U steunt de heemkundekring door lid of vriend te worden.
Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis.

Justinus Nooijen (1930-1996): verschil tussen versies

Uit DeurneWiki, de historische encyclopedie voor groot-Deurne.
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1: Regel 1:
{{Sjabloon:UnderConstruction}}
{{{Infobox persoon
 
{{Infobox persoon
| naam          = Justinus Nooijen
| naam          = Justinus Nooijen
| foto          = [[Bestand:Foto tinus4.jpg|200px]]
| foto          = [[Bestand:Foto tinus4.jpg|200px]]
Regel 12: Regel 10:
| overl.plaats  =
| overl.plaats  =
| overl.datum    =
| overl.datum    =
| partner(s)    =
| partner(s)    = Jo Munsters (1832-2018)
| beroep(en)    =
| beroep(en)    = postbode
| bidprentje    =
| bidprentje    =
| gedachtenisprent =
| gedachtenisprent =
}}
}}
'''Justinus (Tinus) Nooijen'''
'''Justinus (Tinus) Nooijen''' was onder meer werknemer bij de Vivo-winkel en postbode en maakte zich op meerdere terreinen verdienstelijk als vrijwilliger in het maatschappelijk leven van Deurne.


==Afkomst en gezin==


==Afkomst en gezin==
Justinus (Tinus) Nooijen (1930) was de oudste zoon van Gerardus (Grad) Nooijen (Bakel 1900-1993) en Josina (Sien) Janssen (Bakel 1903-1987).
Tinus (Justinus) werd geboren op 2 december 1930 in Milheeze. Hij was de oudste zoon van Grad Nooijen ( * 16 mei1900 - † 13 november 1993 en                                                     Sien Janssen ( * 10 mei 1903 - † 23 november 1987 )                                                                                                                                                                                                                 Hij trouwde op 2 juni 1954 met Jo Munsters ( * 16 oktober 1932 - † 16 juni 2018 ) Jo was de oudste dochter van Driek Munsters uit Zeilberg ( * 7 april 1892 - † 17 december 1981 ) en Tina van de Mortel ( 7 augustus 1902 - † 1 september 1994.                                                                                                                                                                                           
 
Hij huwde op 2 juni 1954 met Jo Munsters, (Zeilberg 16 oktober 1932 - 16 juni 2018), dochter van [[Hendrikus Munsters (1892-1981)]] en Martina van de Mortel (1902-1994).                                                                                                                                                                                           


Uit dit huwelijk werden 6 kinderen geboren:
Uit dit huwelijk werden zes kinderen geboren:
# Gerrit, (11 april 1955).
# Gerrit, (11 april 1955)
# Tiny, (22 september 1956).
# Tiny, (22 september 1956)
# Josè, (30 mei 1958).
# José, (30 mei 1958)
# Hennie, (9 oktober 1959).
# Hennie, (9 oktober 1959)
# Petra, (19 juli 1961).
# Petra, (19 juli 1961)
#Jos, (21 februari 196).
#Jos, (21 februari 196)


==Maatschappelijk leven==
==Maatschappelijk leven==
Bij zijn trouwen werkte Tinus bij "Bezemer" timmerfabrieken in Helmond. Al gauw kon hij aan de slag bij Gerrit en Netje Lievendag die een Vivo-winkel runden aan de Kerkstraat 24 te  Deurne.  In 1966 kon hij beginnen als postbode in Deurne. Nadat hij een hartaanval kreeg werd Tinus afgekeurd. Op 1 november 1991 werd hem een afscheidsreceptie aangeboden in het voorsorteercentrum van PTT.
Bij zijn trouwen werkte Tinus bij Bezemer-timmerfabrieken in Helmond. Al gauw kon hij aan de slag bij [[Gerardus Henricus Maria Lievendag (1925-1991)|Gerrit en Netje Lievendag]] die een Vivo-winkel runden aan de [[Kerkstraat 24]].  In 1966 kon hij beginnen als postbode in Deurne. Na een hartaanval werd Tinus afgekeurd. Op 1 november 1991 werd hem een afscheidsreceptie aangeboden in het voorsorteercentrum van PTT.


==Sociaal==
==Sociaal==
Hij was jarenlang kerkmeester in Walsberg en bezorgde het kerkblaadje "Onder Ons". Na te zijn afgekeurd heeft hij zich nog enkele jaren met veel plezier ingezet als vrijwilliger van de kinderboerderij op het Rijtven. Lang hiervoor echter maakte hij, via zijn zwager Wim, kennis met de EHBO. Graag assisteerde hij bij  "De Acht van Liessel", een wegrace voor motoren rond de Snoertsebaan, de internationale vierspanwedstrijden rond het hippisch centrum, de jaarlijkse pleisteraktie, de motorcrossen op de Galgenberg enz. Lange tijd vormde hij samen met, onder anderen, Willy Kroezen, Mies van de Mortel, Wim Munsters, Ad Sterken en Nettie Stevens, het bestuur van deze vereniging. Hierdoor heeft hij tevens kennis gemaakt met LOTUS (Landelijke Opleiding Tot Uitbeelding Slachtoffers). Hij werd de 74e van heel Nederland die slaagde voor deze opleiding. Samen met Harrie van Haandel stond hij aan de wieg van Lotuskring Deurne. Als kaderlid heeft hij menig slachtoffer mogen opleiden.
Hij was jarenlang kerkmeester in [[Walsberg]] en bezorgde het kerkblaadje "Onder Ons". Na te zijn afgekeurd zette hij zich nog enkele jaren met veel plezier in als vrijwilliger van de kinderboerderij op [[zorgcentrum Het Rijtven]]. Lang hiervoor echter maakte hij, via zijn zwager Wim, kennis met de EHBO. Graag assisteerde hij bij  [[De Acht van Liessel]], een wegrace voor motoren rond de [[Snoertsebaan]], de internationale vierspanwedstrijden rond het [[Hippisch Centrum]], de jaarlijkse pleisteraktie, de motorcrossen op de [[Galgenberg]] enz. Lange tijd vormde hij, samen met onder anderen [[Willy Kroezen]], [[Mies van de Mortel]], [[Wim Munsters]], [[Ad Sterken]] en [[Nettie Stevens]], het bestuur van deze vereniging. Hierdoor maakte hij tevens kennis met e  Landelijke Opleiding Tot Uitbeelding Slachtoffers (LOTUS). Hij werd de 74e van heel Nederland die slaagde voor deze opleiding. Samen met [[Harrie van Haandel]] stond hij aan de wieg van [[Lotuskring Deurne]]. Als kaderlid heeft hij menig slachtoffer mogen opleiden.
 
==Onderscheidingen==
Als uiting van waardering en dankbaarheid voor zijn uitzonderlijke verdiensten, ontving Tinus het Bondsinsigne in Goud. Hij mochtt tevens de sculptuur in zilver van  "De Barmhartige Samaritaan" ontvangen.


==Onderscheidingen==                                                                                                                                                                                                                                                            Als uiting van waardering en dankbaarheid voor zijn uitzonderlijke verdiensten, heeft Tinus het Bondsinsigne in Goud ontvangen. hij heeft tevens de sculptuur in zilver van  "De Barmhartige Samaritaan" mogen ontvangen.
Tinus en Jo liggen begraven op de [[Jacobshof (begraafplaats)|begraafplaats Jacobshof]] in Deurne.


Tinus en Jo liggen begraven op Jacobshof in Deurne.
{{DEFAULTSORT:Nooijen,Justinus}}
[[categorie:Nooijen|Justinus]]
[[categorie:postbode]]
[[categorie:fabrieksarbeider]]

Versie van 16 feb 2021 20:54

{

Justinus Nooijen
Foto tinus4.jpg
Tinus Nooijen
Persoonsinformatie
Volledige naam Justinus Nooijen
Roepnaam Tinus
Geboorteplaats Milheeze
Geboortedatum 2 december 1930
Partner(s) Jo Munsters (1832-2018)
Beroep(en) postbode

Justinus (Tinus) Nooijen was onder meer werknemer bij de Vivo-winkel en postbode en maakte zich op meerdere terreinen verdienstelijk als vrijwilliger in het maatschappelijk leven van Deurne.

Afkomst en gezin

Justinus (Tinus) Nooijen (1930) was de oudste zoon van Gerardus (Grad) Nooijen (Bakel 1900-1993) en Josina (Sien) Janssen (Bakel 1903-1987).

Hij huwde op 2 juni 1954 met Jo Munsters, (Zeilberg 16 oktober 1932 - 16 juni 2018), dochter van Hendrikus Munsters (1892-1981) en Martina van de Mortel (1902-1994).

Uit dit huwelijk werden zes kinderen geboren:

  1. Gerrit, (11 april 1955)
  2. Tiny, (22 september 1956)
  3. José, (30 mei 1958)
  4. Hennie, (9 oktober 1959)
  5. Petra, (19 juli 1961)
  6. Jos, (21 februari 196)

Maatschappelijk leven

Bij zijn trouwen werkte Tinus bij Bezemer-timmerfabrieken in Helmond. Al gauw kon hij aan de slag bij Gerrit en Netje Lievendag die een Vivo-winkel runden aan de Kerkstraat 24. In 1966 kon hij beginnen als postbode in Deurne. Na een hartaanval werd Tinus afgekeurd. Op 1 november 1991 werd hem een afscheidsreceptie aangeboden in het voorsorteercentrum van PTT.

Sociaal

Hij was jarenlang kerkmeester in Walsberg en bezorgde het kerkblaadje "Onder Ons". Na te zijn afgekeurd zette hij zich nog enkele jaren met veel plezier in als vrijwilliger van de kinderboerderij op zorgcentrum Het Rijtven. Lang hiervoor echter maakte hij, via zijn zwager Wim, kennis met de EHBO. Graag assisteerde hij bij De Acht van Liessel, een wegrace voor motoren rond de Snoertsebaan, de internationale vierspanwedstrijden rond het Hippisch Centrum, de jaarlijkse pleisteraktie, de motorcrossen op de Galgenberg enz. Lange tijd vormde hij, samen met onder anderen Willy Kroezen, Mies van de Mortel, Wim Munsters, Ad Sterken en Nettie Stevens, het bestuur van deze vereniging. Hierdoor maakte hij tevens kennis met e Landelijke Opleiding Tot Uitbeelding Slachtoffers (LOTUS). Hij werd de 74e van heel Nederland die slaagde voor deze opleiding. Samen met Harrie van Haandel stond hij aan de wieg van Lotuskring Deurne. Als kaderlid heeft hij menig slachtoffer mogen opleiden.

Onderscheidingen

Als uiting van waardering en dankbaarheid voor zijn uitzonderlijke verdiensten, ontving Tinus het Bondsinsigne in Goud. Hij mochtt tevens de sculptuur in zilver van "De Barmhartige Samaritaan" ontvangen.

Tinus en Jo liggen begraven op de begraafplaats Jacobshof in Deurne.

Overgenomen van "https://www.deurnewiki.nl/wiki/index.php?title=Justinus_Nooijen_(1930-1996)&oldid=315162"