Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Wielerclub DTS
Foto's: collectie Corrie van Kessel
Wielerclub DTS (Door Training Sterk) was een Deurnese wielervereniging die aangesloten was bij de Roomsch-Katholieke Nederlandse Wielren Bond (NWB). In de volksmond heette die katholieke bond ook wel de Limburgse bond of, minder vleiend, de wilde bond.
Oprichting[bewerken | brontekst bewerken]
Wielerclub DTS werd in 1947 opgericht. Tot de oprichters hoorden onder meer fietsenmaker Piet Manders en Harrie Leijsten.
Activiteiten[bewerken | brontekst bewerken]
In de eerste jaren na de oprichting werden er vele wedstrijden in het centrum van Deurne georganiseerd. De verharding van de wegen bestond destijds nog uit echte kasseien, die tijdens de koers een zware rol speelden. Duizenden inwoners van Deurne droegen DTS een warm hart toe en moedigden hun lokale favorieten aan.
In 1976 namen enkele leden van DTS zitting in een comité dat vanaf dat jaar de Fiets4Daagse De Peel organiseerde.
DTS en Lopersgroep Deurne organiseerden van tijd tot tijd ook zogenaamde koppelwedstrijden voor veldrijders en veldlopers. Die wedstrijden werden gehouden op een zwaar parcours in het Zandbos in Deurne.
Bestuur[bewerken | brontekst bewerken]
| periode | naam | bestuursfunctie |
|---|---|---|
| rond 1964 | Wim van der Heijden | voorzitter |
| vanaf 2 januari 1971 | Karel Knapen | voorzitter |
| tot 1993 | Holtslag | voorzitter |
| tot 1993 | Henri van den Akker | secretaris |
Teloorgang[bewerken | brontekst bewerken]
Donkere wolken pakten zich in het voorjaar van 1993 boven DTS samen. Het voortbestaan van de vereniging, die in 1947 werd opgericht, hing aan een zijden draadje. De inzet van de 25 leden was de laatste jaren minimaal geworden, vond DTS-secretaris Henri van den Akker. De leden hadden geen tijd meer voor het wielrennen en ze gingen liever biljarten of iets anders doen.
Het bestuur wilde absoluut doorgaan maar het woord was aan de leden. Volgens de secretaris was er een voorstel binnengekomen om de wielerclub op te heffen en in Deurne een wedstrijdcomité op te richten. Dit comité zou als een soort overkoepelend orgaan in Deurne wielerwedstrijden moeten gaan organiseren zowel in NWB- als in KNWU-verband.
Na een ruim drie uur durende vergadering op 23 maart 1993 in zaal Van der Putten in Walsberg ging de kogel door de kerk. Acht van de veertien aanwezige leden kozen voor opheffing van wielerclub DTS, in het verleden een van de succesvolste en grootste verenigingen binnen de NWB.
Er werd daarna uitgebreid gediscussieerd of het vastgestelde programma, onder meer de wielerronde van Deurne op 5 juni van dat jaar, nog moest worden afgewerkt. Een meerderheid koos er voor het nog aanwezige kasgeld van ruim 6.500 gulden aan een ATB-wedstrijd te spenderen.
Het DTS-debacle was volgens een aantal leden ook te wijten aan de NWB. Dit bondsorgaan kreeg een flinke veeg uit de pan omdat er al tien jaar geen jeugdwedstrijden meer werden georganiseerd. Daarom trok de jeugd naar de KNWU. Wij schreeuwden al jaren om jeugdleden, zei voorzitter Holtslag, maar we hadden ze te weinig te bieden.[1]
Zo kwam er een einde aan DTS, de vereniging waar behalve succesvolle amateurs als Christ Hoedelmans en Sjaak van Kessel ook de latere profs Peter Winnen, Twan Verstappen en Frank van Bakel hun wielerloopbaan startten.
Bronnen, noten en/of referenties
|