Jan Gommers Tijssen

Jan Gommers Tijssen alias Johannes Janssen van den Bosch was een 17-jarige landloper en bedelaar die door de schepenen van Deurne ter dood veroordeeld werd en op maandag 22 oktober 1737 werd opgehangen.

Levensloop

• Hij werd geboren en gedoopt in Gilze.
• Op 1 januari 1736 werd hij in Boxtel wegens landloperij en bedelarij gevangen genomen en zat er een maand in het gevang.
• Op 12 juli 1736 werd hij, samen met Maria Hermans en Jennemarie Janssen, in Asten opgepakt wegens landloperij en bedelarij. Ze werden er voor 20 jaar verbannen en zwierven daarna rond in o.a. Meijel, Liessel en Vlierden. Vandaar zwierf hij alleen verder door Beek en Donk, Eerde, Dinther, Nuland, Geffen Lithoijen, Kessel, Marem, Empel, Engelen, Bokhoven, Haarsteeg, Cuijck, Loon op Zand, Tilburg en Enschot. In Enschot ontmoette hij zijn moeder en zijn 15-jarige zuster die zich ook als bedelaars en landlopers in leven hielden. Samen trokken zij op door Helvoirt, Vught, Moergestel, Den Dungen, Middelroij, Kaathoven en Geffen. Vandaar trok hij alleen naar Handel, waar hij Daniel Makkienje, Maria Hermans, Jennemarie Janssen en Jozef Lanser trof. Samen trokken ze verder naar Gemert, Milheeze en de Heitrak.
• In Nuenen dreigde hij van iemand het huis in brand te steken.
• Op 20 augustus 1736 werd Jan Gommers Tijssen, samen met de anderen, wegens landloperij en bedelarij gearresteerd op een hoeve op de Heitrak.
• Op 22 oktober 1736 werden zij opgehangen. Volgens het vonnis moest het lichaam van Jan Gommers Tijssen, nadat hij gehangen was, met brandend stro geblakerd worden en aan het buytengerigt ten toon blijven hangen.