Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Pomp bij het station: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
(Een tussenliggende versie door dezelfde gebruiker niet weergegeven) | |||
Regel 6: | Regel 6: | ||
''Regenbak met pomp'' was de benaming op de tekening in het spoorwegarchief in Utrecht. In feite was het een gietijzeren waterpomp. | ''Regenbak met pomp'' was de benaming op de tekening in het spoorwegarchief in Utrecht. In feite was het een gietijzeren waterpomp. | ||
Aannemer [[Hendricus van den Acker (1904-1976)|Harry van den Acker]] aan de | Aannemer [[Hendricus van den Acker (1904-1976)|Harry van den Acker]] aan de toenmalige Tramstraat 3 in [[Deurne]] kreeg rond 1950 opdracht van de Nederlandse Spoorwegen om een houten schuur en enkele andere aanhorigheden op het stationsemplacement in Deurne te slopen. | ||
De houten schuur werd bijna in zijn geheel naar de overkant van de weg verplaatst naar een perceel aan de toenmalige Tramstraat 3 (nu [[Spoorlaan 3]]) en diende daarna nog lange tijd als [[noodwoning]] voor [[Cor Keeren]] en zijn vrouw. Onderdeel van de sloopwerkzaamheden was ook het verwijderen van de ''regenbak en pomp'' die rond 1866 op hetzelfde emplacement geïnstalleerd was. | De houten schuur werd bijna in zijn geheel naar de overkant van de weg verplaatst naar een perceel aan de toenmalige Tramstraat 3 (nu [[Spoorlaan 3]]) en diende daarna nog lange tijd als [[noodwoning]] voor [[Cor Keeren]] en zijn vrouw. Onderdeel van de sloopwerkzaamheden was ook het verwijderen van de ''regenbak en pomp'' die rond 1866 op hetzelfde emplacement geïnstalleerd was. | ||
De waterpomp is van gietijzer en ongeveer 1.80 meter hoog. De | De waterpomp is van gietijzer en ongeveer 1.80 meter hoog. De omtrek is 1,12 meter ter hoogte van het slankste gedeelte (op ongeveer een meter hoogte). Onder op de sokkel staat de tekst: '''WEDe STERKMAN & Zn TE S HAGE''' | ||
De waterpomp is bewaard gebleven en sierde nog ongeveer twintig jaar lang de voortuin van | De waterpomp is bewaard gebleven en sierde nog ongeveer twintig jaar lang de voortuin van Spoorlaan 3. Daarna werd hij verplaatst naar de achtertuin van de woning van architect [[Theodorus Lambertus van den Acker (1929)|Theo van den Acker]] in de [[Walsberg]] en bleef daar na de verkoop van het huis achter.<ref>De huidige eigenaar van het pand, Jan Sonnemans, bezocht op 10 april 2011 het feestje in verband het éénjarig bestaan van [[DeurneWiki]] en verraste [[heemkundekring H.N. Ouwerling]] met deze voor Deurne nog onbekende historie, met foto en details.</ref> | ||
Een pomp bij het station was in de negentiende en in de eerste helft van de twintigste eeuw een veel voorkomende voorziening. Op de [[lijst van objecten aan de spoorweg in de gemeente Deurne]] is meer gedetailleerd te zien hoe de pomp gesitueerd was ten opzichte van de andere objecten die aan de [[Spoorweg|spoorlijn]] in de [[gemeente Deurne]] aanwezig waren. | |||
Op de [[lijst van objecten aan de spoorweg in de gemeente Deurne]] is meer gedetailleerd te zien hoe de pomp gesitueerd was ten opzichte van de andere objecten die aan de [[Spoorweg|spoorlijn]] in de [[gemeente Deurne]] aanwezig waren. | |||
{{Appendix|2= | {{Appendix|2= |
Huidige versie van 21 apr 2024 om 10:40
De voormalige pomp bij het station werd in 1866 gerealiseerd, samen met de spoorweg Eindhoven-Venlo en het stationsgebouw.
Regenbak met pomp was de benaming op de tekening in het spoorwegarchief in Utrecht. In feite was het een gietijzeren waterpomp.
Aannemer Harry van den Acker aan de toenmalige Tramstraat 3 in Deurne kreeg rond 1950 opdracht van de Nederlandse Spoorwegen om een houten schuur en enkele andere aanhorigheden op het stationsemplacement in Deurne te slopen.
De houten schuur werd bijna in zijn geheel naar de overkant van de weg verplaatst naar een perceel aan de toenmalige Tramstraat 3 (nu Spoorlaan 3) en diende daarna nog lange tijd als noodwoning voor Cor Keeren en zijn vrouw. Onderdeel van de sloopwerkzaamheden was ook het verwijderen van de regenbak en pomp die rond 1866 op hetzelfde emplacement geïnstalleerd was.
De waterpomp is van gietijzer en ongeveer 1.80 meter hoog. De omtrek is 1,12 meter ter hoogte van het slankste gedeelte (op ongeveer een meter hoogte). Onder op de sokkel staat de tekst: WEDe STERKMAN & Zn TE S HAGE
De waterpomp is bewaard gebleven en sierde nog ongeveer twintig jaar lang de voortuin van Spoorlaan 3. Daarna werd hij verplaatst naar de achtertuin van de woning van architect Theo van den Acker in de Walsberg en bleef daar na de verkoop van het huis achter.[1]
Een pomp bij het station was in de negentiende en in de eerste helft van de twintigste eeuw een veel voorkomende voorziening. Op de lijst van objecten aan de spoorweg in de gemeente Deurne is meer gedetailleerd te zien hoe de pomp gesitueerd was ten opzichte van de andere objecten die aan de spoorlijn in de gemeente Deurne aanwezig waren.
Bronnen, noten en/of referenties
|