Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Johannes Lutters (1920-1995)
| Jan Lutters | ||
| ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Johannes Lutters | |
| Roepnaam | Jan | |
| Geboorteplaats | Deurne | |
| Geboortedatum | 26 juli 1920 | |
| Overl.plaats | Deurne | |
| Overl.datum | 8 oktober 1995 | |
| Partner(s) | Martina Helena Maria Hoeben (1924) | |
| Beroep(en) | metselaar, aannemer | |
Johannes (Jan) Lutters (1920-1995) was aannemer in Deurne.[1]
Jan Lutters werd geboren in een gezin van zes kinderen, waarvan er vijf de volwassen leeftijd bereikten. Zijn vader Henri Lutters (1882-1968) had een aannemersbedrijf in Deurne waar hij als klein kind al vaak moest helpen samen met zijn broers Wim en Paul. Met hen nam hij later ook het aannemersbedrijf over. Zijn moeder Geerdina de Laat (1886-1950), afkomstig uit Berlicum, zorgde voor het huishouden.
Zoals de meeste kinderen doorliep Jan de kleuterschool, destijds de bewaarschool genoemd, en de lagere school. Daarna ging hij werken in het bedrijf van zijn vader en werd het op de ambachtsschool tot vakman opgeleid. Hij hielp onder andere mee aan de restauratie van de St.Willibrorduskerk in Deurne.
In 1943 werd hij tijdens de oorlog onvrijwillig te werk gesteld door de bezetter bij een Duits bouwbedrijf, net over de grens. Hij reisde dagelijks vanuit Deurne met de trein heen en weer. Daaraan kwam een einde toen Zuid-Nederland in september 1944 werd bevrijd.
Na de oorlog werkte hij in het bouwbedrijf van zijn vader dat hij rond 1963, samen met zijn broers Wilhelmus (Wim) Lutters (1918-2006) en Paulus (Paul) Josephus Lutters (1915-1982), overnam. Hij veranderde de naam van Henri Lutters aannemersbedrijf in Gebroeders Lutters bouwbedrijf. In 1973 moest hij, vanwege ernstige longproblemen en na een zware longoperatie, stoppen met werken. Zijn zoon Gerard Lutters nam het bouwbedrijf in 1978 over, samen met zijn neef Sjef, die kort daarna overleed.
Jan ontmoette begin 1940 Martina Helena Maria Hoeben, (Deurne 28 februari 1924), dochter van Johannes Hoeben (1889-1966) en Gordina Maria Rooijakkers (1891-1969), op de schaatsbaan in Liessel. Ze hadden negen jaar verkering, wat heel lang was voor die tijd, en verloofden zich in augustus 1949. In september 1949 trouwden ze. Vanwege de grote woningnood na de oorlog woonden ze de eerste drie jaar van hun huwelijk in een keet, achter in de tuin bij zijn ouders. Hier werden ook de eerst drie kinderen geboren. Ondertussen bouwde Jan een eigen huis aan de Pastoor Jacobsstraat, waarin ze tot 1975 woonden. Daarna namen ze hun intrek, samen met hun acht kinderen, in een huis aan de Derpsestraat.
Buiten zijn werk had Jan geen sporten of hobby’s, het ontbrak hem daarvoor simpelweg aan tijd. Hij moest namelijk elke dag werken, behalve op zondag als hij naar de kerk ging en daarna naar de kroeg. Hij was altijd overal te zien met een sigaar, vandaar zijn bijnaam Jan Sigaar. Toen Jan eenmaal gepensioneerd was, kocht hij, in verband met zijn gezondheid, een huisje in Zuid-Frankrijk. Begin jaren '90 kreeg hij steeds meer hartklachten en wist hij dat hij niet meer lang te leven had. Toen in 1994 zijn kleinzoon Cas werd geboren, de zoon van zijn jongste dochter Mirjam, vond hij het heel raar dat Cas niet ging lopen. Twee dagen nadat hij gezien had dat Cas eindelijk liep, stierf hij op 8 oktober 1995.
Bronnen, noten en/of referenties
|