Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Martha Gerarda van Galen (1923-): verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 13: | Regel 13: | ||
}} | }} | ||
[[Bestand:Zr. Egberta a.jpg|thumb|300px| Zuster Egberta met vriendin Babs]] | [[Bestand:Zr. Egberta a.jpg|thumb|300px| Zuster Egberta met vriendin Babs]] | ||
'''Martha Gerarda van Galen (1923 | '''Martha Gerarda van Galen (1923)''' in Deurne bekend als '''zuster Egberta''' en kwam vanuit Noorwegen naar Deurne. Ze woonde en werkte 23 jaar in [[het Rijtven]]. | ||
Regel 19: | Regel 19: | ||
Zij was de dochter van Jan van Galen (Houten 1883-1954 Cothen) en Maria Balk (Cothen 1880-1950 Cothen). | Zij was de dochter van Jan van Galen (Houten 1883-1954 Cothen) en Maria Balk (Cothen 1880-1950 Cothen). | ||
In 1946 trad zij op 23 jarige leeftijd in bij de [[Missiezusters van Asten]] en deed op 31 mei 1952 haar Eeuwige | In 1946 trad zij op 23 jarige leeftijd in bij de [[Missiezusters van Asten]] en deed op 31 mei 1952 haar Eeuwige Gelofte. Ze ging in opleiding voor verpleegster in de psychiatrie en werkte op verschillende plaatsen, onder andere in Moergestel, bij Sint Anna in Venray en in het Elkerliek ziekenhuis in Helmond. | ||
Hierna maakte ze de overstap naar de zwakzinnigenzorg en verhuisde naar het Leonardushuis in Beek en Donk. In de jaren zestig vertrok ze met 8 medezusters en de gehandicapte bewoners naar de nieuwe werkplek, het Rijtven. Ze werkte daar officieel tot haar pensioen in 1983, maar bleef er ook daarna nog 17 jaar werken als vrijwilligster. | Hierna maakte ze de overstap naar de zwakzinnigenzorg en verhuisde naar het Leonardushuis in Beek en Donk. In de jaren zestig vertrok ze met 8 medezusters en de gehandicapte bewoners naar de nieuwe werkplek, het Rijtven. Ze werkte daar officieel tot haar pensioen in 1983, maar bleef er ook daarna nog 17 jaar werken als vrijwilligster. | ||
Regel 39: | Regel 39: | ||
* Archief Missiezusters van Asten ( in het bijzonder dank aan zuster Angeline). | * Archief Missiezusters van Asten ( in het bijzonder dank aan zuster Angeline). | ||
* Jubileumboek “100 jaar Missiezusters Franciscanessen Asten 1913-2013. | * Jubileumboek “100 jaar Missiezusters Franciscanessen Asten 1913-2013. | ||
{{DEFAULTSORT:Galen,Martha}} | {{DEFAULTSORT:Galen,Martha}} | ||
[[categorie:Van Galen|Martha]] | [[categorie:Van Galen|Martha]] |
Huidige versie van 15 jun 2019 om 12:17
Zuster Egberta | ||
Persoonsinformatie | ||
Volledige naam | Martha Gerarda van Galen | |
Roepnaam | zuster Egberta | |
Geboorteplaats | Cothen | |
Geboortedatum | 20 juli 1923 | |
Beroep(en) | religieuze, verpleegkundige |
Martha Gerarda van Galen (1923) in Deurne bekend als zuster Egberta en kwam vanuit Noorwegen naar Deurne. Ze woonde en werkte 23 jaar in het Rijtven.
Zij was de dochter van Jan van Galen (Houten 1883-1954 Cothen) en Maria Balk (Cothen 1880-1950 Cothen).
In 1946 trad zij op 23 jarige leeftijd in bij de Missiezusters van Asten en deed op 31 mei 1952 haar Eeuwige Gelofte. Ze ging in opleiding voor verpleegster in de psychiatrie en werkte op verschillende plaatsen, onder andere in Moergestel, bij Sint Anna in Venray en in het Elkerliek ziekenhuis in Helmond.
Hierna maakte ze de overstap naar de zwakzinnigenzorg en verhuisde naar het Leonardushuis in Beek en Donk. In de jaren zestig vertrok ze met 8 medezusters en de gehandicapte bewoners naar de nieuwe werkplek, het Rijtven. Ze werkte daar officieel tot haar pensioen in 1983, maar bleef er ook daarna nog 17 jaar werken als vrijwilligster.
Zuster Egberta was altijd opgewekt en vrolijk en het zonnetje in huis, vol humor en van oud worden wilde ze niets weten. Ze werd niet voor niets “zuster glimlach” genoemd.
Het afscheid nemen van haar bewoners viel haar erg zwaar. Ze omschreef dit als volgt: “Ik heb lakens nodig, want ik houd het waarschijnlijk niet droog!”
Uiteindelijk keerde ze weer terug naar het Moederhuis Asten voor een welverdiende rust. Maar ook daar is ze ondanks haar hoge leeftijd nog steeds actief met het maken van mooie handwerken.
Onderscheiding:[bewerken | brontekst bewerken]
Het college van burgemeester en wethouders besloot om zuster Egberta bij haar afscheid in 2000 de "Legpenning in zilver der gemeente Deurne" toe te kennen. Met deze onderscheiding wilde het Deurnese college tegelijk ook uitdrukking geven aan haar waardering voor de inzet van de hele Orde van de Missiezusters Franciscanessen voor de minder der bedeelde medemens.
Missiezusters Franciscanessen van Asten[bewerken | brontekst bewerken]
Zie ook het overzicht van de Missiezusters van Asten die in Deurne hebben gewoond.
Bronnen[bewerken | brontekst bewerken]
- Archief Missiezusters van Asten ( in het bijzonder dank aan zuster Angeline).
- Jubileumboek “100 jaar Missiezusters Franciscanessen Asten 1913-2013.