Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Missiehuis Sint-Willibrord: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 42: | Regel 42: | ||
{{Appendix}} | {{Appendix}} | ||
[[Categorie: | [[Categorie:kerkgebouw]] | ||
[[Categorie:Klooster]] | [[Categorie:Klooster]] | ||
[[categorie:Legpenning van de gemeente Deurne]] | [[categorie:Legpenning van de gemeente Deurne]] | ||
Versie van 8 jan 2020 14:29
Het missiehuis St. Willibrord is een klooster aan de Vlierdenseweg 109 in Deurne, dat in 1954 werd geopend.
Geschiedenis
Het missiehuis te Deurne werd op 7 november 1954 aan de weg van Deurne naar Vlierden geopend. Deze nieuwstichting was in feite een herbouw van het missiehuis te Uden, dat op 7 november 1911 aldaar werd geopend en in 1944 werd verwoest. Het missiehuis was het kleinseminarie van deze congregatie, ook wel bekend als de "missionarissen van Steyl". In het missiehuis woonden de paters en broeders van SVD, hetgeen staat voor Societas Verbi Divini, ofwel Gezelschap van het Goddelijk Woord.
De gemeenteraad van Deurne besloot op 5 juni 1951 unaniem in met "aankoop en ruiling van gronden ivm de vestiging van een missiehuis". De leden van de raad waren zeer ingenomen met het voorstel van het college van Burgemeester en Wethouders. In een stemmige raadszaal van het gemeentehuis droeg het gemeentebestuur op dinsdag 19 augustus 1952, de grond, een terrein van 18 hectaren, voor 23.000 gulden aan de paters over.
Het gebouwencomplex werd in traditionalistische stijl met kenmerken van de Delftse School ontworpen door architect Van Halteren uit 's-Hertogenbosch en gebouwd door hoofdaanemer J.P.A. Nelissen. De eerste schop ging op 8 september 1952 de grond in en de eerste steen voor het missiehuis werd op 12 juli 1953 gelegd door mgr. Hoowaarts SVD, bisschop van Tsaochowfu in China. Achter het missiehuis werd een kloosterkerkhof aangelegd. Op 7 november 1954 werd het missiehuis officieel in gebruik genomen door 25 broeders, 29 paters, 93 priesterstudenten en 25 aspirant-broeders.
Na het gereed komen van de kapel in het voorjaar van 1955 werd het missiehuis Sint-Willibrord op zaterdag 7 mei 1955 officieel geopend. Na de plechtige inzegening van de kapel door mgr. Mutsaerts, bisschop van het bisdom 's-Hertogenbosch, opende minister Witte van Wederopbouw het missiehuis.
Het kleinseminarie kreeg op 1 januari 1958 ministeriële erkenning en werd vervolgens per 1 januari 1961 door het Ministerie van Onderwijs gesubsidieerd. De school ontwikkelde zich tot een zelfstandig streekgymnasium met de naam het St.-Willibrord Gymnasium.
Toen de ontzuiling van Nederland op gang kwam, veranderden de opvattingen over opvoeding. Men sprak over co-educatie (gezamenlijk onderwijs voor jongens en meisjes), over kleinere groepen en over professionaliteit. Bovendien werden op talrijke plaatsen nieuwe middelbare scholen gesticht. Het zijn oorzaken van de terugloop van het aantal seminaristen en van de uiteindelijke leegloop van de kleinseminaries. Ook voor het missiehuis in Deurne waren de gevolgen duidelijk merkbaar. De school kwam in 1970 formeel los te staan van SVD met de oprichting van de Onderwijsstichting St. Willibrord. Er meldden zich geen interne priesterstudenten of juvenisten meer aan.
Het St. Willibrord Internaat werd de opvolger van het kleinseminarie. Internaten hadden echter de tijdgeest tegen. Door de te geringe toeloop van internen verkeerde het internaat voortdurend in financiële nood en de overheid aarzelde te lang met het verstrekken van subsidies. Het betekende op termijn de doodsteek voor het St. Willibrord Internaat.
Rond 1980 discussieerde de Nederlandse provincie van SVD over het voortbestaan van Deurne. De communiteit ging echter vol vertrouwen op zoek naar een nieuwe missie en vond die in een breed scala van activiteiten, onder meer in begeleiding en opvang van Zonnebloemgroepen, bejaarden en gehandicapten.
Ongeval
In juli 1964 verdronk in het privézwembad / vijver van het missiehuis de 36-jarige koksknecht W. Martens[1]
Latere bestemmingen
In 1996 onderkende de gemeenschap van St. Willibrord dat de toenemende leeftijd en de afnemende groepsomvang om ingrijpende beslissingen vroegen. In 2002 verhuisde men naar een nieuw missiehuis in een bijgebouw van het oude, en in 2004 werd in het hoofdgebouw conferentiehotel Willibrordhaeghe geopend.[2][3]. In 2014 staakte het conferentiehotel Willibrordhaeghe al haar activiteiten.
In 2014 werd het gebouw in gebruik genomen als Zorghuis Deurne. Vanaf 1 juni 2017 is Fletcher Kloosterhotel Willibrordhaeghe er gevestigd.
Onderscheiding
Bij het 50-jarig bestaan in 2004 ontving het Missiehuis de Legpenning in zilver van de Gemeente Deurne. Rector pater Van Dijk nam deze onderscheiding in ontvangst. Op de achterzijde van de penning staat: “Voor uw belangrijke bijdrage op geestelijk, onderwijskundig en sociaal gebied voor Deurne gedurende 50 jaar.”
Bronnen
- Voorpagina van het Land- en Tuinbouwblad van zaterdag 23 augustus 1952
- Gedenkboek Missiehuis St. Willibrord 1954-2004
- Contactblad ROND, nummer 200, september 2015
Bronnen, noten en/of referenties
|