Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Petrus van Kessel (1921-2008): verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 66: | Regel 66: | ||
==Literatuur== | ==Literatuur== | ||
* Een wandeling door het leven van Piet van Kessel – Luuk van Kessel (2008) | * Een wandeling door het leven van Piet van Kessel – Luuk van Kessel (2008) | ||
{{DEFAULTSORT:Kessel,Petrus van}} | {{DEFAULTSORT:Kessel,Petrus van}} |
Versie van 4 mrt 2015 14:35
Petrus (Piet) van Kessel (1921-2008) was een avonturier pur sang en heeft in totaal meer dan 15 beroepen uitgeoefend.
Afkomst en gezin
Hij was geboren op de Hoogdonk als derde kind van het echtpaar Theodorus van Kessel (1884-1958) en Wilhelmina Hurkmans (1886-1973) en een oudere broer van Henricus (Harrie) van Kessel (1926-2012). Op eenjarige leeftijd verhuisde hij naar de boerderij in Vreekwijk en weer later naar de Helmondscheweg B.127. Hij huwde op 1 mei 1947 in Den Haag met de in 1925 aldaar geboren Willy Sieuwerts. Later keerde hij in 1961 met zijn gezin terug naar Deurne.
In dit huwelijk werden de volgende kinderen geboren: Wil (1948), Louis (1952) en Theo (1958).
Jeugdjaren
Zijn jeugd bracht hij voornamelijk door aan de Helmondseweg. Hij was onder andere in 1934 een medeklasgenoot van Wieger Wiegersma (1923-1941) op de fratersschool. Later ging hij als knecht bij diverse boeren werken.
De oorlogsjaren
De eerste jaren was hij actief als handelaar en werkte hij tevens bij diverse boeren. In 1944 werd hij lid van de Luchtbeschermingsdienst Deurne (LBD). Later werd hij als hospik uitgezonden als lid van de Irene Brigade naar Walcheren.
Tijdens de bevrijding van Den Haag leerde hij zijn vrouw kennen. Na de oorlog ging hij nog zes maanden verplicht als lid van de Prinses Irene Brigade naar Engeland waar tussen de bedrijven door de handel eveneens werd voortgezet.
Na de oorlog mocht hij diverse onderscheidingen ontvangen zoals op 17 april 1951 het oorlogsherinneringskruis van het ministerie van Oorlog en de Médaille du Jubilé ter ere van slag bij Normandië.
Den Haag
Nadat hij ontslag genomen had bij de Irene Brigade werkte hij nog zes weken in Deurne en vertrok toen naar Den Haag. Hij was daar tien maanden werkzaam als cipier in de strafgevangenis te Scheveningen. Vervolgens werkte in de Rotterdamse haven als werknemer van Van Gend en Loos.
In 1948 werd hij aangenomen als postbesteller bij de PTT in Den Haag en vanaf 1950 was hij er in vaste dienst. In de vele vrije uren combineerde hij de verhuur van wasmachines met het schoonmaken van nieuwbouwhuizen na de eerste oplevering. Bij laatstgenoemde werkzaamheden verloor hij een vinger doordat hij met zijn ringvinger ergens achter bleef hangen. Dat resulteerde erin dat hij uitsluitend chauffeur op de grote wagen bij de Post werd en geen bijbanen meer mocht hebben. Op 1 oktober 1961 nam hij mede daardoor ontslag en keerde op 18 november 1961 definitief terug naar Deurne.
Terugkeer naar Deurne
Per 2 oktober 1961 startte hij als hulpventer bij ’t Stoom met als bijbaantje gehandicaptenvervoer bij busonderneming Van Goch.
Ondertussen haalde hij zijn bevoegdheid als rijinstructeur en startte in 1962 zijn autorijschool. Dit beroep werd in de avonduren en weekenden uitgevoerd. Deze autorijschool werd later verkocht aan J. Gijssen.
Varkensbedrijf
Hij trad weer in dienst, nu als vertegenwoordiger bij UTD om voercontracten bij boeren aan te bieden. Gelijktijdig huurde hij een varkensstal bij Den Holder en uiteindelijk richtte hij met het verdiende geld in 1969 een varkensbedrijf met woonhuis op aan de Beukelsedijk 11. Hij was overigens al die tijd nog steeds werkzaam op ’t Stoom, inmiddels niet meer als venter maar als planner. In 1975 nam hij ontslag bij de inmiddels door Campina overgenomen zuivelfabriek.
Achtereenvolgens kwamen zijn twee zonen en schoonzoon ook in het bedrijf en werd het aangrenzende kippenbedrijf van zwager Jan de Veth in 1985 overgenomen.
Op 21 april 1988 kwamen 160 biggen en 14 zeugen om bij een brand, die veroorzaakt was door oververhitting van een ventilator.
Op 14 augustus 1998 werd het complete bedrijf overgenomen door de familie Coolen.
Jacht
Piet had al van jongs af aan een jachtvergunning middels een zegel op brief die door de desbetreffende boeren getekend werd. In 1980 moest een officieel examen worden afgelegd en elk jaar verlengd worden. In de Vlierdense bossen was een jachthut gebouwd om samen met Dorus Bots elke zaterdag in de winter te jagen. Nadien kreeg Piet een eigen jachtgebied.
Mooi leven
In 2008 woonde hij samen met Willy in een aanleunwoning aan de Kruisstraat en keken samen terug op het 60 jarig huwelijksfeest van 1 mei 2007 en, zoals hij zelf verwoordde, op het mooie leven dat ik heb gehad.
Documenten
Literatuur
- Een wandeling door het leven van Piet van Kessel – Luuk van Kessel (2008)