Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Hendrik Hendriks (1946-2012)
| Hendrik Hendriks | ||
 Foto ter beschikking gesteld door de familie Hendriks- Sauvé | ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Hendrik Hendriks | |
| Roepnaam | Hennie | |
| Geboorteplaats | Deurne | |
| Geboortedatum | 14 april 1946 | |
| Overl.plaats | Amsterdam | |
| Overl.datum | 11 maart 2012 | |
| Partner(s) | Marijke Sauvé (1949) | |
| Beroep(en) | constructiebankwerker | |
Hendrik (Hennie) Hendriks (1946-2012) was een kleinzoon van paardenslager Willem van der Steen.
Hennie was het tweede kind en zoon uit het gezin van vijf kinderen van de PTT’er Augustinus Petrus Johannes (Guus) Hendriks (1917-1995) en Antonia Allegonda (Tonny) van der Steen (1921-1995).
Hij huwde met Marijke Sauvé, (Asten 11 mei 1949). Na hun huwelijk ging het paar in Amsterdam wonen.
Uit dit huwelijk werden navolgende kinderen geboren:
- Tino, (Amsterdam 26 augustus 1971)
- Rik, (Amsterdam 10 februari 1975 – Amsterdam 2 januari 2005)
Hennie groeide op in Deurne, woonde in zijn jeugdjaren in de Hellemanstraat op huisnummer 24 en bezocht na de lagere jongensschool aan de Zandbosweg de Deurnese ambachtsschool. In die periode maakte hij, tot hij werd opgeroepen voor zijn militaire dienstplicht, deel uit van de band The Blue Angels waar hij behalve gitaar ook mondharmonica speelde. Als dienstplichtige diende hij bij de Koninklijke Marine op het vliegdekschip Hr. Ms. Karel Doorman. Hij was constructiebankwerker en zijn laatste werkgever in Deurne was machinefabriek Te Strake waarvoor hij in de buitendienst werkte en bij klanten weefgetouwen installeerde.
Daarnaast was hij een fanatiek sporter, vooral voetballer. Als keeper stond hij méér dan 50 jaar in het doel, eerst bij de voetbalclub SV Deurne, daarna bij Olympia Boys in Ommel. Hij reisde daarvoor zelfs twee jaar lang elk weekend op en neer met de trein van Amsterdam naar Deurne en verder naar Ommel.
Na de geboorte van zijn zoon Tino was hij tot zijn 62e als competitiespeler actief bij voormalig hoofdklasser Rood-Wit A uit Amsterdam Noord (Na een fusie met Schellingwoude op 1 juni 1999 omgedoopt tot “Amsterdamse Sport Vereniging De Dijk”). Hij voetbalde ook bij Te Strake in het bedrijfsvoetbal team.
In Amsterdam werkte hij in een klein bedrijf dat door de Koninklijke Eijsbouts uit Asten was opgekocht en waar tandwielen voor de moederklokken gemaakt werden om de slagwerken in de kerktorens te bedienen (de kwartieren en de hele en halve uren). Zijn schoonvader was daar directeur, dit was ook de reden dat het paar van Asten naar Amsterdam verhuisde. Hennie is daar omgeschoold tot tandwiel freezer.