Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Gerardus Hoebergen (1855-1931)
Gerardus Hoebergen (1855-1931) was landbouwer en veldwachter in de gemeente Deurne.
Familie en gezin
Hij was een zoon van Joachimus Hobergen (1817-1888) en zijn tweede vrouw Antonetta Klaassen (1819-1903).
Gerardus huwde op 9 februari 1884 in Deurne met Antonetta van Wetten, (Deurne 15 januari 1859 - Deurne 13 juli 1944), dochter van Petrus (Peter) van Wetten (1825-1911) en Agnes Janssen (1826-1898).
Uit dit huwelijk werden de volgende kinderen geboren:
- Martinus, (Deurne 5 maart 1885 - Deurne 11 juni 1888).
- Petronella, (Deurne 30 mei 1887 - Deurne 24 februari 1973). Zij huwde met Antonius van der Heijden (1884-1966).
- Johanna, (Deurne 5 oktober 1889 - Deurne 12 maart 1967). Zij huwde met Hendricus van Neerven (1881-1941).
- Antonius (Toon), (Deurne 17 januari 1892 - Hamilton (Nieuw-Zeeland) 17 maart 1974). Hij huwde met Francisca Manders (1899-1984).
- Andreas, (Deurne 15 oktober 1894 - Zeilberg 9 februari 1965). Hij huwde met Antonia Gerarda Manders (1905-1993).
- Martinus, (Deurne 20 november 1896 - Deurne 12 november 1898).
- Maria, (Deurne 20 april 1899 - Deurne 21 juni 1984). Zij huwde met Marinus Antonius van der Burgt (1899-1953).
- Petrus, (Deurne 10 juli 1902 - Deurne 31 maart 1986). Hij huwde met Francisca Hendrika van Moorsel (1911-2003).
Gerardus woonde met zijn gezin aan de Langstraat.
Krantenbericht
Zijn zoontje Martinus kwam op driejarige leeftijd op noodlottige wijze om toen hij met de revolver van zijn vader speelde. In het Rotterdamsch Nieuwsblad kwam dit ongeluk als volgt in de krant:
- Dezer dagen vond iemand uit Deurne op den weg naar Helmond een revolver. Vrijdag gaf de inwonende behuwdzuster dit wapen als speelgoed , aan haar drie-jarig kind; weinige oogenblikken later hoorde men een schot en de kleine lag op den grond met doorschoten voorhoofd, badende in zijn bloed. Wij geven dit geval zooals het verhaald wordt; zeker, is het, dat het kind dood is.[1]
Kleinzoon Piet vertelt
Het ongeluk met de revolver had naar wat mijn vader Petrus (kind acht) daarover vertelde toch een andere versie. Een oom die op bezoek was had deze revolver welke volgens mijn vader een bonk roest was, gevonden. Omdat niemand er bij stilstond dat er iets mee kon gebeuren, lieten ze de kleine Martinus er mee spelen. Terwijl hij er mee onder de tafel zat te spelen schoot hij zich dood onder de tafel waar de familie aan zat te buurten. Mijn vader is ver na dit ongeluk geboren dus hij heeft het zo thuis horen vertellen.
Bronnen, noten en/of referenties
|