Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Stationsstraat 120: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 4: | Regel 4: | ||
De | De bewoningsgeschiedenis van dit adres gaat tenminste terug tot 1830 toen de weduwe van [[Johannes Meulendijks (1760-1816)|Jan Michiel Meulendijks]] eigenares was het een huis, kadastraal sectie B 292. Dat huis met daarbij 6.762 m² grond werd via [[Johannes Francis Hubertus Rousseau (1805)|dokter Rousseau]] op 27 februari 1833 voor 200 gulden gekocht door de dagloner [[Godefridus van de Laar (1800-1873)|Godefridus van de Laar]]. Op 23 januari 1839 kon de wever [[Johannes Munsters (1802-1863)|Jan Munsters]] het geheel voor dezelfde prijs overnemen van Van de Laar. In 1840 liet Munsters het huis vergroten door een aanbouw van 11 meter aan de zuidkant, waardoor het kadastrale perceel van het gebouw wijzigde in sectie B 644. | ||
Met de doorbraak van het [[St. Willibrordusplantsoen]] naar de [[Stationsstraat]] moest het huis van aannemer [[Piet Berkers (1900-1977)|Piet Berkers]] aan de [[Stationsstraat 102]] verdwijnen. [[Martinus Petrus Berkers (1931-2007)|Martien Berkers]] | Een [[brand van 6 mei 1863]] vernielde het huis en werd eigenaar Munsters, die daarbij ernstige brandwonden opliep, uiteindelijk fataal. Een maand na de brand overleed hij aan zijn verwondingen. Zijn schoonzoon [[Hendricus Evers (1825-1908)|Hendrik Evers]] herbouwde het huis, waarbij opnieuw aan de zuidzijde een stukje werd toegevoegd. Het kadastrale nummer werd toen B 864. | ||
Op 11 juni 1891 liet Hendrik Evers het huis, met daarbij 3,2 hectare grond, publiek veilen in de herberg van de weduwe van [[Johannis Theodorus van Griensven (1820-1878)|Jan Theodoor van Griensven]]. Het geheel werd voor 1.610 gulden gekocht door [[Jan Mattijs van den Berkmortel (1831-1903)|Jan Mattijs van den Berkmortel]], die optrad als gevolmachtigde van [[Johannes Hermanus Henricus Hermans (1848-1919)|Jan Hermans]], de latere oprichter en eerste voorzitter van [[Boerenbond Deurne]]. | |||
Rond 1902 verkocht Hermans de boerderij, pal naast het gloednieuwe hoofdgebouw van de [[Boerenbond Deurne]], aan de landbouwer [[Martinus Slegers (1867-1941)|Ties Slegers]]. Later werd de boerderij overgenomen door zijn schoonzoon [[Jan van den Berkmortel (1902-1952)|Jan van den Berkmortel]]. | |||
Met de doorbraak van het [[St. Willibrordusplantsoen]] naar de [[Stationsstraat]] moest het huis van aannemer [[Piet Berkers (1900-1977)|Piet Berkers]] aan de [[Stationsstraat 102]] verdwijnen. Diens zoon [[Martinus Petrus Berkers (1931-2007)|Martien Berkers]] kocht in 1973 de boerderij van de familie Van den Berkmortel-Slegers, liet het pand slopen en vestigde er in een nieuw gebouw zijn timmer- en aannemersbedrijf annex keukencentrum. Rond het jaar 2000 kocht de Boerenbond Deurne het pand en vestigde daarin de afdeling verzekeringen. | |||
[[categorie:Adres]] | [[categorie:Adres]] | ||
Huidige versie van 30 apr 2021 om 21:35
Op het adres Stationsstraat 120 (voorheen huisnummer B.108) stond tot medio 1973 de boerderij van de familie Van den Berkmortel-Slegers.
De bewoningsgeschiedenis van dit adres gaat tenminste terug tot 1830 toen de weduwe van Jan Michiel Meulendijks eigenares was het een huis, kadastraal sectie B 292. Dat huis met daarbij 6.762 m² grond werd via dokter Rousseau op 27 februari 1833 voor 200 gulden gekocht door de dagloner Godefridus van de Laar. Op 23 januari 1839 kon de wever Jan Munsters het geheel voor dezelfde prijs overnemen van Van de Laar. In 1840 liet Munsters het huis vergroten door een aanbouw van 11 meter aan de zuidkant, waardoor het kadastrale perceel van het gebouw wijzigde in sectie B 644.
Een brand van 6 mei 1863 vernielde het huis en werd eigenaar Munsters, die daarbij ernstige brandwonden opliep, uiteindelijk fataal. Een maand na de brand overleed hij aan zijn verwondingen. Zijn schoonzoon Hendrik Evers herbouwde het huis, waarbij opnieuw aan de zuidzijde een stukje werd toegevoegd. Het kadastrale nummer werd toen B 864.
Op 11 juni 1891 liet Hendrik Evers het huis, met daarbij 3,2 hectare grond, publiek veilen in de herberg van de weduwe van Jan Theodoor van Griensven. Het geheel werd voor 1.610 gulden gekocht door Jan Mattijs van den Berkmortel, die optrad als gevolmachtigde van Jan Hermans, de latere oprichter en eerste voorzitter van Boerenbond Deurne.
Rond 1902 verkocht Hermans de boerderij, pal naast het gloednieuwe hoofdgebouw van de Boerenbond Deurne, aan de landbouwer Ties Slegers. Later werd de boerderij overgenomen door zijn schoonzoon Jan van den Berkmortel.
Met de doorbraak van het St. Willibrordusplantsoen naar de Stationsstraat moest het huis van aannemer Piet Berkers aan de Stationsstraat 102 verdwijnen. Diens zoon Martien Berkers kocht in 1973 de boerderij van de familie Van den Berkmortel-Slegers, liet het pand slopen en vestigde er in een nieuw gebouw zijn timmer- en aannemersbedrijf annex keukencentrum. Rond het jaar 2000 kocht de Boerenbond Deurne het pand en vestigde daarin de afdeling verzekeringen.