Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis Vanaf 1 januari 2025 wordt dat Iedere eerste maandagochtend en derde woensdagochtend van de maand. |
Jeroen Trommelen: verschil tussen versies
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
| (6 tussenliggende versies door 5 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 12: | Regel 12: | ||
| beroep(en) = journalist, redacteur en auteur | | beroep(en) = journalist, redacteur en auteur | ||
}} | }} | ||
'''Jeroen Trommelen''' is sinds november 2021 Ombudsman van de Volkskrant. Daarvoor was hij hoofdredacteur van het onafhankelijk platform voor onderzoeksjournalistiek Investico en docent van de Masterclass van Investico. Eerder was hij redacteur en journalist in dienst van de Volkskrant. | |||
==Familie en gezin== | |||
Jeroen is een zoon van [[Gerard Johannes Hendrikus Trommelen (1923-2015)]] en Ans (Annie) Arts (1930-2010). Zijn vader was tussen 1958 en 1973 sectorchef van de [[Telefooncentrale Deurne|PTT-telefooncentrale]] aan de [[Lindenlaan]]. Het gezin woonde aan de [[Molenlaan]] 44. | |||
Hij trouwde in 1985 met Anneke Johanna Mulder. | |||
Zij hebben drie kinderen en wonen in de gemeente Waterland. | |||
==Algemeen== | ==Algemeen== | ||
Hij bezocht de [[bewaarschool (Visser)|kleuterschool]], de [[lagere jongensschool aan de Zandbosweg|lagere school]] aan de [[Zandbosweg]] en het [[Peellandcollege]] waar hij in 1974 het HAVO-diploma behaalde. | Hij bezocht de [[bewaarschool (Visser)|kleuterschool]], de [[lagere jongensschool aan de Zandbosweg|lagere school]] aan de [[Zandbosweg]] en het [[Peellandcollege]] waar hij in 1974 het HAVO-diploma behaalde. | ||
In de laatste jaren van zijn middelbare schoolperiode schreef hij artikelen voor het [[Helmonds Dagblad]], voornamelijk recensies over muziek- en toneeluitvoeringen. Na twee keer te zijn uitgeloot voor de School voor de Journalistiek begon hij in | In de laatste jaren van zijn middelbare schoolperiode schreef hij artikelen voor het [[Helmonds Dagblad]], voornamelijk recensies over muziek- en toneeluitvoeringen. Na twee keer te zijn uitgeloot voor de School voor de Journalistiek begon hij in 1976 als leerling-verslaggever bij dagblad De Stem in Breda. | ||
Hij is onderzoeksjournalist en schrijver van journalistieke boeken. Hij was tussen 1979 en 2016 redacteur en verslaggever bij de Volkskrant. Daar specialiseerde hij zich vooral in de onderwerpen milieu, duurzaamheid en Suriname. | |||
*Sinds 2005 werkt hij als onderzoeksverslaggever. | *Sinds 2005 werkt hij als onderzoeksverslaggever. | ||
| Regel 33: | Regel 32: | ||
*In 2009 werd hij voorzitter van die vereniging. | *In 2009 werd hij voorzitter van die vereniging. | ||
*In 2010 was hij docent aan de Post Doctorale Opleiding voor de Journalistiek aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam. | *In 2010 was hij docent aan de Post Doctorale Opleiding voor de Journalistiek aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam. | ||
*in 2016 werd hij hoofdredacteur van het platform voor onderzoeksjournalistiek Investico in Amsterdam. | |||
*In 2021 werd hij Ombudsman van de Volkskrant | |||
==Prijzen== | ==Prijzen== | ||
Hij ontving diverse journalistieke prijzen voor | Hij ontving diverse journalistieke prijzen voor onderzoeksjournalistiek. | ||
* Zo ontving hij in 2010 samen met collega’s van BBC, The Guardian en NBC de Daniel Pearl Award for outstanding international investigative reporting, vanwege de onthulling van een gifschandaal in Ivoorkust waar het Nederlands-Zwitsers bedrijf Trafigura met tankschip Probo Koala een lading giftig afval liet dumpen. | |||
In 2013 ontving hij De Tegel, de jaarprijs voor de Nederlandse journalistiek, voor de onthulling dat Kamerlid Henk Krol van ouderenpartij 50+ als ondernemer zelf geen pensioenpremie had betaald voor zijn werknemers. Als gevolg van de publicatie stelde het Kamerlid zijn zetel ter beschikking. | * In 2013 ontving hij De Tegel, de jaarprijs voor de Nederlandse journalistiek, voor de onthulling dat Kamerlid Henk Krol van ouderenpartij 50+ als ondernemer zelf geen pensioenpremie had betaald voor zijn werknemers. Als gevolg van de publicatie stelde het Kamerlid zijn zetel ter beschikking. | ||
* In 2015 werd hij samen met zijn collega Sybren Kooistra genomineerd voor De Loep, de jaarprijs voor onderzoeksjournalistiek van de Vereniging van Onderzoek Journalisten VVOJ, voor een serie over ''de marktplaats van de drugs'', over de omvang van digitale verkoop drugs via websites. | |||
In 2015 werd hij samen met zijn collega Sybren Kooistra genomineerd voor De Loep, de jaarprijs voor onderzoeksjournalistiek van de Vereniging van Onderzoek Journalisten VVOJ, voor een serie over ''de marktplaats van de drugs'', over de omvang van digitale verkoop drugs via websites. | * In 2019 en 2021 werd hij genomineerd voor de prijs van de Vereniging van Onderzoeksjournalisten VVOJ voor goed journalistieke management: 'Het Vliegwiel' | ||
==Suriname== | ==Suriname== | ||
Voor de Volkskrant | Voor de Volkskrant volgde hij sinds 1992 de ontwikkelingen in Suriname. In de periode 2011 en 2012 verhuisde hij met zijn vrouw Anneke voor een jaar naar dat land, onder andere om research te doen voor het boek Gowtu, klopjacht op het Surinaamse goud, dat in 2013 verscheen. | ||
==Publicaties== | ==Publicaties== | ||
Huidige versie van 1 sep 2022 om 12:43
| Jeroen Trommelen | ||
| ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Jeroen Gerard Maria | |
| Roepnaam | Jeroen | |
| Geboorteplaats | Oss | |
| Geboortedatum | 26 juli 1956 | |
| Partner(s) | Anneke Mulder | |
| Beroep(en) | journalist, redacteur en auteur | |
Jeroen Trommelen is sinds november 2021 Ombudsman van de Volkskrant. Daarvoor was hij hoofdredacteur van het onafhankelijk platform voor onderzoeksjournalistiek Investico en docent van de Masterclass van Investico. Eerder was hij redacteur en journalist in dienst van de Volkskrant.
Familie en gezin[bewerken | brontekst bewerken]
Jeroen is een zoon van Gerard Johannes Hendrikus Trommelen (1923-2015) en Ans (Annie) Arts (1930-2010). Zijn vader was tussen 1958 en 1973 sectorchef van de PTT-telefooncentrale aan de Lindenlaan. Het gezin woonde aan de Molenlaan 44.
Hij trouwde in 1985 met Anneke Johanna Mulder.
Zij hebben drie kinderen en wonen in de gemeente Waterland.
Algemeen[bewerken | brontekst bewerken]
Hij bezocht de kleuterschool, de lagere school aan de Zandbosweg en het Peellandcollege waar hij in 1974 het HAVO-diploma behaalde.
In de laatste jaren van zijn middelbare schoolperiode schreef hij artikelen voor het Helmonds Dagblad, voornamelijk recensies over muziek- en toneeluitvoeringen. Na twee keer te zijn uitgeloot voor de School voor de Journalistiek begon hij in 1976 als leerling-verslaggever bij dagblad De Stem in Breda.
Hij is onderzoeksjournalist en schrijver van journalistieke boeken. Hij was tussen 1979 en 2016 redacteur en verslaggever bij de Volkskrant. Daar specialiseerde hij zich vooral in de onderwerpen milieu, duurzaamheid en Suriname.
- Sinds 2005 werkt hij als onderzoeksverslaggever.
- In 2006 werd hij bestuurslid van de Nederlands-Vlaamse Vereniging van Onderzoeksjournalisten VVOJ
- In 2009 werd hij voorzitter van die vereniging.
- In 2010 was hij docent aan de Post Doctorale Opleiding voor de Journalistiek aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam.
- in 2016 werd hij hoofdredacteur van het platform voor onderzoeksjournalistiek Investico in Amsterdam.
- In 2021 werd hij Ombudsman van de Volkskrant
Prijzen[bewerken | brontekst bewerken]
Hij ontving diverse journalistieke prijzen voor onderzoeksjournalistiek.
- Zo ontving hij in 2010 samen met collega’s van BBC, The Guardian en NBC de Daniel Pearl Award for outstanding international investigative reporting, vanwege de onthulling van een gifschandaal in Ivoorkust waar het Nederlands-Zwitsers bedrijf Trafigura met tankschip Probo Koala een lading giftig afval liet dumpen.
- In 2013 ontving hij De Tegel, de jaarprijs voor de Nederlandse journalistiek, voor de onthulling dat Kamerlid Henk Krol van ouderenpartij 50+ als ondernemer zelf geen pensioenpremie had betaald voor zijn werknemers. Als gevolg van de publicatie stelde het Kamerlid zijn zetel ter beschikking.
- In 2015 werd hij samen met zijn collega Sybren Kooistra genomineerd voor De Loep, de jaarprijs voor onderzoeksjournalistiek van de Vereniging van Onderzoek Journalisten VVOJ, voor een serie over de marktplaats van de drugs, over de omvang van digitale verkoop drugs via websites.
- In 2019 en 2021 werd hij genomineerd voor de prijs van de Vereniging van Onderzoeksjournalisten VVOJ voor goed journalistieke management: 'Het Vliegwiel'
Suriname[bewerken | brontekst bewerken]
Voor de Volkskrant volgde hij sinds 1992 de ontwikkelingen in Suriname. In de periode 2011 en 2012 verhuisde hij met zijn vrouw Anneke voor een jaar naar dat land, onder andere om research te doen voor het boek Gowtu, klopjacht op het Surinaamse goud, dat in 2013 verscheen.
Publicaties[bewerken | brontekst bewerken]
- Gowtu Uitgeverij Conserve (2013)
- Stop de broeikas Uitgeverij Meulenhoff september (2007)
- Gifpolder Volgermeer (2005)
- Handboek milieu Meulenhoff oktober (2000)
- Dwars door Suriname Uitgeverij Arena (2000)
- In de ban van het Water Uitgeverij Kosmos-Z&K (1995)