Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Wilhelmus Reijnders (1916-1999)
| Wim Reijnders | ||
| ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Wilhelmus Reijnders | |
| Roepnaam | Wim - Pater Hugo | |
| Geboorteplaats | [[PersoonGeboorteplaats::Deurne]] | |
| Geboortedatum | 10 januari 1916 | |
| Overl.plaats | Aarschot (België) | |
| Overl.datum | 9 april 1999 | |
| Beroep(en) | geestelijke | |
Wilhelmus (Wim) Reijnders (pater Hugo) was een priester uit de gemeente Deurne.
Foto: collectie RHCe
Wim was een zoon van Petrus Hubertus Reijnders (Beesel 29 december 1871 - Deurne 2 augustus 1947) en Johanna Smolders (Hilvarenbeek 29 september 1873 - Deurne 1 juli 1935). Hij vertrok op 3 september 1928 voor zijn priesteropleiding naar Haastrecht (Zuid-Holland).
Hij werd geprofest op 9 september 1935 te Maria Hoop en priester gewijd op 4 mei 1941 te Mook/Molenhoek.
Na zijn priesterwijding ging hij als pater Hugo en lid van de orde der passionisten verder door het geestelijk leven. Zijn eerste plechtige heilige mis droeg hij op in de Sint-Willibrorduskerk te Deurne op 15 augustus 1941.
Hij ging filosofie doceren aan de fraters te Maria Hoop. In 1945 vertrok hij naar Leuven om aan de Kartholieke Universiteit filosofie te studeren. Hij behaalde met grote onderscheiding op 3 juli 1948 zijn licentiaat. Daarna vertrok hij naar Trifolium te Nijmegen om zijn proefschrift te maken: De verstandelijke kennis van het materiaal-singuliere in de filosofie van St. Thomas. Dat verdedigde hij succesvol op 2 juli 1949.
Hij ging weer filosofie doceren in Maria Hoop. Met een aantal nederlandse filosofen vormde hij een club: De Hugenoten. Ook ontwikkelde hij zijn talent als beeldhouwer. In 1957 werd hij benoemd als consultor in het provinciebestuur.
Hij gaf ook huwelijksvoorlichting en onwikkelde een eigen cursus met een boekje, Liefde en Huwelijk, dat in 1958 uitgegeven werd. In 1958 vertrok hij naar Haastrecht waar hij in 1961 tot overste werd benoemd. Hij voerde een grondige verbouwing van het klooster door. In het souterrain richtte hij een parochiecentrum in: By Goeyan. Hij verbouwde ook de kloosterkerk St. Gabriel.
Het filosoficum in Haastrecht werd in 1963 opgeheven maar hij bleef werken voor de gemeenschap tot 1964. Hij werd benoemd tot docent aan de sociale academie in Sittard.
Op 1 augustus 1978 ging hij met vervroegd pensioen en ging hij wonen bij mevr. Angèle Carmen-Rijckmans te Aarschot, België.
in 1987 werd hij getroffen door mondkanker. Veel vervelende operaties volgden. Hij bleef opgewekt en genoot van vakanties en van de dingen om hem heen.
Op 26 februari 1999 werd hij onwel in zijn huis. Hij werd opgenomen in het ziekenhuis met hartritmestoornissen. De toestand verslechterde mede door een ziekenhuisvirus. Op 9 april 1999 overleed hij in zijn huis.
Op 17 april werd een herdenkingsdienst gehouden omdat hij zijn lichaam aan de wetenschap ter beschikking had gesteld. Later werd zijn lichaam begraven op het kloosterkerkhof van Mook/Molenhoek.
Beeldenmaker
Foto: collectie Ton Hartjens
Pater Reijnders bleek ook een bekwaam beeldenmaker te zijn. Hij offerde veel van zijn krappe vrije tijd op om een reuze kerstgroep te vervaardigen. In deze groep verwerkte hij 2000 kilo klei. Na het boetseren, opensnijden en uithollen bleef er een huid over van 27 centimeter dik die met rode klei werd opgespoten en in een oven gebakken.
Als filosoof had Pater Reijnders zijn gedachten over het kerstgebeuren, met zijn beeldengroep wilde hij het kerstfeest meer onder de mensen brengen. Zijn kerstgroep met 16 beelden van ongeveer 1.60 meter hoog, personen in terra- en schapen in een grauwwitte kleur stond met kerstmis 1956 voor het eerst buiten naast de Sint-Willibrorduskerk op de Markt in Deurne. De groep was gesitueerd in de hoek waar ooit de Heilig Hartkapel stond, in een prachtige kerststal naar een ontwerp van architect Jos Deltrap.
Stal en beeldengroep vormden samen een harmonisch geheel waarvan veel religieuze ontroering uitging. Men had in Deurne nog nooit eerder een openbare kerststal gehad. Het was altijd een beschutte stal in de kerk vóór het Rozenkransaltaar. Nadien is deze kerstgroep nooit meer gebruikt en het is onbekend waar deze gebleven is.
Hij maakte ook het altaar in de St. Gabrielkerk in Haastrecht uit hout afkomstig van een scheepsmast.
Foto: collectie R. vd. Boomen-van Nunen