Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
RVV-Verzetsgroep Deurne
De RVV-Verzetsgroep Deurne was een van de vele actieve verzetsgroepen die tijdens de Tweede Wereldoorlog via de Raad van Verzet in het Koninkrijk der Nederlanden (RVV) gecoördineerd en actief verzet tegen de Duitse bezetters boden.
De RVV ontwikkelde zich als een nieuwe verzetsorganisatie naast de bestaande groeperingen. De landelijke organisatie begon pas vanaf medio 1944 uit te groeien en gestalte te krijgen. In feite was de RVV een conglomeraat van verspreide zelfstandige verzetsgroepen.
Veel jeugdige illegalen in de Peel voelden zich aangetrokken tot de doelstellingen van de RVV. De in februari 1944 voorgestelde vorming van „vrijkorpsen“[1] sprak hen aan. Onder leiding van Cor Noordermeer, wachtmeester bij de Koninklijke Marechaussee post Deurne, kwam de “RVV-verzetsgroep Deurne“ tot stand.
De kern van de verzetsgroep bestond uit Cor Noordermeer (leider), Nico van Oosterhout, Karel van Zutphen, André Remery, Johan Vosmeer, Loek Lansdorp, Gerard Ahout, Wim Ahout en Frits de Bruijn. Theodore baron de Smeth die in het Groot Kasteel aan het Haageind woonde was commandant van de "RVV Noord-Brabant Zuid", waaronder "RVV-verzetsgroep Deurne" ressorteerde.
Tot medio 1944 ontvingen de verzetsgroepen af en toe instructies en soms ook explosieven van de “centrale verzetsleiding”. Verder moesten zij hun zaken zelf maar zien te regelen. Pas nadat deze verzetsleiding was vervangen door een actiever orgaan het “operatiecentrum” had er een intensievere instructie plaats, al bleven de RVV groepen en brigades uiteindelijk in hoge mate zelfstandig opereren.
Vanaf de oprichting van het operatiecentrum was er in feite een soort personele unie tot stand gekomen tussen de RVV en de Radiodienst. In het operatiecentrum werden de leiding van de RVV verzetsgroepen en de Radiodienst van de Raad van Verzet verenigd. In maart 1944 kwam er de RVV-Inlichtingendienst bij.
De verzetsgroep Deurne kreeg contact met helpers van piloten en andere buitenlandse onderduikers. In Deurne waren dat Jac Goossens, Martien van den Eijnden en Hannes van der Putten, in Venraij-Veulen Cor van Staveren, in Asten P. Hoefnagels, in Bakel huisarts AP Nelemans en het echtpaar Bernhard en Mien Manders en Erp HJP Otten. De „pilotenhelpers“ beschikten op hun beurt weer over contacten met verbindingsnetwerken.
In april 1944 werd na een bespreking in St. Oedenrode besloten tot de oprichting van een knokploeg, de KP-Bakel. Naast de Bakelse arts Nelemans en M. van den Eijnden trad een aantal RVV’ers tot de nieuwe formatie toe, ze waren ontevreden over het door baron De Smeth van Deurne gevoerde beleid. Het opgaan van de meeste pilotenhelpers en RVV’ers in dit nieuwe orgaan leidde tot een betere coördinatie van de hulpverlening.
Op 5 september 1944 werden de drie belangrijkste Nederlandse verzetsgroepen, de “Ordedienst" (OD), de "Landelijke Knokploegen" (LKP) en de "Raad van Verzet" (RVV) samengebundeld in de Binnenlandse Strijdkrachten (BS)[2], onderverdeeld in "Stoottroepen" en "Bewakingstroepen" met prins Bernhard als bevelhebber en waarbij de mannen uit de stoottroepen afkomstig moesten zijn uit het gewapend verzet.
Bron[bewerken | brontekst bewerken]
- Cammaert, A.P.M., 1994. Het Verborgen Front. Geschiedenis van de georganiseerde illegaliteit in de provincie Limburg tijdens de Tweede Wereldoorlog. Eisma B. V. Leeuwarden/Mechelen.
Foto collectie familie Vosmeer.
Bronnen, noten en/of referenties
|