Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Cornelis Johannes Verberne (1915-1983)
| Cees Verberne | ||
 Foto: collectie Jan Snijders | ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Cornelis Johannes Verberne | |
| Roepnaam | Kiske, Cees | |
| Geboorteplaats | Deurne | |
| Geboortedatum | 2 september 1915 | |
| Overl.plaats | Deurne | |
| Overl.datum | 10 september 1983 | |
| Partner(s) | Maria Barbara Procházka (1913-2003) | |
| Beroep(en) | direkteur Rabobank Deurne | |
Cornelis Johannes (Cees) Verberne (1915-1983) werd met ingang van 26 juni 1942 benoemd tot kassier van Boerenleenbank Deurne.
Gezin en Familie[bewerken | brontekst bewerken]
Cees was het vierde kind uit het gezin van de Astense landbouwer Johannes Verberne (1880-1951) en zijn eerste vrouw, de Deurnese Wilhelmina Seijkens (1886-1929). Hij was een oudere broer van Antoon Verberne (1920-1968), die door een auto-ongeluk om het leven kwam.
Hij huwde met de Oostenrijkse Maria Barbara (Mitzi) Procházka, (Guntramsdorf 31 juli 1913 - Deurne 8 mei 2003). Maria kwam op zes-jarige leeftijd als pleegkind in het gezin van de veenarbeider Simon Manders (1867-1949) en Francina van Moorsel (1871-1948).
Cees kreeg samen met Maria de volgende kinderen:
- Willemien, Zij huwde met Hans Mikkers.
- Gerard, Hij huwde met Annie Joosten.
- Rosemarie, Zij huwde met Erik van der Eyken.
Carriére en Maatschappij[bewerken | brontekst bewerken]
In 1929 behaalde hij onder frater Salesius in Deurne aan de Sint-Henricus Ulo zijn Ulo-diploma en studeerde hierna nog een jaar verder. Na eerst drie maanden bij de veiling in Venlo gewerkt te hebben werd hij in 1932 benoemd aan de zuivelfabriek Sint Isidorus te Deurne waar hij verantwoordelijk werd voor de melkafrekeningen. Daarnaast hielp hij mee bij het karnemelk tappen en het boter inpakken. In 1938 behaalde hij het diploma assistent-directeur zuivelfabriek. Op 1 augustus 1942 trad hij officieel in dienst van Boerenleenbank Deurne toen hij de op 13 juni 1942 overleden Carel Henricus van den Eijnden (1884-1942) opvolgde als kassier.
Boekhoudbureau[bewerken | brontekst bewerken]
Intussen was hij ook gestart met de studie voor belastingconsulent, maar vanwege de Tweede Wereldoorlog kon hij die studie pas in 1950 afronden. Toen in de oorlogsjaren de verplichting kwam dat iedereen met een eigen bedrijf een boekhouding moest bijhouden vestigde hij een boekhoudbureau. In 1957 besloot hij dit bureau over te dragen aan het boekhoudbureau van de NCB om zich volledig aan zijn werkzaamheden als kassier te kunnen wijden.
Zaakvoerder[bewerken | brontekst bewerken]
In 1952 werd de Wet Toezicht Kredietwezen ingevoerd. Vanaf dat ogenblik was de kassier de officieel aangewezen zaakvoerder van de bank. Onder de verantwoordelijkheid van het bestuur oefende "Kiske" de feitelijke leiding uit over de bank die op dat moment op het adres Stationsstraat 103 gevestigd was. Onder de bekwame leiding van Verberne maakte de bank, vooral na de Tweede Wereldoorlog, grote en snelle ontwikkelingen door. Op 2 september 1980 nam hij, wegens het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd, afscheid van de bank.[1] De Boerenleenbank Deurne voerde mede door zijn toedoen een actief investeringsbeleid en was een van de eerste kantoren die de boekhouding te mechaniseerde. Vanaf 1953 had hij zitting in de statutencommissie en in de structuurcommissie van de centrale bank. In 1972, tijdens de fusiebesprekingen tussen de Coöperatieve Centrale Raiffeisen-Bank en de Coöperatieve Centrale Boerenleenbank, behoorde Kiske tot het team van achttien mensen in Nederland die deze zaak voor de Boerenleenbank had voorbereid.
Maatschappelijke functies[bewerken | brontekst bewerken]
- Sinds de voorbereiding voor de bouw van een nieuw ziekenhuis in Deurne in 1959 was Cees Verberne secretaris-penningmeester van de Stichting Sint-Willibrordus. Hij speelde in de jaren 1962-1966 een belangrijke rol bij de onderhandelingen met agrariërs voor de verwerving van gronden voor de bouw van het nieuwe Sint-Willibrordusziekenhuis.[2]
- Hij had een groot aandeel in de stichting van zorgcentrum Het Rijtven
- Hij was ook lid van de raad van toezicht van de coöperatieve zuivelfabriek Sint Isidorus
- Penningmeester van het gemeenschapshuis De Vierspan.
- Secretaris van het comité van de „9-D".
- Lid van het kiescomitee voor een parochieraad van de Oude Parochie.
- Jarenlang had hij zitting in een oudercomité.
Met al deze nevenfuncties was er nauwelijks nog tijd over voor zijn hobby's, de sportvisserij en houtbewerking. Op vrijdag 5 september 1980 kwam daar verandering in want toen nam hij officieel afscheid en werd hij opgevolgd door Theo Naus.
Onderscheidingen[bewerken | brontekst bewerken]
- In 1976, bij het 75-jarig bestaan van de bank werd Kiske vanwege zijn vele en grote verdiensten benoemd tot ridder in de Orde van Oranje-Nassau. In zijn toespraak noemde burgemeester Hoebens hem „een groot man met een kleine gestalte".
- Bij zijn afscheid als directeur van de Deurnese Rabobank op 5 september 1980 ontving hij de pauselijke onderscheiding Ridder in de Orde van Sint-Silvester.
- Eveneens bij zijn afscheid noemde burgemeester Van Genabeek hem "Kiske Poen Verberne", een bijnaam die hijzelf een prachtige typering vond. Hierna kreeg hij van burgemeester Van Genabeek de legpenning van de gemeente Deurne met de bijbehorende oorkonde.
Overlijden en begrafenis[bewerken | brontekst bewerken]
Zaterdag 10 september 1983 overleed hij na een kortstondig ziekbed in het Deurnese ziekenhuis op 68-jarige leeftijd. De woensdag daaropvolgend vond de teraardebestelling onder grote belangstelling plaats.
Bronnen, noten en/of referenties
|