Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Godefridus Hubertus Cornelis Bouwmans (1921-1988)
Godefridus Hubertus Cornelis Bouwmans | ||
Persoonsinformatie | ||
Volledige naam | Godefridus Hubertus Cornelis Bouwmans | |
Roepnaam | Fried | |
Geboorteplaats | Zeilberg | |
Geboortedatum | 29 april 1921 | |
Overl.plaats | Deurne | |
Overl.datum | 15 april 1988 | |
Partner(s) | Wilhelmina Regina Verberne (1921-2010) | |
Beroep(en) | fabrieksarbeider | |
Gedachtenisprent | NBA man |
Godefridus Hubertus Cornelis (Fried) Bouwmans (1921-1988) was fabrieksarbeider van beroep. Hij was de motivator tot de oprichting van het V.O.G.G. vereniging van ouders van geestelijk gehandicapten.
Fried was een zoon van Petrus Bouwmans (1892-1969) en Petronella Beekers (1898-1989).
Hij huwde op 23 juni 1945 in Deurne met Wilhelmina Regina (Mien) Verberne, (Bakel en Milheeze 30 september 1921 - Deurne 21 maart 2010), dochter van Antonie Verberne (Someren 1887-1968 Bakel) en Mechelina Moors (Bakel en Milheeze 1884-1954 Deurne).
De volgende kinderen werden uit dit huwelijk geboren:
- Petrus Johannes Gerardus (Piet), (Brouwhuis 17 oktober 1945).
- Mechelina Johanna Antonia (Linie), (Brouwhuis 4 december 1946).
- Petronella Gordina Henrica (Nellie), (Zeilberg 23 januari 1948 - Nijmegen 5 februari 1960). Zie NBA
- Antonius Franciscus Cornelis (Antoon/Teun), (Zeilberg 21 maart 1949 - Maaseik 3 maart 2016). Hij huwde (1) met Wilma van Mullekom en (2) met Annette Timmerman.
- Antonia Francisca (Tonnie), (Sint Jozefparochie 27 september 1950 - Tilburg 27 oktober 2018). Zij huwde met Wil Hofland.
- Maria Helena (Ria), (Sint Jozefparochie 4 oktober 1952). Zij huwde met Martien Honings.
- Godefridus Wilhelmus (Frits), (Sint Jozefparochie 24 oktober 1953). Hij huwde (1) met Catharina Johanna Elisabeth van Oorschot en (2) Francisca Christina (Francien) Janssen (1961).
- Wilhelmina Petronella Theresia (Mien), (Sint Jozefparochie 11 december 1954).
- Franciscus Jozef (Frans), (Sint Jozefparochie 5 februari 1956).
- Regina Martina (Gien), (Sint Jozefparochie 12 juni 1957).
- Johannes Elias (Jan), (Sint Jozefparochie 11 oktober 1958).
- Pierre Gerardus (Petro), (Sint Jozefparochie 27 juni 1961).
- Josepha Maria (José), (Sint Jozefparochie 12 mei 1965).
- Gordina Marijke (Marij), (Sint Jozefparochie 5 september 1966).
Fried woonde na zijn huwelijk met zijn gezin in Brouwhuis, Zeilberg en de Keltenstraat 29 in de Sint Jozefparochie.
Levensverhaal van Fried Bouwmans
Fried is in Deurne geboren in een gezin van negen, als 2de zoon van Peerke Bouwmans en Nelleke Beekers. Hij heeft in Zeilberg de lagere school gevolgd en moest al jong aan het werk, wat in die tijd heel gewoon was. Fried heeft toen hij dertien jaar was een grote steelpijp met een kop, waar een half ons tabak in kon, gekregen van Fried Beekers, zijn opa. Die de pijp op zijn beurt gekregen heeft van dokter Crobach. Deze pijp is nog altijd in de familie. Voor zijn trouwen heeft hij met vader Peerke in de Peel turf gevaren nadat vader Peerke hem gestoken had. Turf steken ging hem niet goed af en dat deed Peerke.In oorlogstijd heeft hij gedwongen in Oostenrijk gewerkt.
Net na de oorlog trouwde Fried met Mien Verberne uit Brouwhuis. Getrouwd wettelijk op 23 - 6 - 1945 voor de kerk op 28 - 6 - 1945.
met: Mien Verberne uit Brouwhuis Geb. 30 - 9 - 1921 Overl. 21 - 3 - 2010
Zijn kerkelijk huwelijk werd steeds gevierd en het wettelijk huwelijk was meer bijzaak voor hem.
Woonplaatsen na zijn huwelijk 2,5 jaar in Brouwhuis en 2,5 jaar in de Zeilberg en 60 jaar aan de Keltenstraat in de St. Jozefparochie Deurne.
Fried heeft o.a. gewerkt bij:
Piet de Wit.
Bij een kabelbedrijf.
Bij de spoorwegen.
In de Emmamijn
Bij de gemeente Maastricht.
Hij heeft meer dan 40 werkgevers gehad. Hij werkte voor zijn loon en als hij ergens anders een dubbeltje meer kon verdienen ging hij daar heen.
Met zoveel kinderen was het leven niet goedkoop en elk dubbeltje was er een.
Als laatste heeft hij nog enkele jaren bij de Helso gewerkt.
Hij gaf Mien, zijn vrouw regelmatig het compliment met deze spreuk:
Het gaat er niet om wat er in komt maar om wat er uitgegeven wordt.
Schulden zijn er nooit geweest. De kindertoeslag was zeer welkom bij Mien om het financieel rond te krijgen.
Pastoor Hoekx behoorde zeker in zijn vriendenkring. Hij hield ook jarenlang de tuin van pastoor Hoekx bij.
Ook op het kerkhof in de St Jozefparochie was hij jaren te vinden door het kerkhof mee te onderhouden en te schoffelen.
De speeltuin was lang een van zijn “kindjes” daar was hij jarenlang elke zaterdag voordemiddag te vinden.
In 1952 kreeg dochtertje Nellie toen 4 jaar polio ( kinderverlamming )
Na 2 jaar in het ziekenhuis gelegen te hebben in Helmond is ze naar de St. Maartenskliniek in Nijmegen gegaan. Alleen met de vakanties kwam ze thuis.
Het op bezoek gaan bij Nellie in Nijmegen was een onderneming van een hele zondag. Bij mooi weer met de fiets naar Boxmeer dan met de trein naar Nijmegen en met de trolleybus naar de
St Maartenskliniek. En in de namiddag naar Deurne terug.
Bij slecht weer met de fiets naar Milheeze waar de fiets bij een boer werd geparkeerd. Dan met de bus naar Boxmeer dan met de trein en trolleybus verder. Als Fried een bespreking had in de
St. Maartenskliniek mocht een van de oudsten kinderen mee, die konden dan bij Nellie blijven spelen tijdens de besprekingen. Vanaf hier werd het voor Fried duidelijk hoe slecht het gesteld was met de zorg voor gehandicapten in Nederland. En daar “moest” hij iets mee.Hij heeft veel pionierswerk voor de oprichting van het Zorgenkind gedaan samen met Joost Rooijackers (die zelf ook een zorgenkind had) en bij Ko Vermeer konden ze steeds terecht met vragen. Fried was een sociaal en diep gelovige man. Na het overlijden van dochter Nellie in 1960 heeft hij de hele bijbel uitgelezen. Het overlijden van Nellie en het lezen van de bijbel, hebben bij Fried diepe sporen nagelaten.
IJsberenactie voor de speeltuin, is hij samen begonnen met Joost Rooijackers.
Zelfs met de carnaval deden Fried en Joost een keer mee met de carnavalsoptocht om bekendheid te geven aan de ijsberenactie voor de speeltuin.
Als mensen in nood waren kwam Fried voor hen op en probeerde hij te helpen.
Als het nodig was maakte hij zelfs een afspraak met de burgemeester om iets gedaan te krijgen voor die mensen. Omdat Mien thuis alles regelde en er altijd was voor de kinderen kon Fried ook zijn vrijwilligerswerk buitens huis doen.
Spreuken van Fried:
Het is allemaal geen haar knippen.
Dat wast het water van de zee niet weg.
In de Beatles tijd zei Fried, als al die haren op een varken stonden zou je zeggen, dat beestje is ziek.
Op vakantie gaan was er niet bij in die tijd. Wel zijn Fried en Mien in 1975 naar Lourdes geweest met de bus van Piet Bouwmans uit de St. Jozefparochie, die de reis organiseerde in die tijd.
Als een van de 6 zonen zo ver was dat er werk gezocht moest worden was het advies van vader Fried: wordt maar slager dan heb je altijd werk want mensen blijven eten. En 5 van de 6 zonen zijn inderdaad slager geworden en hebben altijd werk gehad.
Fried wandelde graag, in de zomer allemaal samen naar het Zandbos en in de winter naar het Buntven om te slibberen op het ijs want schaatsen waren te duur.
De kleintjes in en op de kinderwagen en in de winter op de slee de anderen te voet.