Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Zeilbergsestraat 94-96: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| (4 tussenliggende versies door 2 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
[[Bestand:13.902.jpg|thumb|350px|Midden in beeld zien we het dubbele woonhuis uit circa 1897 in 2004, enkele jaren voor de sloop.]] | [[Bestand:13.902.jpg|thumb|350px|Midden in beeld zien we het dubbele woonhuis uit circa 1897 in 2004, enkele jaren voor de sloop.]] | ||
[[File:Zeilbergsestraat 94-96 P1030706.jpg|thumb|350px|De nieuwbouw uit 2010, september 2023.]] | |||
'''Zeilbergsestraat 94-96''' zijn twee adressen in Deurne. | '''Zeilbergsestraat 94-96''' zijn twee adressen in Deurne. | ||
[[Johannes van der Burgt (1868-1918)|Heinz van der Burgt]] kocht in 1896 van [[Theodorus Beijers | [[Johannes van der Burgt (1868-1918)|Heinz van der Burgt]] kocht in 1896 van [[Theodorus Beijers (1865-1955)|Theodorus]], [[Johannis Beijers (1869-1940)|Johannes]] en [[Francina Beijers (1873-1941)|Francina Beijers]] een deel van een perceel bouw- en weiland aan de [[Zeilbergsestraat]] en liet daarop een (bier)huis met stal bouwen. Kadastraal werd het perceel met het huis bekend als D 1742 en als adres kreeg het B.202, later gewijzigd in B.209. In maart 1898 vroeg Van der Burgt bij de gemeente een vergunning aan tot het oprichten van [[handboogschutterij Uitspanning Na Arbeid]] op het langwerpige perceel achter zijn huis.<ref>RHCe toegang 13180 Gemeentearchief Deurne Uitgaande brieven B en W inv.nr. 19/11 brief 162</ref> In januari 1916 verviel de drankvergunning voor het bierhuis. | ||
Na zijn dood kregen zijn weduwe en kinderen het eigendom. Rond 1928 lieten zij bijbouwen, en het jaar erna opnieuw. Hierdoor werd het pand uitgebreid tot twee woningen. De huizen droegen destijds de | Na zijn dood kregen zijn weduwe en kinderen het eigendom. Rond 1928 lieten zij bijbouwen, en het jaar erna opnieuw. Hierdoor werd het pand uitgebreid tot twee woningen. De huizen droegen destijds eerst de adresaanduiding B.209 en later D.231a (Zeilbergsestraat 96) en D.232 (Zeilbergsestraat 94), en werden respectievelijk bewoond door W. Martens en de weduwe Van der Burgt. De ene helft werd dus verhuurd, de andere helft werd door de eigenaresse zelf bewoond. Op 21 april 1937 lieten de weduwe en kinderen Van der Burgt het pand met de twee woningen veilen.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 3, artikel 3768, dienstjaren 1898, 1929, 1930 en 1938; Delpher [https://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMRHCE01:000045617:mpeg21:p004 ''De Zuid-Willemsvaart van 10 april 1937'']</ref> | ||
Koper was de Zeilbergse molenaar [[Nicolaas Hubertus Goossens (1873-1948)]]. Hij of zijn weduwe bracht het huiskavel rond 1948 in de [[Ruilverkaveling "Deurne"]] in, waarna zij het als L 176 (''2 huizen, schuur, tuin'') terugkregen. Rond 1951 schonk de weduwe Goossens het perceel met de twee woningen aan de [[Sint-Vincentiusvereniging Deurne]], met de weduwe Goossens als vruchtgebruiker.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 3 en 4, artikel 4285, dienstjaren 1949 en 1952</ref> Die verhuurde het pand aan [[Hendricus Johannes Joseph Janssen (1910-1988)]] (Zeilbergsestraat 96, toen Zeilbergschestraat Z.269) en de ongehuwde [[Josephus Martinus van der Burgt (1903-1962)]] (Zeilbergsestraat 94, toen Zeilbergschestraat Z.270). | Koper was de Zeilbergse molenaar [[Nicolaas Hubertus Goossens (1873-1948)]]. Hij of zijn weduwe bracht het huiskavel rond 1948 in de [[Ruilverkaveling "Deurne"]] in, waarna zij het als L 176 (''2 huizen, schuur, tuin'') terugkregen. Rond 1951 schonk de weduwe Goossens het perceel met de twee woningen aan de [[Sint-Vincentiusvereniging Deurne]], met de weduwe Goossens als vruchtgebruiker.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 3 en 4, artikel 4285, dienstjaren 1949 en 1952</ref> Die verhuurde het pand aan [[Hendricus Johannes Joseph Janssen (1910-1988)]] (Zeilbergsestraat 96, toen Zeilbergschestraat Z.269) en de ongehuwde [[Josephus Martinus van der Burgt (1903-1962)]] (Zeilbergsestraat 94, toen Zeilbergschestraat Z.270). | ||
| Regel 17: | Regel 18: | ||
{{appendix}} | {{appendix}} | ||
[[categorie:adres]] | [[categorie:adres|Zeilbergsestraat 094]] | ||
Huidige versie van 1 okt 2023 om 18:26
Zeilbergsestraat 94-96 zijn twee adressen in Deurne.
Heinz van der Burgt kocht in 1896 van Theodorus, Johannes en Francina Beijers een deel van een perceel bouw- en weiland aan de Zeilbergsestraat en liet daarop een (bier)huis met stal bouwen. Kadastraal werd het perceel met het huis bekend als D 1742 en als adres kreeg het B.202, later gewijzigd in B.209. In maart 1898 vroeg Van der Burgt bij de gemeente een vergunning aan tot het oprichten van handboogschutterij Uitspanning Na Arbeid op het langwerpige perceel achter zijn huis.[1] In januari 1916 verviel de drankvergunning voor het bierhuis.
Na zijn dood kregen zijn weduwe en kinderen het eigendom. Rond 1928 lieten zij bijbouwen, en het jaar erna opnieuw. Hierdoor werd het pand uitgebreid tot twee woningen. De huizen droegen destijds eerst de adresaanduiding B.209 en later D.231a (Zeilbergsestraat 96) en D.232 (Zeilbergsestraat 94), en werden respectievelijk bewoond door W. Martens en de weduwe Van der Burgt. De ene helft werd dus verhuurd, de andere helft werd door de eigenaresse zelf bewoond. Op 21 april 1937 lieten de weduwe en kinderen Van der Burgt het pand met de twee woningen veilen.[2]
Koper was de Zeilbergse molenaar Nicolaas Hubertus Goossens (1873-1948). Hij of zijn weduwe bracht het huiskavel rond 1948 in de Ruilverkaveling "Deurne" in, waarna zij het als L 176 (2 huizen, schuur, tuin) terugkregen. Rond 1951 schonk de weduwe Goossens het perceel met de twee woningen aan de Sint-Vincentiusvereniging Deurne, met de weduwe Goossens als vruchtgebruiker.[3] Die verhuurde het pand aan Hendricus Johannes Joseph Janssen (1910-1988) (Zeilbergsestraat 96, toen Zeilbergschestraat Z.269) en de ongehuwde Josephus Martinus van der Burgt (1903-1962) (Zeilbergsestraat 94, toen Zeilbergschestraat Z.270).
Rond 1961 verviel dit vruchtgebruik, en werd de vereniging de volle eigenaar.[4] Zij bezaten al de naastgelegen Windmolen van Zeilberg. Nog in hetzelfde jaar werd het perceel gewijzigd, en kreeg het de aanduiding L 1380. Door splitsing deden zij het rond 1962 van de hand.[5]
Eigenaars werden nu de broers Petrus Martinus Beijers (1920-1999) en Johannes Josephus Beijers (1923-1997), onder wie het kadastraal wijzigde naar L 1547. Rond 1974 werd hun gezamenlijke bezit gescheiden.[6] De laatstgenoemde van de twee broers werd daarbij volle eigenaar van beide huishelften. Hij bezat het blokje tot na 1989.[7]
In 2009 werd het oude dubbele woonhuis afgebroken, en in 2010 werd er een nieuwe blok van twee woningen gebouwd.
Bronnen, noten en/of referenties
|