Arie Tennekes (1923-2017)

Arie Tennekes (1923)
Ida en Arie, bovenaan links, met de helpers van Arie, Hannes Keunen (bovenaan rechts) en Drieka Keunen-Honings (onderaan rechts), carnaval 1965.
Persoonsinformatie
Volledige naam	Arie Tennekes
Roepnaam	Arie
Geboorteplaats	Rotterdam
Geboortedatum	31 oktober 1923
Overl.plaats	Rotterdam
Overl.datum	mei 2017
Partner(s)	Ida Johanna Mes (1924-2017)
Beroep(en)	portier

Arie Tennekes (1923) is een geboren en getogen Rotterdammer die tijdens de Tweede Wereldoorlog in Deurne ondergedoken zat.

Persoonlijk

Tennekes werd geboren als achtste en jongste kind in het gezin van huisschilder Gerrit Tennekes (1865-1957) en Cornelia van Gend (1882-1956). Zijn vader werd geboren in Kampen en zijn moeder in Stellendam. Het gezin was Nederlands-Hervormd.

In de zomer van 1948 huwde Tennekes met Ida Johanna Mes (Rotterdam, 30 augustus 1924 - Rotterdam, 2 mei 2017), dochter van Jan Johannes Mes (1898-) en Sophie Charlotte Habicht (1898-). Haar beide ouders werden in Rotterdam geboren.

Uit het huwelijk van Arie en Ida werd één dochter geboren. Via haar werden zij grootouders van een kleinzoon (overleden in 2015) en een achterkleinzoon.

Onderduik

Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog werd het hem in Rotterdam wat te heet onder te voeten in verband met de mogelijke Arbeitseinsatz. Hij vertrok daarop met de trein richting Venlo, eenvoudigweg om 'weg te komen'. In Deurne stapte hij uit; niet bekend is waarom precies daar. Bekend is echter dat de Peel vanwege de afgelegenheid een geliefde onderduikregio was.

Op zijn wandeling daarna ontmoette hij Lena Keunen. Hij vroeg haar of zij iemand kende waar hij onderdak kon krijgen. Lena gaf aan het thuis aan haar moeder Drieka Keunen-Honings te gaan vragen. Die toestemming kwam, en zo kwam Arie Tennekes bij de familie Keunen terecht. Hij moest aan vader Keunen echter eerst wel beloven netjes met de oudste dochters om te gaan.

Via dokter Wiegersma kreeg Tennekes valse papieren. Bovendien behandelde Wiegersma hem aan zijn geelzucht, waarvoor hij enkele dagen in bed moest blijven. Arie zei geen geld te hebben om Wiegersma te betalen, maar die gaf aan dat geen probleem te vinden en het wel bij de eerstvolgende boer die bij hem aanklopte, in rekening te brengen.

Arie bleef een jaar bij de familie Keunen aan de Schutsboom. In die tijd ging hij met zoon Piet mee werken. Ook werd hij eens naar een boer, genaamd Jan, in Liessel gestuurd om graan te halen. Moeder Drieka liet daarvan bij een bakker op de hoek van de Stationsstraat en Schutsboom brood bakken. Dit is zeer waarschijnlijk Bakkerij Coopmans geweest, die tegenover de Schutsboom op de hoek van Stationsstraat en Stationslaan gevestigd was.

Na ongeveer een jaar werd de wens om terug te keren naar Rotterdam groter, ondanks dat de oorlog (in elk geval in het westen) nog niet ten einde was. Via Ochten in de Betuwe, waar Tennekes ook nog enige tijd verbleef, reisde hij terug naar Rotterdam. Daar wist hij door 'hier en daar wat te pikken' de hongerwinter door te komen.

Na de Tweede Wereldoorlog klopte hij onder meer bij de Holland-Amerika Lijn aan. Op de vraag of hij in de oorlog niets gedaan had, kaatste hij de bal terug door aan te geven dat degene die hem dat vroeg, wel wat op zijn kerfstok had. Later reageerde hij op een vacature als 'portier' (sjouwer). Hij maakte als zodanig reizen over de hele wereld. Enkele van de bijzondere objecten die hij van over de wereld verzamelde, kwamen via zijn vriend Piet Keunen, en later rechtstreeks, bij diens kleinzoon terecht.

Na de oorlog

Na de oorlog bleef Tennekes met de familie Keunen, in het bijzonder Piet en zijn vrouw Jo, bevriend. Talloze keren reed de familie Keunen met kinderen, later kleinkinderen en ook de achterkleinkinderen, op en neer naar Rotterdam. "We gaan naar Rotterdam" en "Heeft Rotterdam nog gebeld?" werden begrippen in de familie. Tijdens de dagjes uit zorgden de vrouwen met Ida voor het eten, terwijl Arie met de mannen en kinderen wandeltochten door 'zijn' Delfshaven maakte. De logeerkamer werd door Piet en Jo gebruikt bij hun langer verblijf, en Deurnese tegeltjes sierden de muren van het appartement van Arie en Ida.

Andersom bracht het echtpaar Tennekes ook regelmatig langdurige bezoeken aan Deurne, waar zij bijvoorbeeld in de jaren '60 carnaval mee vierden. Later, toen ze al op leeftijd waren, kwamen ze soms voor enkele weken in de zomerperiode naar Deurne. Arie maakte dan wandeltochten door het Deurnese centrum. In 1998 vierden zij speciaal voor de familie Keunen hun gouden bruiloft bij hotel Stationszicht. Hun laatste bezoek aan Deurne vond omstreeks 2005 plaats.

Na de dood van Piet in 2002 bleef de vriendschap hecht. Het jaar erop, in 2003, bezochten Jo en twee van haar kinderen het echtpaar Tennekes in Sitges (Spanje), waar Arie en Ida al vele jaren tijdens het winterseizoen bij hun dochter en schoonzoon verbleven. Ook na de dood van Jo, begin februari 2016, bleef het contact bestaan. Op 28 februari 2016 werd door de jongere generaties nog een bezoek aan Rotterdam gebracht. Bij die gelegenheid vertelde Arie zijn verhaal over zijn onderduikperiode.

Arie Tennekes is nog altijd een enthousiast voetbalsupporter van Sparta en maakte nog in 2013 een wedstrijd in het stadion mee.

Zijn vrouw en hij woonden sinds meerdere decennia in een appartement in Delfshaven, in de gemeente Rotterdam. Op 2 mei 2017 overleed Ida, na bijna 69 jaar huwelijk, in een verpleeghuis in Rotterdam. Op 5 mei werd ze in het crematorium te Rotterdam-Crooswijk gecremeerd. Enkele weken later overleed ook Arie.

Bronnen, noten en/of referenties