U steunt de heemkundekring door lid of vriend te worden.
Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis.

Sint-Henricusulo

Uit DeurneWiki, de historische encyclopedie voor groot-Deurne.
(Doorverwezen vanaf Sint-Henricus Ulo)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
De Gemeenteschool aan de Schoolstraat, later Henricus Ulo
Schooljaar 1925-1926, eerste lustrum. Klik op het icoon voor meer informatie
Foto: collectie Oudheidkamer
1934. Foto: collectie Harrie Jegerings
Jongens Ulo aan de Bakelseweg.
Foto: collectie Frans Gloudemans

In 1921 bestond het Deurnese convent van de fraters van Onze Lieve Vrouw van Barthartigheid, kortweg de fraters van Tilburg genoemd, uit acht fraters. In dit jubileumjaar werd in de festiviteiten tevens opgenomen de opening van de Sint-Henricusulo die met zestien leerlingen in enkele klaslokalen van het schoolgebouw aan de Martinetstraat 15 van start ging.


In december 1920 begonnen op aandringen van burgemeester Van Beek de eerste gesprekken van pastoor Roes met de fraters van Tilburg over het oprichten van een Uitgebreid Lager Onderwijsschool (uloschool) voor jongens in Deurne.

Exact 25 jaar na de komst van de fraters werd op 11 mei 1921 de Sint-Henricusulo geopend en ondergebracht in een van de ongebruikte lokalen van de openbare school in de Schoolstraat, later Martinetstraat genoemd. Frater Salesius was het eerste hoofd van de Sint-Henricusulo; hij nam alle vakken behalve Duits voor zijn rekening. De school telde in het eerste jaar zestien leerlingen en de eerste ingeschreven leerling was Theodorus Hermanus van Baars (1907-1935).

De naam van deze school was waarschijnlijk een hommage aan pastoor Hendrik Roes die de onderhandelingen met de Tilburgse fraters startte.

Tot 1936 was de Sint-Henricusulo in Deurne geen opleiding die met een diploma afgesloten werd, maar een voorbereiding op allerlei andere opleidingen zoals hbs, kweekschool, seminarie, of gewoon een school die men bezocht, omdat men goed kon leren en nog te jong was om te gaan werken. In 1936 slaagden de eerste twee kandidaten voor het (m)ulodiploma. Het waren Gerard Dekker (Molenstraat) en Leon de Clerck (Liesselseweg).

Op zaterdag 18 mei 1946 werd, in het kader van de feestweek ter gelegenheid van het 50-jarig vestigingsjubilé van de fraters, een reünie van oudleerlingen gehouden. In de eerste 25 jaren van haar bestaan had de ulo aan circa 650 jongens onderwijs geboden.

In 1964 verhuisde de school naar een nieuw onderkomen, ontworpen door architect Jos Deltrap, aan de Bakelseweg op perceel K 683.

In september 1966 begonnen de organisatorische voorbereidingen op de Mammoetwet. Gestimuleerd door de inspecteur van het onderwijs kwamen de besturen van Sint-Henricus jongens Ulo en de Sint-Maria meisjes Ulo bij elkaar om een intensieve samenwerking voor te bereiden. Al in oktober van dat jaar besloten zij tot een fusie.

Het oude schoolgebouw werd in het najaar van 1964 afgebroken, nadat het nieuwe was opgeleverd. De gefuseerde ULO verhuisde echter al in 1969 naar de Pastoor Jacobsstraat, terwijl het gebouw aan de Bakelseweg voor gebruik als school werd afgekeurd. Het pand werd vervolgens gebruikt als Gemeentelijke Dienst Sociale Zaken Deurne en werd in 1985 afgebroken. Het gebouw stond op het perceel waar vanaf 1988 de huizen Thijssestraat 19-27 en Romboutsstraat 4 verrezen, naast de Willibrordusschool.

Directeuren[bewerken | brontekst bewerken]

Fraters die, naast de genoemde directeuren, op deze uloschool voor de klas stonden:

Leken die op deze uloschool voor de klas stonden: