus Tosserams (Blitterswijck 1808-1863 Wanssum).
11. Gerard Henri, (Deurne 30 augustus 1812 - Deurne 25 januari 1813).
12. Louis, (Deurne 30 augustus 1812 - Broekhuizen 11 augustus 1853). Hij huwde met Petronella Beelen (Deurne 1812-).

Op 30 januari 1790 werd hij ondanks zijn zeer jeugdige leeftijd - hij was nog maar amper zeventien jaar oud - benoemd tot schepen van Deurne als opvolger van Peter Goossens. Het schepenambt leverde hem destijds een jaarlijks inkomen op van 25 gulden.

Op 22 april 1791 kreeg hij als opvolger van zijn vader, die het jaar daarvoor getroffen was door een ernstige beroerte, een voorlopige aanstelling als vorster en gerechtsbode van Deurne en moest daarvoor jaarlijks aan de vrouwe van Deurne 28 gulden recognitie betalen. Op 7 juni van genoemd jaar werd de aanstelling definitief. Het vorstersambt leverde hem een jaarsalaris van 122 gulden op. Het schepenambt moest hij bij zijn aanstelling als vorster opgeven, Cornelis Corstiaans werd op 14 juli 1791 als zijn opvolger geïnstalleerd.

Op 23 januari 1793 werd hij door de vrouwe van Deurne benoemd tot ijkmeester van Deurne.

Op 12 juni 1805 volgde opnieuw een aanstelling en beëdiging als ijkmeester. Dit gold toen tevens voor Bakel en Vlierden. Vanuit Vlierden werd daartegen wel geprotesteerd omdat men daar van mening was dat zijn functie van ijkmeester onverenigbaar was met die van gerechtsbode. Op 6 februari 1806 stelde het provinciaal bestuur Vlierden in het gelijk en op 30 augustus van dat jaar werd Van Schaijk, die zijn vorstersambt daarvoor niet wilde opgeven, als ijkmeester opgevolgd door de Deurnese timmerman Adriaan Jan Ansems van de Mortel.

Bij buitendorpse gerechtszaken trad Michiel van Schaijk ook herhaaldelijk op als procureur.

Bij zijn overlijden was hij gepensioneerd commies van de in- en uitgaande rechten.

Hij woonde in een huis aan de huidige Stationsstraat op de hoek met de Pastoor Jacobsstraat waar later dokter Passtoors zich vestigde. In zijn woning huisvestte Van Schaijk tegen betaling ook buitendorpse gasten. Zo had hij in 1792 gedurende zes weken de landmeter Schermers in huis en declareerde daarvoor achttien gulden aan kostgeld bij de gemeente. Van Schaijk assisteerde de landmeter ook bij zijn activiteiten want voor het het sleepen van de ketting bij het meeten der landerijen gedurende 23½ dag verdiende hij negen gulden en acht stuivers.

Dat Michiel van Schaijk een goede opleiding genoten had, blijkt niet alleen uit zijn aanstelling op zeer jonge leeftijd als schepen van Deurne maar ook uit het feit dat hij bij de komst van de Fransen in 1793 als hun gids fungeerde en dus waarschijnlijk de Franse taal machtig was. Dertien dagen lang trok hij op met de Franse soldaten te paard en mocht daarvoor bij de gemeente een gulden per dag in rekening brengen. Niet alleen de Franse soldaten maar ook de Bataafsche dragonders, die vanaf 11 mei 1801 tot 4 juli 1802 in Deurne gelegerd waren om hier de orde en rust te handhaven, voorzag hij van eten, drank en bed. Hij bracht daarvoor in totaal 433 gulden in rekening.
Ook bij het controleren van de brandspuit werden in de herberg van Michiel van Schaijk voor rekening van de gemeente een aantal consumpties genuttigd.

Dat Michiel van Schaijk verre van onbemiddeld was blijkt onder andere uit het feit dat hij voor 166 gulden in 1809 een klamp tiende, de Bruggense tiende, pachtte, iets wat voorbehouden was aan welgestelden die ook twee borgen konden stellen. Maar het feit dat hij in 1822 maar liefst 1.500 gulden moest lenen van de weduwe De Veth-Goossens, weliswaar met als onderpand zijn huis in het Kerkeind én zijn huis op de hoek van de splitsing van weg naar Vlierden en de weg naar Helmond maar zonder dat daar een investeringsproject tegenover stond, zou er op kunnen duiden dat hij aan lager wal raakte.