Stationsstraat 27-29-31

Rechts het huizenrijtje, met een luifel voor het raam van Kivits geheel links, 1927.

De oude rij van twee woningen (met drie voordeuren; de middelste voordeur werd op een zeker moment van het linker naar het rechter gedeelte verkaveld), rond 1960.

De zijgevel van Stationsstraat 31 (links), met rechts daarvan het tot woning verbouwde bijgebouw aan de Burgemeester van Beekstraat.

Nieuwbouw van het woon-winkelpand, 1961.

Rechts het woon-winkelpand in gebruik, 1974.

Brand in cafetaria Het Stationneke, 2001.

De Stationsstraat in 2007. Links Stationsstraat 25, daarnaast 27-29-31.

Stationsstraat 27-29-31 zijn drie adressen in Deurne. Het pand met deze adressen kent ook de adressen 27a, 29a en 31a voor de bovenwoningen.

Het oude huis

Gemeenschappelijke geschiedenis

Rond de kruising van de huidige Stationsstraat en Burgemeester van Beekstraat stond al, als één van de weinige plekken aan de Stationsstraat, vóór 1832 bebouwing.

Op 4 november 1806 verkocht de Lieropse molenaar Johannes van den Boomen het perceel aan zijn zwager Jan Willem van de Mortel. Het perceel was waarschijnlijk afkomstig uit de nalatenschap van de ouders van zijn tweede vrouw Anna Catharina van de Mortel, namelijk Antonius en Johanna Maria van de Mortel-Smits. Op 27 mei 1809 kreeg Jan Willem van de Mortel vervolgens vergunning om op zijn stuk land op de Schuivelberg, groot 2½ lopense, op perceel E 8 zijn rosoliemolen te bouwen. Dat was ter plaatse van de huidige adressen Stationsstraat 30-32. In deze periode bouwde hij waarschijnlijk ook een bijbehorend huis op het kadastraal perceel E 67, ter plaatse van het huidige Stationsstraat 27-29-31.

Op 12 februari 1835 werd de boedel van de rentenier Jan Willem van de Mortel verdeeld. Een perceel bouwland (E 65), een moestuin (E 66) en en huis en erf (E 67), groot 487 m2, aan zijn gelijknamige zoon Jan Willem van de Mortel junior, fabrikant, en aan Pieter Antoni van Griensven. Kadastraal kregen de percelen daarbij ook nieuwe aanduidingen. De tuin werd bekend als E 989, het huis en erf als E 990 en het bouwland als E 992. Tegelijk werd kennelijk geconstateerd dat achter het huis een bier- en azijnbrouwerij was gebouwd.

Op 13 oktober 1851 verkocht burgemeester Jan Willem van de Mortel en drie companen, waaronder de koper, sectie E 990, zijnde huis en erf, en E 991, een brouwerij met 2 koperen brouwketels, drie kuipen, twee koelbakken, twee pompen, het vaatwerk en losse ketels aan brouwer Gerard van Hombergh uit Sint-Oedenrode voor 4000 gulden. Op 22 april 1863 vond een boedelbeschrijving plaats voor de twee nog minderjarige kinderen van herbergierster Ludovica Leonora Huberta van Griensven (1823-1898), weduwe van Gerard van Hombergh. In de gelagkamer werden de volgende voorwerpen beschreven: zes tafels met 24 stoelen, een klok, zeven platen, een spiegel, het buffet, 43 bierglazen en 34 kleine bierglazen, 28 wijn- en andere glazen, vier tinnen maten, twee trechters, vier koperen comforen met ander aardewerk en twee lampen. Na de dood van Gerard werd de brouwerij herbestemd, en rond 1865 omgebouwd naar vijf woningen met tuin. Kadastraal werden zij bekend als E 1232, E 1233, E 1234, E 1235, E 1236 (huizen met erf) en E 1237 (tuin). Op 26 april 1882 verkocht bakker Anselmus Kuijpers (1831-1915), met wie Ludovica Leonora Huberta van Griensven, inmiddels hertrouwd was, het perceel E 990, zijnde huis, fabriek en erf met andere huizen in de voormalige brouwerij voor 1.2400 gulden aan timmerman Franciscus Rooijakkers. Daarbij waren de huisjes E 1235 en E 1236 verenigd tot één huis, E 1536.

Rond 1884 vernieuwde Franciscus Rooijakkers zijn huis, fabriek en erf, kadastraal bekend als E 990, en splitste het in E 1640 en 1641. In 1917 verkochten timmerman Francis Rooijakkers en zijn vijf kinderen het gesplitste huis (E 1640, E 1641), de huisjes E 1232, E 1233 en E 1234 en het rond 1884 tot berg- of werkplaats omgebouwde verenigde huisje E 1536 aan Johanna Maria Goossens (1859-1924), de weduwe van Hein van Griensven.

In 1923 verkocht de weduwe Van Griensven-Goossens het pand E 1640-E 1641, en de voormalige brouwerij met daarin de drie huisjes en de werkplaats, aan postdirecteur Van der Ven. Rond 1924 verkocht de postdirecteur Van der Ven het de huishelft E 1640 en een deel van de met wat tuin vergrote huishelft E 1641 (voortaan E 2167) aan Johanna Wilhelmina Petronella (Anna) Goossens (1884-1956). De drie huisjes met de werkplaats, kadastraal bekend als E 1232, E 1233, E 1234 en E 1536 verkocht hij aan aannemer Frans van Nunen.
Van Nunen liet de vroegere brouwerij rond 1924 verbouwen en verenigen, waardoor het gebouw kadastraal bekend werd als E 2184 (schuur). Het gedeelte aan de Burgemeester van Beekstraat liet hij verbouwen (het huidige Burgemeester van Beekstraat 1-1a-1b), en liet het achterste deel (E 2237) rond 1934 slopen. Wat er nu nog staat is direct één van de oudste panden in de kern van Deurne.

Door een verbouwing en splitsing kregen de twee delen van het huis aan de Stationsstraat daarna, onder Goossens, de kadastrale aanduidingen E 2186 (links, ongeveer 1/3e van het pand) en E 2187 (rechts, ongeveer 2/3e van het pand). In 1930 had het linker deel het adres A.10, bewoond door W. Kivits, en het rechter deel het adres A.11, bewoond door J. Goossens. Beide delen werden rond 1933 afzonderlijk van elkaar verkocht.

Linker deel

Het linker gedeelte van het oude pand werd rond 1933 gekocht door de arbeider Antonius Jacobs (1891-1969). Het adres was tot 1955 Stationsstraat A.10. Hij verhuurde het pand vanaf 1934 aan groenten-, fruit- en vischhandel W. van Osch, telefoonnummer 30. Rond 1935 verkocht Jacobs een deel van het pand aan de buurman. Zijn resterende deel kreeg daarna de kadastrale aanduiding E 2322. In 1935 werd de winkel van Van Osch opgeheven. Dat huis verkocht Jacobs rond 1956, toen hij naar Engeland vertrok, aan de gemeente Deurne. Rond 1956 liet de gemeente het perceel kadastraal hermeten. Kadastraal werd het perceel met de linker woning daarna bekend als K 308. Rond 1961 verkocht de gemeente Deurne het perceel. Koper van het huis met de onderliggende grond was grossier Johannes Maria Lemmens (1932). De laatste bewoner was Antonius Henricus van Grinsven (1906-1970), die op 17 maart 1961 het oude huis verliet. Het adres was toen inmiddels Stationsstraat 29.

Rechter deel

Het rechter deel, E 2187, werd rond 1933 met een heel klein stukje van E 2186 gekocht door Gerrit Kivits, die er zelf ook ging wonen. Het adres was tot 1955 Stationsstraat A.11. De kapperszaak van Kivits was daar vanaf 1933 gevestigd. Naast knippen kon men er ook terecht voor scheren (met de kwast). Hij liet rond 1934 het gedeelte van E 2186, dat hij al bezat, kadastraal bij zijn rechter pand voegen. Het ging om de middelste voordeur met de ruimte erachter. Dat totale rechter deel werd daardoor kadastraal bekend als E 2321. Rond 1936 verkocht hij zijn deel van het pand verder.

Koper was zijn vader Walterius Kivits (1865-1940), die eerder in de buurwoning woonde. Na de dood van moeder in 1936 werden de kinderen, onder wie ook Gerrit, eigenaren voor een deel van dat rechter deel. Rond 1940 werd dat rechter deel op een veiling aangeboden. Op die veiling kocht Gerrit het rechter deel van het pand, nog altijd kadastraal bekend als E 2321, weer terug. Rond 1956 werd het perceel kadastraal hermeten, en het perceel daarna bekend als K 309. Het adres was toen inmiddels Stationsstraat 31.

In het Nieuwsblad van Deurne van zaterdag 3 januari 1942 wenste G. Kivits-Meulendijks, Dames- en Heerenkapper, de Deurnese bevolking een ZN (Zalig Nieuwjaar) toe.

Op zaterdag 23 mei 1942 stond er in het Nieuwsblad van Deurne de volgende advertentie: Een net DAGMEISJE gevraagd G. W. Kivits Kapper, Stationstraat Deurne. Dergelijke advertenties, ook voor leerjongens en dienstbodes, plaatste hij vaker.

Het nieuwe pand

Algemene informatie

In 1961 lieten Kivits (vader Gerrit alleen of in samenwerking met zoon Hans) en Lemmens op het leeg geworden perceel een nieuw winkel-woonhuis bouwen. In plaats van twee delen werd het nieuwe pand in drie delen opgedeeld. In het gedeelte van Kivits werden twee winkelpanden met bovenwoningen gerealiseerd, in het gedeelte van Lemmens één. De bovenstaande foto toont aan dat het een gezamenlijk bouwproject was. De drie winkelpanden met bovenliggende woningen werden bekend als E 488 (winkelhuis, atelier, erf, Stationsstraat 27, van Lemmens), E 489 (huis, erf, Stationsstraat 29, van Kivits) en E 490 (huis, bergplaats, erf, Stationsstraat 31, van Kivits).

Linker deel (Stationsstraat 27)

Lemmens behield zijn linker deel, E 488, tot na 1989 in eigendom.

Hier woonde en werkte sinds 1961 als huurder de kleermaker Huub Wismans. Hij had een bedrijf in confectie, herenmode, maatwerk en bedrijfskleding. In 1966 kwam er een aanbouw aan dit pand voor de herenmodezaak en het atelier. Vanaf ongeveer 1973 zat Dom Melskens met een fotospeciaalzaak op dit adres.

In 1981 vestigde hier zich de familie Van Seccelen uit Asten met snackbar 't Stationneke", een naam trouwens die bedacht was door Deurnenaar Leo Martens die daarvoor honderd gulden beloning ontving. De gebr. Van Seccelen, Antoon en André, (1951-2024) hadden zo'n tien jaar al een snackbar in de Burgemeester van Beekstraat 2b.

Op vrijdag 2 november 2001 om 11.33 uur ontstond er een grote rookontwikkeling in de snackbar. De eigenaar wist niet waar het vandaan kwam en alarmeerde de brandweer. Tevens waarschuwde hij alle andere aanwezigen in het gebouw. De brandweer constateerde een behoorlijke brand in het afzuigsysteem. Door de brand- en waterschade werd de volledige voorraad verwijderd en vernietigd. De zaak bleef ruim een week gesloten. De belendende panden moesten vanwege de brandlucht een paar dagen een geurneutralisator in hun winkel plaatsen.

Op zondagmiddag 5 juli 2015 woedde een grote brand in de cafetaria. De brand brak rond 12.20 uur uit. Niemand raakte gewond. Volgens eigenaar Hanou Zhao, sinds ruim vijf jaar eigenaar van deze zaak, ontstond het vuur in of achter de afzuigkap boven het fornuis. Samen met zijn vrouw stond hij in de zaak toen de brand begon. In de woning boven de cafetaria waren de dochter en een tante van Zhao. Zij konden het pand veilig verlaten. Ook de bewoners van het pand ernaast, boven een opticien, konden zichzelf in veiligheid brengen.

De brandweer rukte met drie voertuigen uit. Onder meer werd een hoogwerker ingezet en een extra watertank. Volgens officier van dienst Arjan van Beek was het vuur vrij snel onder controle, hoewel de bereikbaarheid van het pand aan de achterzijde - met diverse garageboxen en plat dak - lastig was. De cafetaria moet als verloren worden beschouwd, de panden ernaast liepen veel rookschade op. De straat was voor verkeer tijdelijk in beide richtingen afgesloten.

Middelste deel (Stationsstraat 29)

Kivits verkocht E 489 kort vóór of kort ná de bouw aan zijn zoon Hans Kivits, herenkapper. Die nam het pand rond 1973 in gebruik als café, erf, bovenwoning, bergplaats. Hij behield dit deel tot na 1989.

Advertentie 1982. Collectie briefhoofden van heemkundekring H.N. Ouwerling

Op het adres Stationsstraat 29 was allereerst de kapperszaak van Hans Kivits gevestigd. In 1973 kwam hier de Figarobar, ook door Kivits uitgebaat. Nadat Hans Kivits zijn zaak in 1978 had opgeheven, werd het pand verkocht aan Blokker Deurne. Deze ging de benedenverdieping en bovenverdieping verhuren. Van 1988 tot en met 1993 was daar kledingzaak “la Donna” gevestigd, eigenaar Dolinda van der Schoot-Klokgieters. Toen zij vertrok kwam opticien Hans Anders in dit pand. Deze onderneming verdween in maart 2022.

Rechter deel (Stationsstraat 31)

Gerrit Kivits behield E 490, zijn vrouw Anna Maria Kivits-Meulendijks (1909-1987) was er dameskapper. Hij verkocht dat uiteindelijk rond 1971. De nieuwe eigenaar was zijn andere zoon Peter Kivits, dameskapper en grimeur. Hij behield dit pand tot na 1989.

Bronnen, noten en/of referenties