Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Rutger Bangeman Huygens van Löwendal (1805-1885)
| Rutger Bangeman Huygens van Løwendal | ||
| 1805-1885 | ||
| heer van Vlierden | ||
| Periode | 1853-1856 | |
| Voorganger | Pieter van Dousborgh | |
| Opvolger | Carel Lodewijk van Riet (helft) en de broers en zussen Joosten (helft) | |
| Vader | Christiaan Diderik Emerens Johan Bangeman Huygens | |
| Moeder | Elisabeth Marguerite Joséphe Sophie Constance Marie Laure gravin de Danneskiold Løvendal | |
Rutger Bangeman Huygens, graaf de Løvendal (in Nederland wel aangeduid als graaf van Löwendal) (6 mei 1805 - 15 mei 1885) was een Nederlands-Deens edelman, die tussen 1846 en 1859 titulair heer van Vlierden was. Hij bezat op de Hazeldonk, en vermoedelijk ook op het Groot en/of Klein Kasteel een imposante schilderijencollectie.
Bangeman Huygens werd geboren als zoon van Christiaan Diderik Emerens Johan Bangeman Huygens en Elise gravin de Danneskiold Løvendal. Hij werd in 1828 verheven in de Deense adelstand als graaf de Løvendal.[1]
Bangeman huwde op 30 maart 1843 in Brussel met Helena Honorine Calina Aminaide Pappaert en had verscheidene kinderen. Op de Hazeldonk in Vlierden werd geboren:
- Maria Elisa, (geb. 15 maart 1848).
In 1904 stierf de familie, die inmiddels niet meer in Nederland woonde, in mannelijke lijn uit.[2][3]
In 1843 kocht hij het kasteel Henkenshage te Sint-Oedenrode van zijn vader.[4] In 1846 kocht Bangeman ook de hoeve de Hazeldonk te Vlierden met het bijbehorende jachtrecht van de erfgenamen van Pieter van Dousborgh. Hij woonde vermoedelijk afwisselend op verschillende locaties. In 1848 werd op 15 maart zijn dochter Maria Elisa Huygens van Löwendal op de Hazeldonk in Vlierden geboren. Hij heeft zelf waarschijnlijk weinig op de Hazeldonk verbleven. In 1856 moest hij de helft van zijn goederen en rechten in Vlierden aan Carel Lodewijk van Riet afstaan, en de andere helft ging in 1859 naar de kinderen van Pieter Joosten.
Bronnen, noten en/of referenties
|