U steunt de heemkundekring door lid of vriend te worden.
Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis.

De gedaantewisselingen van het Groot Kasteel in de 20e eeuw

Uit DeurneWiki, de historische encyclopedie voor groot-Deurne.
(Doorverwezen vanaf Haageind 37)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Een chronologisch overzicht van de gedaantewisselingen van het Groot Kasteel in de 20e eeuw.

Situatie voor 1906[bewerken | brontekst bewerken]

De weinige afbeeldingen / ansichten die van het Groot Kasteel uit deze periode bewaard zijn gebleven, laten zien dat vanaf het midden van de 18e eeuw tot de restauratie in 1906 opvallend veel ramen (waaronder vele blinde) aan de noord- en westzijde de gevel van het kasteel 'sierden'. Er was sprake van een ommanteling van de middeleeuwse buitengevels, waardoor lange smalle ruimten tussen de oude en nieuwe buitengevel waren ontstaan. Het uiterlijk van het kasteel werd in de loop der eeuwen namelijk meerdere keren aan de mode van die tijd aangepast.

  • Zie ook het artikel Groot Kasteel voor nog meer achtergrondinformatie

1906-1908[bewerken | brontekst bewerken]

Theodore de Smeth (1855-1924) liet in de jaren 1906-1908 naar een ontwerp van J.W.A. Berden de blinde noord- en westgevel afbreken. De daarachter bewaard gebleven vroegere buitengevels kwamen, ontdaan van hun ommanteling, weer in het zicht. Het gebouw werd gerestaureerd in de vorm zoals dat er na het midden van de 17e eeuw, na de vergroting door Rogier van Leefdael (1617-1699), moet hebben uit gezien.

1908-1944[bewerken | brontekst bewerken]

Het Groot Kasteel na de restauratie in een staat zoals dat er na het midden van de 17e eeuw, na de vergroting door Van Leefdael, moet hebben uit gezien.

1944-heden[bewerken | brontekst bewerken]

Tijdens de Tweede Wereldoorlog, op 24 september 1944, werd het Groot Kasteel door Engelse militairen in brand geschoten en veranderde het Groot Kasteel in een ruïne. Het eeuwen oude kasteel had behouden kunnen worden. En als het van de Engelsen had afgehangen, dan was het ook behouden geweest.

Maar de Duitschers, die het de laatste dagen voor Deurne's bevrijding bezet hielden en het vol zware machinegeweren hadden gesleept, weigerden de overgave en zonden een der officieren naar buiten, die de Engelschen toeschreeuwde: “Wir sind zum Tode bereit für das Vaterland und den Führer!” Wat Führer en Vaterland er aan hadden, mag een raadsel zijn in het stompzinnige heroïsche pathos van deze niet alleen door vaderlandsliefde doch meer nog door alcohol opgewonden lieden, maar het kasteel ging eraan, en, na eeuwen getrotseerd te hebben, zag het nu zijn tragisch lot in een paar uur tijds beslist en het aanschouwde zijn ondergang in het doorvlamde water der grachten. [1]
Bronnen, noten en/of referenties
  1. Zo schreef Antoon Coolen, zo’n vijf maanden na de verwoesting, in de Deurnesche Courant van vrijdag 16 februari 1945 op de voorpagina in het artikel “Ondergang van ’t Huys van Doerne”.