Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Johannes Theodorus Adrianus Hofsteede (1921-1982)
| Johannes Theodorus Adrianus Hofsteede (1921-1982) | ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Johannes Theodorus Adrianus Hofsteede (1921-1982) | |
| Roepnaam | Jan, John | |
| Geboorteplaats | Rotterdam | |
| Geboortedatum | 3 augustus 1921 | |
| Overl.plaats | Strathroy, Ontario, Canada | |
| Overl.datum | 9 december 1982 | |
| Partner(s) | Petronella Maria (Nellie) Timmermans | |
| Beroep(en) | veenarbeider, metselaar | |
Johannes Theodorus Adrianus (Jan) Hofsteede (1921-1982) verbleef tijdens en de eerste jaren na de Tweede Wereldoorlog in Asten op de Hutten onder de parochie Liessel in een kippenhok als noodwoning.
Hij was een zoon van Cornelis Leonardus Hofsteede (1886–1959) en Cornelia Maria van Houten. Op 24 november 1947 trouwde hij met Petronella (Nellie) Maria Timmermans (1922), de oudste dochter van Cornelis Timmermans (1893-1988). Samen betrokken ze het kippenhok dat het gezin Timmermans net als noodwoning verlaten had. Hun twee oudste dochters werden nog in het kippenhok geboren. Kinderen:
- Theodora Cornelia M. (Dorothy), (Asten 28 september 1948 - 3 november 1974); zij huwde met David Cann. Zij kwamen beiden, met hun dochtertje Terry-Lynne, op 3 november 1974 allen om het leven bij een frontale botsing met een dronken persoon. Beide voertuigen gingen op in vlammen. Zij was toen zwanger van haar tweede kind.
- Cornelia Theodora Maria (Lia), (Asten 29 januari 1950).
- Leonarda Elizabeth (Leola), (Strathroy 8 juli 1951).
- Joanne Bernadette (Joanne), (Strathroy 12 januari 1953).
- Mary Elizabeth (Mary), (Strathroy 5 mei 1954).
- Cornelius Johannes (Carl), (Strathroy 26 januari 1961).
- Edward Joseph (Ed), (Strathroy 10 juli 1962).
- Ronald Joseph (Ron), (Strathroy 21 juli 1965).
In zijn jeugd was hij bij de padvindersbeweging. Hij werkte ook in een cafetaria, speelde een aardig deuntje op zijn mandoline en spaarde postzegels. Hij ontliep de militaire dienstplicht vanwege de bezettingstijd, maar in plaats daarvan kreeg hij de oproep voor de Nederlandsche Arbeidsdienst (NAD). Zo kwam hij in het NAD-kamp Heitraksgoor op het Sloot in Liessel terecht. Een jongeman uit de stad stond nu met een schop in de hand. Het deerde hem niet want hij was van alle markten thuis en wist zich aan te passen aan de nieuwe norm.
Na afloop van zijn diensttijd wilde hij onderduiken en vond een dak boven het hoofd bij de familie Timmermans. Er werd voor hem en de oudste zoon Lenard Timmermans een schelft gemaakt boven in een varkenshok, waar ze zich konden verbergen bij onraad. Toen eens een groep Duitse soldaten het bos uitkwam en de boerderij naderde konden ze zich daar terugtrekken. Jan - bij de familie Timmermans werd hij altijd Jan Hof genoemd – deed zijn banjo en ook zijn postzegelverzameling cadeau aan Huub Timmermans. Beide giften vergingen in de vlammen toen de boerderij in brand geschoten werd tijdens de bevrijding.
Jan vond werk in de Peel en turfsteken werd zijn dagelijkse bezigheid. Toen hij zijn oog liet vallen op Nellie Timmermans moest hij volgens katholieke gebruik van die tijd elders onderdak vinden want verblijf van twee geliefden onder één dak was toen taboe. Hij kon onderduiken bij het gezin van de weduwe Johanna (Hanna) van der Wallen-Hikspoors.
Een maand na de emigratie naar Canada van het gezin Timmermans volgden ze hen op de voet. Dat Jan voor geen kleintje vervaard was blijkt uit het feit dat hij metselaar en aannemer werd en letterlijk alles aandurfde. Zij kregen nog zes kinderen in Canada:
Hij was een verwoed roker en stierf op slechts 61-jarige leeftijd.
Turfsteken en zwemmen
Toen Jan Hofsteede na afloop van zijn diensttijd onderdook bij de familie Timmermans verdiende hij de kost met turfsteken.
Op een van zijn tochten naar zijn werk in de Peel, waar hij zich veilig voelde, nam hij zijn toekomstige zwager Huub Timmermans mee. Het turfsteken was niet bepaald het schoonste werk. Na een dag zwoegen in de Peel keerde hij dan ook niet rechtstreeks via de Kromme Baan terug naar zijn onderduikadres, maar ging in tegenovergestelde richting naar het vlakbij gelegen Deurnese Kanaal en stapte daar op een vlonder. Midden op de vlonder trok hij zijn bovenkleding uit en nam, tot ontzetting van Huub Timmermans die nog nooit iemand had zien zwemmen, een duik in het water en zwom weg. Ter hoogte van de zevende wiek keerde hij om en zwom terug naar de vlonder.
Later leerde hij in dit kanaal ook aan Huub de zwemkunst.