Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Pomp bij het station
Regenbak met pomp was de officiële benaming op de tekening in het spoorwegarchief in Utrecht, in feite was het een gietijzeren waterpomp, in 1866 een van de basisvoorzieningen op het stationsemplacement nabij het stationsgebouw van Deurne.
Aannemer H. van den Acker aan de Tramstraat 3 in Deurne, vader van architect Theo van den Acker, kreeg rond 1950 opdracht van de Nederlandse Spoorwegen om een houten schuur en enkele andere aanhorigheden op het stationsemplacement in Deurne te slopen.
De houten schuur werd bijna in zijn geheel naar de overkant van de weg verplaatst naar een perceel aan de Tramstraat 3 en diende daarna nog lange tijd als noodwoning voor Cor Keeren en zijn vrouw. Onderdeel van de sloopwerkzaamheden was ook het verwijderen van de regenbak en pomp die rond 1866 op hetzelfde emplacement geïnstalleerd was.
De waterpomp is van gietijzer en ongeveer 1.80 meter hoog. De diameter is 1,12 meter ter hoogte van het slankste gedeelte (op ongeveer 1 meter hoogte). Onder op de sokkel staat de tekst:
De waterpomp is bewaard gebleven, heeft na de sloop nog ongeveer 20 jaar lang de voortuin van Tramstraat 3 opgesierd, is daarna verplaatst naar de achtertuin van de woning van architect Theo van den Acker in de Walsberg en is na de verkoop van het huis daar achtergebleven.[1]
De 'regenbak en pomp' was in de 19e eeuw een veelvoorkomende voorziening die tot ongeveer 1950 algemeen gebruikt werden.
Op de Lijst van objecten aan de spoorweg in de gemeente Deurne is meer gedetailleerd te zien hoe de “regenbak met pomp” gesitueerd was ten opzichte van de andere objecten die langs de spoorlijn in de gemeente Deurne aanwezig waren.
Bron
Gesprek met architect Theo van den Acker op 12 april 2011.
Foto: collectie Frans Gloudemans
Referenties
|