Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Martinus van de Kimmenade (1892-1972): verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 15: | Regel 15: | ||
Martinus was een zoon van de timmerman [[Peter van de Kimmenade (1850-1899) | Martinus was een zoon van de timmerman [[Peter van de Kimmenade (1850-1899)]] en Petronella van Bree (1865-1942). | ||
Hij begon zijn seminarieopleiding op 11 september 1906 in Weert. Hij deed zijn professie op 23 september 1915 in Gemert en werd in Leuven priester gewijd op 7 december 1919.<br> | Hij begon zijn seminarieopleiding op 11 september 1906 in Weert. Hij deed zijn professie op 23 september 1915 in Gemert en werd in Leuven priester gewijd op 7 december 1919.<br> | ||
Versie van 2 mrt 2015 09:52
| Martinus van de Kimmenade | ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Martinus van de Kimmenade | |
| Geboorteplaats | [[PersoonGeboorteplaats::Vlierden]] | |
| Geboortedatum | 18 oktober 1892 | |
| Overl.plaats | Gemert | |
| Overl.datum | 8 augustus 1972 | |
| Beroep(en) | geestelijke, missionaris | |
Martinus van de Kimmenade (1892-1972) was een priester uit Vlierden.
Martinus was een zoon van de timmerman Peter van de Kimmenade (1850-1899) en Petronella van Bree (1865-1942).
Hij begon zijn seminarieopleiding op 11 september 1906 in Weert. Hij deed zijn professie op 23 september 1915 in Gemert en werd in Leuven priester gewijd op 7 december 1919.
Hij werd daarna onderdirecteur in Gentinnes. In 1922 werd hij als missionaris uitgezonden naar Kaandawe in de provincie Bagamayo te Tanzania. Hij werd in 1935 ziekenhuisdirecteur in Tegetero en bekleedde die functie van 1939 tot 1941 in Maskat. Hij was van 1941 tot 1946 in Kenya.
Hij was weer ziekenhuisdirecteur en overste van de novicen van 1946 tot 1950 in Tunuque in Tanzania. Vervolgens werkte hij in Kimamba.
Hij kende de kliktaal van de Wasadawastammen zo goed dat hij voor de Leidse universiteit een dictionaire van die taal maakte.
Hij ging vanwege zijn gezondheid op 17 juli 1972 terug naar Gemert. Na een licht herstel overleed hij aan een hartverlamming op 8 augustus van dat jaar.
Hij werd begraven op het kerkhof van de congregatie van de H. Geest in Gemert.