Carnavalslied De Kei

Foto ter beschikking gesteld door Cor Slaats uit Liessel.

Het bekendste carnavalslied van carnavalsstichting De Kei uit Liessel heet “Wat ne Kei is dat”.

Het lied ontstond in 1957 omdat fanfare Sint Cecilia van Liessel, tegenwoordig harmonie Sint Cecilia, een eigen carnavalslied wilde hebben om te kunnen spelen. Het verhaal wil dat Harrie Janssen met enkele leden van de fanfare in café Veltmans aan een tafel ging zitten. Op de melodie van Wat een club is dat werd een eigen tekst gemaakt. Het eerste couplet luidde:

De kei van Deurnes markt
Was Asten niet te hard
en Deurne, huilde dagenlang van smart
Maar ook Liessel heeft een kei
en daar zijn ze zelve bij
Er zal geen mens gaan slepen met die kei.

Met De kei op Deurnes Markt werd de zwerfkei Jaap van de Leijsing bedoeld, waarnaar carnavalsstichting De Kei is vernoemd.

In 1977 maakte Wim Goevaerts een nieuw arrangement met een verkorte tekst.
Dit lied wordt altijd gespeeld en gezongen op het moment dat de prins van carnavalsstichting De Kei zijn intrede doet bij een bal- of zittingsavond.

De tekst is als volgt:

We gôn mi alleman, d’r lekker tegen an,
zo as allein n’n echte Kei dè kan.
Ene Kei en ’n Kei-in, die zijn zo gèr baj-in
en hebben saomen altijd hil goei zin:

O, o, o, o wat ‘ne Kei is dat
wat ‘ne Kei is dat
wat ‘ne Kei is dat
O, o, o, o wat ‘ne Kei is dat
En we gaan met carnaval een feestje maken!