Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Anna Alberdina Antoinette Terruwe (1911-2004): verschil tussen versies
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 9: | Regel 9: | ||
| overl.plaats = Deurne | | overl.plaats = Deurne | ||
| overl.datum = 28 april 2004 | | overl.datum = 28 april 2004 | ||
| partner(s) = | | partner(s) = ongehuwd | ||
| beroep(en) = psychiater | | beroep(en) = psychiater | ||
}} | }} | ||
'''Anna Terruwe | [[Bestand:30.199.jpg|thumb|260px|Anna in de tuin van villa Zonneweelde met haar twee hondjes.<br><small>foto collectie Els Coppens-van de Rijt</small>]] | ||
[[Bestand:30.204.jpg|thumb|260px|Tekening van Anna in 1984.<br><small>foto collectie Els Coppens-van de Rijt</small>]] | |||
[[Bestand:03.660.JPG|thumb|260px|Koninklijke onderscheiding van burgemeester Van Genabeek in april 1986.<br><small>foto Pierre van den Meulenhof</small>]] | |||
'''Anna Terruwe (1911-2004)''' was een Deurnese psychiater en werd landelijk bekend door haar [[bevestigingsleer]]. | |||
Dr. Anna Terruwe werd geboren als dochter van de koopman [[Johannes Theodorus Terruwe (1885-1950)]] en diens echtgenote de verloskundige [[Catharina Theresia Ernestina Huberta Korbmacher (1881-1969)]]. In 1913 kreeg Anna er een broertje bij, de latere priester [[Johan Ernst Antoon Terruwe (1913-1989)|Jo Terruwe]].<br> | |||
In 1921 verhuisde het gezin van Vierlingsbeek naar Deurne, waar de familie te midden van welgestelde families in villa [[Sonneweelde]] aan de [[Stationslaan 11]] ging wonen. In dit huis bracht zij haar jeugd door en keerde daar in haar latere levensfase naar terug om er tot haar dood te blijven wonen. Haar beide grootmoeders woonden eveneens in Deurne. Anna bleef ongetrouwd en kinderloos. | |||
Dr. Anna Terruwe werd geboren als dochter van de koopman [[Johannes Theodorus Terruwe]] en diens echtgenote de verloskundige [[Catharina Theresia Ernestina Huberta Korbmacher | |||
Anna Terruwe verbleef tussen 1923 en 1929 in Eindhoven. Na het behalen van het gymnasium B-diploma deed ze haar artsenstudie in Utrecht en koos vervolgens een specialisatie in de psychiatrie. Ze voltooide haar studie neurologie bij prof. dr. J.J.G. Prick in Nijmegen en haar studie psychiatrie bij dr. G.B.J.A. Janssens in | Anna Terruwe verbleef tussen 1923 en 1929 in Eindhoven. Na het behalen van het gymnasium B-diploma deed ze haar artsenstudie in Utrecht en koos vervolgens een specialisatie in de psychiatrie. Ze voltooide haar studie neurologie bij prof. dr. J.J.G. Prick in Nijmegen en haar studie psychiatrie bij dr. G.B.J.A. Janssens in huize Voorburg te Vught.<br> | ||
praktiserend zenuwarts, uitsluitend voor psychotherapie, in Nijmegen. | Ze vestigde zich op 6 september 1945 als praktiserend zenuwarts, uitsluitend voor psychotherapie, in Nijmegen.<br> | ||
verplaatste ze haar praktijk naar Deurne, mede in verband met de vestiging van de dr. Anna Terruwe Stichting aldaar. | In 1949 promoveerde zij aan de universiteit van Leiden op het proefschrift: ''De neurose in het licht der rationele psychologie''. Hierna vestigde ze zich als psychiater.<br> | ||
Rond 1980 verplaatste ze haar praktijk naar Deurne, mede in verband met de vestiging van de dr. Anna Terruwe Stichting aldaar. | |||
Ze droeg uit dat "Het goede" de blijvende kern is van elke mens. Het moet in elke mens opgedolven worden en aan het licht gebracht door bevestiging. | |||
Dr. Anna Terruwe gaf de psychiatrie een nieuwe indeling der neurosen met o.a. de frustratieneurose. Ze ontwikkelde een heel eigen visie op gelukkig mens-zijn-en-mens-worden, die ze neerlegde in haar bevestigingsleer. De bevestigingsleer gaat over de psychische menswording en de levenskunst van de bevestiging. | Dr. Anna Terruwe gaf de psychiatrie een nieuwe indeling der neurosen met o.a. de frustratieneurose. Ze ontwikkelde een heel eigen visie op gelukkig mens-zijn-en-mens-worden, die ze neerlegde in haar bevestigingsleer. De bevestigingsleer gaat over de psychische menswording en de levenskunst van de bevestiging. | ||
In april 1986 ontving dr. Terruwe uit handen van [[burgemeester Van Genabeek]], een koninklijke onderscheiding als [[officier in de Orde van Oranje-Nassau]]. | |||
==Affaire Terruwe== | ==Affaire Terruwe== | ||
Met haar [[bevestigingsleer]] kwam ze in botsing met de rooms-katholieke Kerk. Zij zou religieuzen met seksuele problemen hebben geadviseerd om zelfbevrediging toe te passen, volgens de katholieke leer een doodzonde. Het werd door ingrijpen van Rome aan priesterstudenten verboden nog langer 'katholieke vrouwelijke psychiaters' ( | Met haar [[bevestigingsleer]] kwam ze in botsing met de rooms-katholieke Kerk. Zij zou religieuzen met seksuele problemen hebben geadviseerd om zelfbevrediging toe te passen, volgens de katholieke leer een doodzonde. Het werd door ingrijpen van Rome aan priesterstudenten verboden nog langer 'katholieke vrouwelijke psychiaters' (in casu dr. Terruwe) te bezoeken. In 1965 werd ze gerehabiliteerd, eerst door kardinaal Alfrink, later ook door het Vaticaan zelf. | ||
Haar inspirator, de Nijmeegse pater redemptorist, rechtsgeleerde en moraaltheoloog prof. Willem Duynstee werd naar Rome "verbannen", maar mocht uiteindelijk naar Nederland terugkeren. Volgens geruchten zou Duynstee zelfs genomineerd zijn geweest om van paus Paulus VI als ultieme rehabilitatie de kardinaalshoed te krijgen. Duynstee overleed echter plotseling in 1968. | |||
Terruwe werd meer dan eens door Paulus VI in privé-audiëntie ontvangen. Bij haar dood wijdde de Osservatore Romano, spreekbuis van het Vaticaan, lovende aandacht aan de hoogbejaarde psychiater en haar bevestigingsleer. | Haar inspirator, de Nijmeegse pater redemptorist, rechtsgeleerde en moraaltheoloog prof. Willem Duynstee werd naar Rome "verbannen", maar mocht uiteindelijk naar Nederland terugkeren. Volgens geruchten zou Duynstee zelfs genomineerd zijn geweest om van paus Paulus VI als ultieme rehabilitatie de kardinaalshoed te krijgen. Duynstee overleed echter plotseling in 1968. | ||
Terruwe leed in haar tijd sterk onder het aanvankelijke wantrouwen en de afwijzing door Rome. In kleine kring verspreidde zij haar boekje '' | |||
Terruwe werd meer dan eens door Paulus VI in privé-audiëntie ontvangen. Bij haar dood wijdde de Osservatore Romano, spreekbuis van het Vaticaan, lovende aandacht aan de hoogbejaarde psychiater en haar bevestigingsleer. | |||
Terruwe leed in haar tijd sterk onder het aanvankelijke wantrouwen en de afwijzing door Rome. In kleine kring verspreidde zij haar boekje ''Opening van zaken''; zij was verbaasd dat het boekje uiteindelijk toch de weg naar de media vond. Desondanks bleef zij een supporter van haar Kerk. Zij ging niet mee met degenen binnen de Kerk die in zaken als het priester-celibaat of de geboortebeperking voor grotere vrijheid ijverden. | |||
==Bibliografie== | ==Bibliografie== | ||
Onderstaande boeken, van haar hand verschenen, zijn aanwezig in de [[bibliotheek van heemkundekring H.N. Ouwerling]]. | |||
*''De tweezaamheid in het huwelijk'', 1973 | *''De neurose in het licht der rationeele psychologie'', 1949 | ||
*''Kom uit de boom Zacheüs, ik kom bij je eten'', 1974 | *''Wat is psychisch gezond leven?'', 1952 | ||
*''Geef mij je hand'', 1978 | *''De rijping van het verlangen'', 1957 | ||
*''De liefde bouwt een woning'', 1982 | *''De onvolkomenheid van het goede huwelijk'', 1958 | ||
*''De frustratieneurose'', 1988 | *''De vrouw en haar werk'', 1958 | ||
*''Democratie vraagt mondiaal mensbeeld: bevestiging bevestigd'', 1990. | *''Opening van zaken'', 1964 | ||
*''Grondbeginselen van levenskunst'', 1968 | |||
*''Geloven zonder angst en vrees'', 1970 | |||
*''De tweezaamheid in het huwelijk'', 1973 | |||
*''Mens-geworden zijn en bevestiing'', 1973 | |||
*''Kom uit de boom Zacheüs, ik kom bij je eten'', 1974 | |||
*''Handen op de rug'', 1974<ref>Gesprek met Ad Langebent, uitgezonden door de KRO-televisie op zondag 6 oktober 1974</ref> | |||
*''Ouders en kinderen op weg naar de toekomst'', 1976 | |||
*''Geef mij je hand'', 1978 | |||
*''De menswetenschappen vragen het woord in de Kerk'', 1980 | |||
*''De liefde bouwt een woning'', 1982 | |||
*''De toename van agressie, suïcide en druggebruik binnen de consumptiemaatschappij'', 1986 | |||
*''De frustratieneurose'', 1988 | |||
*''Democratie vraagt mondiaal mensbeeld: bevestiging bevestigd'', 1990 | |||
*''Blijft het duister nu ons licht?'', 1993 | |||
*''Liefde gaf haar duizend namen'', 1993 | |||
*''Politiek en bevestiging'', 1996 | |||
Van het tijdschrift ''Abri'' verscheen een themanummer over Anna Terruwe en haar werk naar aanleiding van haar overlijden. | |||
Vlak na haar dood kwam een bundel ''Bevestiging - erfdeel en opdracht'' uit, onder redactie van de Vlaamse professor Herman Vekeman (uitgeverij Damon), waaraan vele sympathisanten meewerkten. Zij groeide uit tot een goeroe, met enerzijds grote bewonderaars en anderzijds mensen die niets van haar gedachtegoed moeten hebben. | |||
De Radboud Universiteit Nijmegen stelde in 2006 een [[Anna Terruweprijs]] beschikbaar voor scripties over de bevestigingsleer. | |||
== Gedenktekens == | == Gedenktekens == | ||
*Op 13 september 2008 werd in de [[Sint-Willibrorduskerk (Deurne)|Sint-Willibrorduskerk]] te Deurne een gedenkteken voor haar onthuld op initiatief van de ''werkgroep Terruwe Gedenkteken'' en het bestuur van de dr. Anna Terruwe Stichting. Het is een bronzen plaquette, gemaakt door [[Joep Coppens]], voorstellend het bijbeltafereel dat Anna Terruwe ook koos als titel van een van haar boeken: ''Kom uit de boom, Zachëus, ik kom bij je eten''. | *Op 13 september 2008 werd in de [[Sint-Willibrorduskerk (Deurne)|Sint-Willibrorduskerk]] te Deurne een gedenkteken voor haar onthuld op initiatief van de ''werkgroep Terruwe Gedenkteken'' en het bestuur van de dr. Anna Terruwe Stichting. Het is een bronzen plaquette, gemaakt door [[Josephus Godefridus Maria Coppens (1940-2024)|Joep Coppens]], voorstellend het bijbeltafereel dat Anna Terruwe ook koos als titel van een van haar boeken: ''Kom uit de boom, Zachëus, ik kom bij je eten''. | ||
*Op zaterdag 30 oktober 2010 werd op het naar haar vernoemde [[Anna Terruweplein]] het beeld genaamd ''[[Caritas II]]'' onthuld. | *Op zaterdag 30 oktober 2010 werd op het naar haar vernoemde [[Anna Terruweplein]] het beeld genaamd ''[[Caritas II]]'' onthuld. | ||
{{Appendix|2= | |||
*''Wie is dr. Anna Terruwe?'', samengesteld en ingeleid door Octavia van Breemen ISBN 90- 802161-1 -9 | *''Wie is dr. Anna Terruwe?'', samengesteld en ingeleid door Octavia van Breemen ISBN 90- 802161-1 -9 | ||
*''Bevestigend samenleven'', samengesteld door prof. dr. H. Vekeman ISBN 3 925464 05 0 Verlag Frank Runge 1987; | *''Bevestigend samenleven'', samengesteld door prof. dr. H. Vekeman ISBN 3 925464 05 0 Verlag Frank Runge 1987; | ||
*''Bevestiging, erfdeel en opdracht'', onder redactie van prof. dr. Herman Vekeman ISBN 90 5573 524 8 Damon Budel 2004. | *''Bevestiging, erfdeel en opdracht'', onder redactie van prof. dr. Herman Vekeman ISBN 90 5573 524 8 Damon Budel 2004. | ||
*Vouwblad: L. Bijnen, secretaris werkgroep Terruwe Gedenkteken | *Vouwblad: L. Bijnen, secretaris werkgroep Terruwe Gedenkteken | ||
*”Nieuw boek van dr. A. Terruwe“ het: [[Weekblad voor Deurne]] van vrijdag 9 november 1973. | |||
* [[Hubertus Petrus Dominicus Beulens (1940-2019)|Bert Beulens]] - [[Een nieuw palet]] (2013) blz. 24-30 | |||
* [http://www.inghist.nl/Onderzoek/Projecten/BWN/lemmata/bwn6/terruwe Een portret in het Biografisch Woordenboek van Nederland] | * [http://www.inghist.nl/Onderzoek/Projecten/BWN/lemmata/bwn6/terruwe Een portret in het Biografisch Woordenboek van Nederland] | ||
* [https://www.annaterruwestichting.nl Website Anna Terruwe Stichting] | * [https://www.annaterruwestichting.nl Website Anna Terruwe Stichting] | ||
---- | ---- | ||
{{references}} | {{references}} | ||
}} | }} | ||
{{DEFAULTSORT:Terruwe,Anna}} | {{DEFAULTSORT:Terruwe,Anna}} | ||
Huidige versie van 18 sep 2024 om 09:38
| Anna Terruwe | ||
| ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Anna Alberdina Antoinette | |
| Roepnaam | Anna | |
| Geboorteplaats | Vierlingsbeek | |
| Geboortedatum | 19 augustus 1911 | |
| Overl.plaats | Deurne | |
| Overl.datum | 28 april 2004 | |
| Partner(s) | ongehuwd | |
| Beroep(en) | psychiater | |
Anna Terruwe (1911-2004) was een Deurnese psychiater en werd landelijk bekend door haar bevestigingsleer.
Dr. Anna Terruwe werd geboren als dochter van de koopman Johannes Theodorus Terruwe (1885-1950) en diens echtgenote de verloskundige Catharina Theresia Ernestina Huberta Korbmacher (1881-1969). In 1913 kreeg Anna er een broertje bij, de latere priester Jo Terruwe.
In 1921 verhuisde het gezin van Vierlingsbeek naar Deurne, waar de familie te midden van welgestelde families in villa Sonneweelde aan de Stationslaan 11 ging wonen. In dit huis bracht zij haar jeugd door en keerde daar in haar latere levensfase naar terug om er tot haar dood te blijven wonen. Haar beide grootmoeders woonden eveneens in Deurne. Anna bleef ongetrouwd en kinderloos.
Anna Terruwe verbleef tussen 1923 en 1929 in Eindhoven. Na het behalen van het gymnasium B-diploma deed ze haar artsenstudie in Utrecht en koos vervolgens een specialisatie in de psychiatrie. Ze voltooide haar studie neurologie bij prof. dr. J.J.G. Prick in Nijmegen en haar studie psychiatrie bij dr. G.B.J.A. Janssens in huize Voorburg te Vught.
Ze vestigde zich op 6 september 1945 als praktiserend zenuwarts, uitsluitend voor psychotherapie, in Nijmegen.
In 1949 promoveerde zij aan de universiteit van Leiden op het proefschrift: De neurose in het licht der rationele psychologie. Hierna vestigde ze zich als psychiater.
Rond 1980 verplaatste ze haar praktijk naar Deurne, mede in verband met de vestiging van de dr. Anna Terruwe Stichting aldaar.
Ze droeg uit dat "Het goede" de blijvende kern is van elke mens. Het moet in elke mens opgedolven worden en aan het licht gebracht door bevestiging.
Dr. Anna Terruwe gaf de psychiatrie een nieuwe indeling der neurosen met o.a. de frustratieneurose. Ze ontwikkelde een heel eigen visie op gelukkig mens-zijn-en-mens-worden, die ze neerlegde in haar bevestigingsleer. De bevestigingsleer gaat over de psychische menswording en de levenskunst van de bevestiging.
In april 1986 ontving dr. Terruwe uit handen van burgemeester Van Genabeek, een koninklijke onderscheiding als officier in de Orde van Oranje-Nassau.
Affaire Terruwe[bewerken | brontekst bewerken]
Met haar bevestigingsleer kwam ze in botsing met de rooms-katholieke Kerk. Zij zou religieuzen met seksuele problemen hebben geadviseerd om zelfbevrediging toe te passen, volgens de katholieke leer een doodzonde. Het werd door ingrijpen van Rome aan priesterstudenten verboden nog langer 'katholieke vrouwelijke psychiaters' (in casu dr. Terruwe) te bezoeken. In 1965 werd ze gerehabiliteerd, eerst door kardinaal Alfrink, later ook door het Vaticaan zelf.
Haar inspirator, de Nijmeegse pater redemptorist, rechtsgeleerde en moraaltheoloog prof. Willem Duynstee werd naar Rome "verbannen", maar mocht uiteindelijk naar Nederland terugkeren. Volgens geruchten zou Duynstee zelfs genomineerd zijn geweest om van paus Paulus VI als ultieme rehabilitatie de kardinaalshoed te krijgen. Duynstee overleed echter plotseling in 1968.
Terruwe werd meer dan eens door Paulus VI in privé-audiëntie ontvangen. Bij haar dood wijdde de Osservatore Romano, spreekbuis van het Vaticaan, lovende aandacht aan de hoogbejaarde psychiater en haar bevestigingsleer.
Terruwe leed in haar tijd sterk onder het aanvankelijke wantrouwen en de afwijzing door Rome. In kleine kring verspreidde zij haar boekje Opening van zaken; zij was verbaasd dat het boekje uiteindelijk toch de weg naar de media vond. Desondanks bleef zij een supporter van haar Kerk. Zij ging niet mee met degenen binnen de Kerk die in zaken als het priester-celibaat of de geboortebeperking voor grotere vrijheid ijverden.
Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]
Onderstaande boeken, van haar hand verschenen, zijn aanwezig in de bibliotheek van heemkundekring H.N. Ouwerling.
- De neurose in het licht der rationeele psychologie, 1949
- Wat is psychisch gezond leven?, 1952
- De rijping van het verlangen, 1957
- De onvolkomenheid van het goede huwelijk, 1958
- De vrouw en haar werk, 1958
- Opening van zaken, 1964
- Grondbeginselen van levenskunst, 1968
- Geloven zonder angst en vrees, 1970
- De tweezaamheid in het huwelijk, 1973
- Mens-geworden zijn en bevestiing, 1973
- Kom uit de boom Zacheüs, ik kom bij je eten, 1974
- Handen op de rug, 1974[1]
- Ouders en kinderen op weg naar de toekomst, 1976
- Geef mij je hand, 1978
- De menswetenschappen vragen het woord in de Kerk, 1980
- De liefde bouwt een woning, 1982
- De toename van agressie, suïcide en druggebruik binnen de consumptiemaatschappij, 1986
- De frustratieneurose, 1988
- Democratie vraagt mondiaal mensbeeld: bevestiging bevestigd, 1990
- Blijft het duister nu ons licht?, 1993
- Liefde gaf haar duizend namen, 1993
- Politiek en bevestiging, 1996
Van het tijdschrift Abri verscheen een themanummer over Anna Terruwe en haar werk naar aanleiding van haar overlijden.
Vlak na haar dood kwam een bundel Bevestiging - erfdeel en opdracht uit, onder redactie van de Vlaamse professor Herman Vekeman (uitgeverij Damon), waaraan vele sympathisanten meewerkten. Zij groeide uit tot een goeroe, met enerzijds grote bewonderaars en anderzijds mensen die niets van haar gedachtegoed moeten hebben.
De Radboud Universiteit Nijmegen stelde in 2006 een Anna Terruweprijs beschikbaar voor scripties over de bevestigingsleer.
Gedenktekens[bewerken | brontekst bewerken]
- Op 13 september 2008 werd in de Sint-Willibrorduskerk te Deurne een gedenkteken voor haar onthuld op initiatief van de werkgroep Terruwe Gedenkteken en het bestuur van de dr. Anna Terruwe Stichting. Het is een bronzen plaquette, gemaakt door Joep Coppens, voorstellend het bijbeltafereel dat Anna Terruwe ook koos als titel van een van haar boeken: Kom uit de boom, Zachëus, ik kom bij je eten.
- Op zaterdag 30 oktober 2010 werd op het naar haar vernoemde Anna Terruweplein het beeld genaamd Caritas II onthuld.
Bronnen, noten en/of referenties
|