Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Martinus Lambertus Dankers (1933-2013)
| Martin Dankers | ||
| ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Martinus Lambertus Dankers | |
| Roepnaam | Martin | |
| Geboorteplaats | Heusden a/d Maas | |
| Geboortedatum | 8 november 1933 | |
| Overl.plaats | Deurne | |
| Overl.datum | 2 augustus 2013 | |
| Partner(s) | Johanna Maria Bouwman (1933-2014) | |
| Beroep(en) | docent, rector | |
Martinus Lambertus (Martin) Dankers (1933-2013) was docent Nederlands en van 1983 tot 1995 rector van het Peellandcollege.
Familie[bewerken | brontekst bewerken]
Martin was een zoon van de timmerman Johannes Josephus Adrianus Dankers (Heusden 1886-1944 Heusden) en winkeljuffrouw Maria Antoinette Wilhelmina van Delft (Heusden 1894-1944 Heusden).
Hij werd op jonge leeftijd wees. Zijn beide ouders kwamen tijdens de Tweede Wereldoorlog op 5 november 1944 om bij de stadhuisramp in Heusden aan de Maas. In de nacht van 4 op 5 november van dat jaar werd de toren van het stadhuis van vestingstad Heusden door de Duitsers tot ontploffing gebracht waardoor het hele stadhuis instortte. Daarbij vielen 134 doden. De moeder van Dankers was gevallen en daarom verbleven zij en haar man in de nacht van 4 op 5 november 1944 in een ziekenzaaltje naast het stadhuis. Martin en zijn jongere broertje waren bij een oom en tante. Zo ontkwamen zij aan de ramp. Twee ooms ontfermden zich over de wees geworden broertjes Dankers.
Opleiding en gezin[bewerken | brontekst bewerken]
Een groot deel van zijn jeugd bracht Martin Dankers door op kostscholen. Zijn gymnasiale opleiding kreeg hij aan het Augustinianum in Eindhoven. Aan het Nederlands Schriftelijk Studiecentrum in Culemborg, dat in 1946 door de Paters Augustijnen was opgericht, volgde hij een spoedcursus onderwijzer (opgezet vanwege het grote gebrek aan onderwijzend personeel na de Tweede Wereldoorlog). Behalve om de schriftelijke lessen was deze opleiding befaamd om de contactbijeenkomsten van docenten en studenten.
Daar leerde hij Johanna Maria (Ank) Bouwman, (Amsterdam 4 juli 1933 - Deurne 18 september 2014) kennen, met wie hij in 1957 trouwde en in Amsterdam ging wonen.
Uit dit huwelijk werden vier kinderen geboren:
- Joost, (1958).
- Marieke, (1959).
- Michiel, (1963).
- Frans Maarten (Frans), (Deurne 29 juli 1967 - Oss 31 december 2012). Relatie met Brenda van de Ven.
Carrière[bewerken | brontekst bewerken]
Martin Dankers werd onderwijzer aan een lagere school in Volendam. In de avonduren studeerde hij MO-Nederlands aan de Vrije Universiteit (VU). Al tijdens zijn studie gaf hij les aan het Seminarie Hageveld en aan het Rooms-Katholieke Lyceum voor Meisjes Fons Vitae in Amsterdam.
Hij kampeerde wel eens in de Peel en toen hij in 1965 een advertentie van het Pius XII-college in Deurne in de krant zag staan, aarzelde hij geen moment en solliciteerde, waarna hij werd aangesteld als docent Nederlands. Later werd hij conrector op het Peellandcollege en in 1983 volgde hij Theo Hoogbergen op als rector. Deze functie vervulde hij tot aan zijn pensionering in 1995. Bij zijn afscheid, na veertig jaar onderwijs, werd hij benoemd tot Officier in de Orde van Oranje-Nassau.
Pensioen[bewerken | brontekst bewerken]
De geraniums waren niet aan Martin besteed. Na zijn pensionering werd hij op 19 mei 1996 benoemd tot voorzitter van de Koninklijke Harmonie Deurne en vervulde hij bestuursfuncties bij het Brabants Fotoarchief, de Stichting Huisvesting KHD, de Stichting Herdenking Honderdste Geboortejaar Hub van Doorne en de Stichting tot Herdenking van de Stadhuisramp Heusden. Tevens zat hij in het comité van aanbeveling voor de toneelproductie Babylon.