Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Johannes Cornelis Dielissen (1920-2002)
| Johannes Cornelis Dielissen | ||
| ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Johannes Cornelis Dielissen | |
| Roepnaam | Johan, Jan | |
| Geboorteplaats | Deurne | |
| Geboortedatum | 16 april 1920 | |
| Overl.plaats | Gennep | |
| Overl.datum | 5 augustus 2002 | |
| Beroep(en) | geestelijke | |
Johannes Cornelis Dielissen (1920-2002) was een van de priesters, afkomstig uit Deurne en onder meer missionaris in Angola.
Johannes was het derde kind uit het gezin van de landbouwer Johannes Dielissen (1885-1957) en Hendrika Slegers (1886-1979). Het gezin woonde aan de Bakelseweg 5.
Johannes wilde van jongs af pater worden. Hij begon op 11 september 1934 zijn priesteropleiding in Weert en maakte zijn studie af in Gemert. Op zondag 16 juli 1950 werd hij Mgr. Bonneau tot priester gewijd.
Op zondag 30 juli 1950 droeg pater Dielissen in de parochiekerk van de oude parochie zijn eerste Heilge Mis op waarbij hij werd geassisteerd door pastoor Van Dinter, pater Berkers en kapelaan Klijn. De feestpreek werd gehouden door pastoor Van Dinter.
De omgeving was feestelijk versierd met een ereboog voor de ouderlijke woning aan de Bakelseweg. Ook de kerk was door de buurtgenoten van de neomist opgesierd. Na de kerkdienst trok men weer in stoet terug naar de ouderlijke woning waar de hij werd gehuldigd door bruidjes die in spreekkoor het priesterschap verheerlijkten. Vervolgens sprak de voorzitter van het feestcomité de neomist en de familie toe waarna een bruidje namens de buurt een ziekenpateen aanbood. In de loop van de dag kwamen nog diverse verenigingen hun gelukwensen aanbieden.
In 1951 vertrok hij naar Braga (Portugal) voor de taalstudie. Op 11 juli 1951 werd hij uitgezonden naar Nova Lisboa in het bisdom Silva Porto in Angola. Hij werd overgeplaatst naar Saurimo in maart 1952 waar hij onder het Tchokwe-volk ging werken. Hij werd belast met de zorg over het jongensinternaat. Verder was hij econoom van de missie van Saurim en bestuurder van de kleermakerij, de timmerwinkel en de stoelenvlechterij. Hij werkte daar met lokale arbeiders. Hij bouwde er een kathecheseschool, een kerk en kapellen in het binnenland. Hij stond er bij al dat werk alleen voor. Naarmate het koloniale systeem in een crisis kwam, werd de verwarring groter, kathechisten verloren de moed en de mensen vergaten wat ze geleerd hadden. In verband met de onafhankelijkheid moest hij Angola verlaten en zo kon Jan op 16 juli 1975 zijn zilveren priesterfeest in Deurne vieren.
Jan werd vervolgens ziekenhuispastor in de Heilig-Hartkliniek in Neerpelt (B) en bleef dat tot 1992.
Een jaar na zijn gouden priesterfeest in 2000 werd zijn gezondheid steeds slechter, zodanig dat hij naar het verzorgingshuis van de congregatie in Gennep moest verhuizen.
Op 5 augustus 2002 overleed hij daar.
Bronnen, noten en/of referenties
|