Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
De Pijnbank: verschil tussen versies
(Nieuwe pagina aangemaakt met '{|style="float:right;" class="wikitable" |{{#display_map:lines=51.444657, 5.775773:51.445946, 5.775493:51.445344, 5.773487:51.444903, 5.773648:51.444657, 5.775773~D...') |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 13: | Regel 13: | ||
Het toponiem Pijnbank werd vóór 1832 niet aangetroffen in de bronnen. De naam zal geen verband houden met de historische pijnbank als folterwerktuig, tenzij er op de akkers mogelijk zoveel onkruid (dialect [pènge]]) groeide dat de bewerking een pijnbank voor de boeren was. | Het toponiem Pijnbank werd vóór 1832 niet aangetroffen in de bronnen. De naam zal geen verband houden met de historische pijnbank als folterwerktuig, tenzij er op de akkers mogelijk zoveel onkruid (dialect [pènge]]) groeide dat de bewerking een pijnbank voor de boeren was. | ||
[[Gps::{{#geocode:51.445190, 5.774873}}|]] | |||
[[categorie:toponiem|Pijnbank]] | [[categorie:toponiem|Pijnbank]] | ||
[[categorie:Verdwenen straatnaam|Pijnbank]] | [[categorie:Verdwenen straatnaam|Pijnbank]] |
Huidige versie van 3 feb 2022 om 23:10
rood: toponiem De Pijnbank blauw: weg met de naam Pijnbank |
De Pijnbank is een toponiem dat bij de invoering van het kadaster in 1832 gebruikt werd voor een zestal percelen grond, F 496 tot en met F 501, noordelijk van de huidige rotonde Knofloopad-Vloeieindedreef-Vloeieindseweg. Bij de invoering van de officiële straatnamen en huisnummers per 1 januari 1955 kreeg het inmiddels vrijwel verdwenen zandpad ten oosten en ten noorden van De Pijnbank ook de naam Pijnbank.
De oprit naar het pand Vlierdenseweg 119 met de bijgebouwen is het laatste tastbare restant van de vroegere zandweg Pijnbank.
Het toponiem Pijnbank werd vóór 1832 niet aangetroffen in de bronnen. De naam zal geen verband houden met de historische pijnbank als folterwerktuig, tenzij er op de akkers mogelijk zoveel onkruid (dialect [pènge]]) groeide dat de bewerking een pijnbank voor de boeren was.