Wilhelmus Matheus Maria (Wim) Berkers (1951-2005)

Wim Berkers
Persoonsinformatie
Volledige naam	Wilhelmus Matheus Maria Berkers
Roepnaam	Wim
Geboorteplaats	Helmond
Geboortedatum	23 oktober 1951
Overl.plaats	Tilburg
Overl.datum	5 maart 2005
Beroep(en)	ambtenaar, raadslid, wethouder

Wim Berkers was ambtenaar, raadslid, wethouder en een zeer betrokken gemeenschapsmens.

Familie

Hij werd op 23 oktober 1951 in het ziekenhuis van Helmond geboren. Zijn moeder Johanna Mathea Jansen (1915-2010) was daar opgenomen omdat er bij haar tuberculose was geconstateerd. Later zou ze hiervoor nog twee en een half jaar opgenomen worden in het sanatorium in Bakel. Vader Franciscus Antonius Berkers (1915-1998) woonde toen nog met zijn gezin in op de boerderij van de ouders van moeder Berkers aan het Rinkveld in Asten. Het gezin Berkers bestond verder nog uit Harrie, Riek, Jan en Nelly. Omdat moeder Berkers vanwege haar ziekte twee en een half jaar niet voor haar kinderen kon zorgen, kwam Ciska Janssen, dochter van Graard en Drieka Janssen van het Voordeldonk in Asten, als huishoudelijk hulp in het gezin en werd Wim als baby bij de familie Janssen opgenomen. Hoewel Graard en Drieka al vijftien kinderen hadden, was Wim als zestiende (pleeg)kind zeer welkom. Wim werd in zijn baby- en peutertijd maar ook nog zijn gehele leven door de familie Janssen op handen gedragen.

Toen vader Berkers in 1954 besloot om de boerderij van zijn broer Jan, die met zijn gezin naar Canada emigreerde, aan de Griendtsveenseweg 62 in Zeilberg te betrekken verhuisde Ciska mee naar Zeilberg en kwam Wim als tweejarige weer terug bij zijn eigenlijke familie. Moeder Berkers was ook weer terug uit het sanatorium en kon weer voor haar gezin zorgen. Zeven jaar na de geboorte van Wim werd Thieu geboren en nog weer twee jaar later Giny, waarmee het gezin Berkers compleet was.

Wim was een kleinzoon van de landbouwer Hendrik Berkers (1865-1948).

Opleiding en carrière

Na de lagere school in Zeilberg van 1957 tot 1963 te hebben doorlopen ging Wim naar de Sint-Henricus Ulo in Deurne. Hij kreeg daar les van de fraters van Tilburg. In 1967 behaalde hij daar zijn diploma. In de periode 1967-1969 was hij als boerenzoon actief op de boerderij van zijn vader. Omdat het boerenleven Wim goed lag, was te verwachten dat hij de boerderij van zijn vader zou overnemen. Het liep echter anders. In 1969 moest hij in militaire dienst en kwam in Harskamp en later in Grave terecht. In zijn diensttijd had vader Berkers de elf koeien en een gedeelte van de grond verkocht omdat hij nog maar weinig toekomst zag in het boeren door de steeds maar verdergaande schaalvergroting die nodig was om als boer te kunnen overleven.

Wim solliciteerde na zijn diensttijd bij de gemeente Deurne en werd daar in 1971 als ambtenaar aangenomen op de afdeling openbare werken. Hij zou het daar vele jaren bijzonder naar zijn zin hebben met vele zeer gewaardeerde collega's zoals Wim Kivits, Anny van Kimmenade en Toon Jegerings. Eind jaren 80 stapte Wim over als ambtenaar naar de beheersdienst van de gemeentepolitie Deurne. Dit paste hem niet zo goed en daarom kwam hij terug als ambtenaar, deze keer bij de gemeente Mierlo. Hij werd hoofd Interne Zaken welke functie hij later opnieuw vervulde bij de gemeente Sevenum.

Gezin

Begin jaren 70 kreeg Wim verkering met Anny Mennen van de Oude Graaf in Deurne met wie hij in 1974 trouwde. Ze kregen uit hun huwelijk twee kinderen, Anne-Mijke en Karlijn.

Maatschappelijke betrokkenheid

Wim was zijn gehele leven maatschappelijk zeer actief. Zo was hij eind jaren zestig en begin jaren zeventig voorzitter van jongerensociëteit Den Uitloat in Zeilberg. In eerste instantie in het oude patronaat van Zeilberg, daarna tijdelijk in de oude meisjesschool van Zeilberg en tenslotte in gemeenschapshuis Den Draai. Wim bracht, samen met het bestuur en de leiding, Den Uitloat tot bloei. In de jaren zeventig gingen Wim en Anny ook jarenlang mee als leiding bij het jeugdkamp van Zeilberg.

Na zijn voorzitterschap van Den Uitloat was hij een aantal jaren secretaris van de Zeilbergse voetbalvereniging RKZSV. Zelf voetbalde hij bij RKZSV, wat later ZSV werd, als recreant bij de senioren en later bij de veteranen. Toen hij met zijn gezin aan de Vendelier woonde werd hij bestuurslid van VVV Deurne en de Deurnese Oranjevereniging.

In 1993 was hij prins Carnaval en het jaar daarop werd hij voorzitter van carnavalsvereniging De Peelstrekels.

Ook was hij lid van de PR-Commissie van de Peelstrekels, die elke carnaval weer ludieke acties wist op te zetten. Wim werd ook veel gevraagd als presentator van diverse evenementen. Zo voorzag hij de jaarlijkse zeskamp, georganiseerd door KPJ Zeilberg, en de viering van het 75-jarige bestaan van de parochie Zeilberg van commentaar.

Midden jaren negentig werd hij lid van het CDA Deurne. In de periode 1998-2002 werd hij gekozen tot raadslid van de gemeente Deurne. In de periode 2002-2006 werd hij parttime-wethouder van de gemeente Deurne. Als wethouder werd hij verantwoordelijk voor diverse belangrijke projecten in Deurne zoals de omleiding Vlierden waardoor de kern van Vlierden van doorgaand verkeerd werd ontlast. Ook werden diverse openbare werken uitgevoerd zoals de herinrichting van verschillende straten in Zeilberg, de vernieuwing van de riolering en de aanleg van een hogedrukrioleringssysteem in het buitengebied van Deurne. Door zijn overlijden kon hij zijn termijn echter niet afmaken.

Overlijden

Wim was als wethouder in zijn element omdat hij in deze rol nog meer voor de mensen in Deurne kon betekenen. Dramatisch genoeg kwam zijn wethouderschap abrupt ten einde toen hij in maart 2005 tijdens een publiek optreden in Neerkant door een hersenbloeding werd getroffen. De operatie die in het St.-Elisabeth ziekenhuis in Tilburg werd uitgevoerd om een tweede bloeding te voorkomen werd hem fataal. Hij stierf op zaterdag 5 maart 2005 op 53 jarige leeftijd. Hij moest zijn vrouw Anny en zijn 2 kinderen achterlaten.

Bij de uitvaart van Wim zat de St.-Willibrordus kerk aan de Markt in Deurne meer dan vol. Vele mensen waren naar zijn uitvaart gekomen om een laatste groet te brengen aan iemand met een maatschappelijk zeer actief leven, waaraan zo vroeg een einde kwam.

Hij werd op Jacobshof begraven.