Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Harrie Adriaensen: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 23: | Regel 23: | ||
In 1988 keerde Harrie Adriaensen noodgedwongen terug naar Nederland. Hij was in de Indonesische hoofdstad Djakarta geopereerd, maar die ingreep was niet helemaal geslaagd. Hij kwam met ziekteverlof terug naar het Westen waar hij in alle rust kon herstellen. Aanvankelijk was het nog de bedoeling dat hij opnieuw naar Indonesië zou gaan, maar daar kwam uiteindelijk niets van en hij raakte ervan overtuigd dat hij maar beter was om in Nederland te blijven. | In 1988 keerde Harrie Adriaensen noodgedwongen terug naar Nederland. Hij was in de Indonesische hoofdstad Djakarta geopereerd, maar die ingreep was niet helemaal geslaagd. Hij kwam met ziekteverlof terug naar het Westen waar hij in alle rust kon herstellen. Aanvankelijk was het nog de bedoeling dat hij opnieuw naar Indonesië zou gaan, maar daar kwam uiteindelijk niets van en hij raakte ervan overtuigd dat hij maar beter was om in Nederland te blijven. | ||
Weer wat op krachten gekomen aanvaardde hij een tijdelijk baan als pastoor in Someren en solliciteerde vervolgens in Deurne waar destijds twee mogelijkheden waren. Zowel in [[Zeilberg]] als in de Heilige-Geestparochie was een nieuwe pastoor nodig. Hij koos uiteindelijk voor de Heilige-Geestparochie: ''“in Zeilberg hadden ze nog zo'n echte deftige pastorie, terwijl ik in de Heilige geestparochie in een [[Pastorie | Weer wat op krachten gekomen aanvaardde hij een tijdelijk baan als pastoor in Someren en solliciteerde vervolgens in Deurne waar destijds twee mogelijkheden waren. Zowel in [[Zeilberg]] als in de Heilige-Geestparochie was een nieuwe pastoor nodig. Hij koos uiteindelijk voor de Heilige-Geestparochie: ''“in Zeilberg hadden ze nog zo'n echte [[Pastorie van Zeilberg|deftige pastorie]], terwijl ik in de Heilige geestparochie in een [[Pastorie aan de Beethovenlaan|rijtjeshuis]] aan de [[Beethovenlaan]] kon gaan wonen”.'' | ||
Harrie Adriaensen begon vol overgave aan zijn klus in Deurne-West maar het werd toch niet wat hij ervan gehoopt had. Na vijf jaar pastoraatwerkzaamheden in de Heilige Geestparochie kwam hij tot de conclusie dat dit werk hem niet lag en besloot om per 1 juli 1993 de Heilige Geestparochie weer te verlaten. Hij benadrukte dat zijn beslissing niets met Deurne te maken had maar alles met het verschil in leefwijze tussen Nederland en Indonesië. De mededeling van Adriaensen kwam voor het parochiebestuur niet onverwacht maar voor de 2700 parochianen was het een donderslag bij heldere hemel. | Harrie Adriaensen begon vol overgave aan zijn klus in Deurne-West maar het werd toch niet wat hij ervan gehoopt had. Na vijf jaar pastoraatwerkzaamheden in de Heilige Geestparochie kwam hij tot de conclusie dat dit werk hem niet lag en besloot om per 1 juli 1993 de Heilige Geestparochie weer te verlaten. Hij benadrukte dat zijn beslissing niets met Deurne te maken had maar alles met het verschil in leefwijze tussen Nederland en Indonesië. De mededeling van Adriaensen kwam voor het parochiebestuur niet onverwacht maar voor de 2700 parochianen was het een donderslag bij heldere hemel. | ||
Versie van 8 dec 2014 10:45
| Harrie Adriaensen | ||
| ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Harrie Adriaensen | |
| Roepnaam | Harrie | |
| Geboorteplaats | Alphen en Riel | |
| Geboortedatum | 21 mei 1941 | |
| Beroep(en) | pastoor | |
Harrie Adriaensen was van 1988 tot 1993 pastoor in de Heilige Geestparochie in Deurne-West.
Hij is de oudste zoon uit een gezin van zeven kinderen. Zijn vader was chauffeur bij een mengvoederfabriek.
Hij volgde het klein seminarie bij de paters Capucijnen in Oosterhout. In 1962 trad hij officieel in bij de Orde der Minderbroeders Capucijnen. Hij studeerde filosofie en theologie aan het Gemeenschappelijk Instituur voor Theologie, de voorloper van de theologische faculteit aan de universiteit van Tilburg.
Op 29 juli 1969 werd hij in Tilburg door de bisschop van het Indonesische Bogor tot priester gewijd.
Op eigen verzoek werd hij door zijn kloosterorde uitgzonden naar Kalimantan Barat (West-Berneo) Indonesië. Met een groepje mede-Capucijnen trok hij op Borneo van dorpje naar dorpje en bracht er de Blijde Boodschap. Na tien jaar parochiewerk kreeg Harrie Adriaensen op Borneo de leiding over een internaat, een onderwijsinstelling met ruim vijfhonderd leerlingen
In 1988 keerde Harrie Adriaensen noodgedwongen terug naar Nederland. Hij was in de Indonesische hoofdstad Djakarta geopereerd, maar die ingreep was niet helemaal geslaagd. Hij kwam met ziekteverlof terug naar het Westen waar hij in alle rust kon herstellen. Aanvankelijk was het nog de bedoeling dat hij opnieuw naar Indonesië zou gaan, maar daar kwam uiteindelijk niets van en hij raakte ervan overtuigd dat hij maar beter was om in Nederland te blijven.
Weer wat op krachten gekomen aanvaardde hij een tijdelijk baan als pastoor in Someren en solliciteerde vervolgens in Deurne waar destijds twee mogelijkheden waren. Zowel in Zeilberg als in de Heilige-Geestparochie was een nieuwe pastoor nodig. Hij koos uiteindelijk voor de Heilige-Geestparochie: “in Zeilberg hadden ze nog zo'n echte deftige pastorie, terwijl ik in de Heilige geestparochie in een rijtjeshuis aan de Beethovenlaan kon gaan wonen”.
Harrie Adriaensen begon vol overgave aan zijn klus in Deurne-West maar het werd toch niet wat hij ervan gehoopt had. Na vijf jaar pastoraatwerkzaamheden in de Heilige Geestparochie kwam hij tot de conclusie dat dit werk hem niet lag en besloot om per 1 juli 1993 de Heilige Geestparochie weer te verlaten. Hij benadrukte dat zijn beslissing niets met Deurne te maken had maar alles met het verschil in leefwijze tussen Nederland en Indonesië. De mededeling van Adriaensen kwam voor het parochiebestuur niet onverwacht maar voor de 2700 parochianen was het een donderslag bij heldere hemel.
Toekomstplannen had Harrie Addriaensen op dat moment nog niet, hij trok zich terug om zich in alle rust te beraden over zijn verdere toekomst: "Misschien ga ik straks iets doen in de verzorging of de verpleging", "Of iets met de Derde Wereld dat ligt mij ook wel. Maar geen parochiewerk meer”
Zie ook het overzicht: Pastoors van de Heilige Geestparochie